روز پدر مبارک باد

ولادت امام علی (ع) در خانه کعبه

مطالب مرتبط : امیرالمؤمنین علی (ع) ، پدر و مادر ، پدر        

علائم ظهور «خروج سفیانی»

بسم الله الرحمن الرحیم

تاریخ: 97/12/24

موضوع: علائم ظهور – خروج سفیانی

آیت الله دکتر حسینی قزوینی:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله و الصلاة علی رسول الله و علی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله و اللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنّا لنهتدی لولا أن هدانا الله

ما در جلسه گذشته بحثی در رابطه با "یمانی در روایات اهلبیت (علیهم السلام)" داشتیم. آنچه از روایات استفاده شد این بود که یمانی از دوستداران اهلبیت است و برای دفاع از اهلبیت و نشر فرهنگ اهلبیت قیام می‌کند.

او نه از بصره، بلکه از یمن و آن هم شهر صنعاء قیام می‌کند. تمام دغدغه‌های یمانی خدمت به شیعه و زمینه‌سازی برای ظهور حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) است.

قلعه خیبر کجا بود و چند تا بود ؟

حرکت به سوى خیبر

  با صلح حدیبیه پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) از جانب نیرومندترین و سرسخت ترین دشمنان خود یعنی قریش آسوده خاطر گشت. از این رو فرصتی به دست آمد تا کار دیگر دشمنان یعنی یهودیان و قبایل نجد را یکسره سازند تا امینت و آرامش را بیش از پیش در جامعه اسلامی بگسترانند. در این میان خیبر مرکز آشوب های نظامی و تحریکات و جنگ افروزی ها علیه مسلمانان بود.

ذکری برای خانه دار شدن و پیدا کردن خانه خوب

سفارش شده بعد از نماز صبح آیه ۲۹ سوره مومنون وَ قُل رَّبِّ أَنزِلْنِی مُنزَلًا مُّبَارَکًا وَ أَنتَ خَیْرُ الْمُنزِلِینَ ۷۰ مرتبه قرائت شود. در بعضی از منابع ذکر بدون « و قل » آمده، کدام باید قرائت شود؟ چه ذکر موثر دیگری برای خانه دار شدن معرفی می نمایید:

۱. خواندن این آیه شریفه به هر دو صورت با قل و بدون قل نقل شده است . بنا بر این به هر کدام عمل شود خوب و مطلوب است .

۲. خواندن و مداومت بسیار بر ذکر« رَبِّ انْزِلْنی مُنْزَلاً مُبارَکاً و انتَ خیرُ المُنزِلینَ » جهت خانه دار شدن مجرب و مفید است .
۳. نقل شده که خواندن آیه ۲۹ سوره مبارکه مومنون یعنی « رب انزلی منرلا مبارکا و انت خیر منزلین » ۲۵ بار بعد از هر نماز برای خانه دار شدن بسیار خوب و موثر است .
۴. در برخی نقل ها آمده که برای این منظور بعد از نماز صبح هفتاد مرتبه این آیه شریـفه را تلاوت کنیــد :

وَ قـُل رَبّ ِ اَنــزِلـنـی مُـنـزَلاً مُبارَکاً وَ اَنـتَ خَیـرُالـمُنـزِلـیـن

من هم گرفتار همسایه بد شده ام لطفا دعا کنید خانه خوب و خیرداری خدا بهم عنایت کنه

(1401/09/16)

مرتبط:

آیاتی جهت فروش متاع و کالا و فروش خانه

دعاهای رفع گرفتاری در این وبلاگ

همه دعاها و ذکرها در این وبلاگ

---

مطالب خواندنی و  شنیدنی

سبک زندگی    حجاب و بدحجابی   فهرست مطالب شهدا    مدافعین حرم 

شهیدان  امام زمان-عج   انتخابات     فلسطین    دعاها و ذکرها

------------  

مذهبی	اجتماعی	فرهنگی	صفحه اصلی
قرآن کریم ؛ خواص آیات و سوره ها	اقتصاد و جهاد اقتصادی	سبک زندگی	امام خمینی (ره)
نهج البلاغه، پای درس امام علی (ع)	مدیریت اسلامی و مدیران	حجاب و بدحجابی , چادر	مقام معظم رهبری
پیامبر گرامی اسلام (ص)	انتخابات	جبهه و جنگ و رزمندگان	علما و بزرگان
امیرالمؤمنین علی (ع)	اخبار و مطالب سیاسی	شهیدان	مدافعین حرم
حضرت فاطمه زهرا (س)	خانواده	پدر و مادر ، والدین	انقلاب اسلامی و دهه فجر
کربلا ، عاشورا ، امام حسین (ع)	اطلاعات عمومی	نماز و عبادت	روز بصیرت، فتنه و آشوب
امام زمان (عج) و انتظار ظهور	شعر و شاعری	دعاها و ذکرها	قدس ، فلسطین و غزه
امام رضا (ع) و مشهد مقدس	اخلاق اسلامی	خاطرات و یادداشت ها	مداحی و مولودی
اهل بیت (ع)	علمی پژوهشی	بسیج و بسیجی	حوادث - زلزله و سیل
امامزادگان	کشورها و بیداری اسلامی		خبرهای متنوع
اربعین	مطالب عمومی و متفرقه	پیشنهادات	عکس و تصویر و طراحی
نوحه و زیارت	صدا و آهنگ، مداحی، سخنرانی	فیلم و کلیپ	اعمال روزها ، ماهها و مناسبت ها

یکی از موضوعات مورد نظر خود را انتخاب کنید 

از مطالب دیگر سایت دیدن کنید

به مناسبت ارتحال آیت‌الله حاج شیخ عباسعلی صادقی از علمای خرم‌آباد لرستان

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت الله شیخ «عباس علی صادقی» رییس حوزه کمالیه خرم آباد دار فانی را وداع گفت.

آیت الله عباس علی صادقی متولد 1304 هجری شمسی از روستای "کی سار" اردستان  اصفهان بود.

آیت الله صادقی چند سالی را در حوزه علمیه اصفهان و بعد در قم به تحصیل دروس طلبگی پرداخت و از محضر استادانی هم چون آیت الله العظمی بروجردی (به مدت 15 سال)، شهید صدوقی، مرحوم محقق داماد و مرحوم خالی خو بهره مند شد و بعدها خود به عنوان استاد و مدرس در حوزه علمیه قم مشغول فعالیت شد.

پس از تاسیس حوزه علمیه خرم آباد، مرحوم آیت الله کمالوند ایشان را به عنوان مدرس به استان لرستان دعوت کرد.

نماینده ولی فقیه در لرستان و استاندار لرستان در اطلاعیه مشترکی در پی درگذشت آیت الله صادقی رییس حوزه علمیه کمالیه خرم آباد، سه روز عزا عمومی در لرستان اعلام کردند.

۲۰ حدیث گهربار و خواندنی از پیامبر اکرم (ص)

آیة المنافق ثلاث: اذا حدث کذب و اذا وعد اخلف و اذا اؤتمن خان.

نشان منافق سه چیز است: 1-سخن به دروغ بگوید. 2-از وعده تخلف کند. 3 -در امانت خیانت نماید.

صحیح مسلم، کتاب الایمان، ح 89.

لاینال شفاعتی من آخر الصلوة بعد وقت‌ها.

کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهد رسید.

بحارالانوار، ج، 83 ص 20

أبغض الحلال الی الله الطلاق.

منفور‌ترین چیز‌های حلال در پیش خدا طلاق است.

سنن ابی داود، کتاب الطلاق، ح 1863

خَیرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و کَثُرَ وِفاقُهُ.

بهترین یاران کسی است که ناسازگاری اش اندک باشد و سازگاری اش بسیار.

تنبیه الخواطر، ج 2، ص 123

جناب موسى المبرقع از فرزندان امام جواد (ع)

جناب موسى مبرقع (علیه السلام) فرزند حضرت جواد (علیه السلام) در سال 296 ه.ق  در شهر قم  وفات یافت. به نقلى وفات آن جناب در 8 ربیع الثانى بوده است و بنابر قولى دیگر در 14 ربیع الثانى وفات موسى مبرقع واقع شده است. قبر آن بزرگوار در چهل اختران قم خیابان آذر مشهور است.
نام: موسى، کنیه: ابوجعفر، لقب: مبرقع که از فرط زیبایى بر جمال مبارک نقاب مى زد. نام پدر: جوادالائمه (علیه السلام) و مادر آن حضرت کنیز بود.
ایشان از اولین سادات رضوى بود که در سال 256 ه.ق  وارد قم گردید. او دائما بر صورت خود نقاب یا بُرقعى داشت، ولى مردم عرب ساکن قم او را از قم بیرون کردند، و او به کاشان رفت و در آنجا مورد احترام قرار گرفت .
بعد از آمدن ابوالصدیم حسین بن على بن آدم و مرد دیگرى از رؤساى قم، عربهاى قم متوجه شدند موسى چه کسى بوده است، و آن بزرگوار را به قم بازگرداندند و خانه اى براى او آماده کردند. همچنین در روستاهاى متعدد زمین و باغ براى او خریدند و خواهرانش زینب و ام محمد و میمونه، دختران حضرت جواد (علیه السلام) به قم آمدند و بر او وارد شدند.
هنگامى که جناب موسى مبرقع در قم از دنیا رفت، امیر قم عباس بن عمرو غنوى بر او نماز خواند، و در محل کنونى که در قم معروف است و قبلا خانه محمد بن حسن بن ابى خالد اشعرى ملقب به شنبوله بود، دفن شد.
کلینى (رحمه الله) در کافى به سند معتبر نقل کرده که جناب موسى مبرقع تولیت اوقاف را از جانب امام (علیه السلام) داشته اند.

مطالب مرتبط : امام جواد (ع) ، امامزادگان

 امامزاده های ایران و جهان

ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) مبارک باد

السلام علیک یا حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)

زندگانی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) - شهرری

عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی طالب(۱۷۳-۲۵۲ ق)، مشهور به عبدالعظیم حسنی از عالمان و مشاهیر سادات حسنی و از راویان حدیث است. نسب عبدالعظیم حسنی با چهار واسطه به امام حسن مجتبی(ع) می رسد. او را مردی با تقوا، معروف به امانت داری، صداقت در گفتار، عالم به امور دین، قائل به اصول دین شیعه ومحدث دانسته اند. شیخ صدوق، مجموعه روایات وی را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده است.
عبدالعظیم حسنی، از اصحاب امام رضا(ع)و امام جواد(ع) و امام هادی علیهم السلام شمرده می شود و ایمان خویش را بر امام هادی(ع) عرضه داشت و در زمان آن حضرت، وفات یافته است.
دوران زندگی عبدالعظیم مصادف با شرایط خفقان و سرکوب شیعیان توسط بنی عباس بود. عبدالعظیم نیز همچون پدرانش سال‌ها تحت تعقیب بود. به همین دلیل، گرچه وی زمانی که در مدینه، بغداد و سامرا می زیست دارای روش تقیه و پنهان داشتن عقیده و مرام بود، بااین حال مورد غضب متوکل و معتز قرار داشت.

امام هادی(ع) در سفری که عبدالعظیم به سامرا داشته، او را تصدیق می کند. امام هادی(ع) وی را این گونه خطاب می کند: یا اباالقاسم! تو به حق ولی ما هستی... تو همان دینی را که پسندیده خداست، از ما گرفته ای... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند.
بنابر گزارش‌های تاریخی، عبدالعظیم در زمان معتز خلیفه عباسی، به جهت اذیت و آزار و خوف از قتل، به امر امام هادی(ع) از سامرا به ری - که از پایگاه های مهم عباسیان بود - هجرت کرد. برخی هم نقل کرده اند به قصد زیارت قبر علی بن موسی الرضا(ع) به قصد خراسان هجرت کرد و در ری برای زیارت حمزة بن موسی بن جعفر(ع) توقف کرد و در آن جا مخفی شد.
گفته شده رحلت عبدالعظیم حسنی در ۱۵ شوال سال ۲۵۲ ه.ق و در زمان امام هادی(ع) بوده است.

منبع: تبیان

پایگاه : آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)-  شهرری تهران

مطالب مرتبط : حضرت عبدالعظیم ، امامزادگان ، سادات حسنی

سفر امام حسن عسکری (علیه السلام ) به جرجان

سفر امام حسن عسکرى (علیه السلام ) به جرجان در سوم ربیع الثانی سال 255

در این روز امام حسن عسکرى (علیه السلام) براى وفا به وعده اى که فرموده بودند با معجزه طى الارض از سامراء به جرجان تشریف فرما شدند.
جعفر بن شریف مى گوید: سالى قصد حج کردم، و قبل از حج به زیارت امام حسن عسکرى (علیه السلام) در سامراء رفتم. اموالى از شیعیان همراهم بود که باید به آن حضرت مى رساندم. خواستم از آن حضرت بپرسم اموال را به چه کسى بدهم، ولى پیش از آنکه من صحبت کنم حضرت فرمودند: ((به مبارک خادم بده)). عرض کردم: همین کار را کرده ام))، و سپس بیرون آمدم و گفتم: ((شیعیان شما در جرجان به شما سلام مى رسانند)). امام (علیه السلام) فرمود: مگر بعد از مراسم حج به جرجان بر نمى گردى؟ عرض کردم: بر مى گردم.
فرمودند: 170روز دیگر اول روز جمعه سوم ربیع الثانى به جرجان وارد مى شوى. آن وقت به مردم اعلام کن که من در آخر همان روز به جرجان مى آیم برو به سلامت.
خداوند متعال تو را و آنچه باتوست به سلامت به اهل و اولادت خواهد رسانید. پسرى براى پسرت متولد شده است. نام او را ((صلت)) بگذار، که خداوند به زودى او را به حد کمال مى رساند و او از اولیاء ما خواهد بود.
من گفتم یابن رسول الله، ابراهیم بن اسماعیل جرجانى از شیعیان شماست و به دوستان شما هر سال بیش از صد هزار درهم احسان مى کند، و در جرجان از اشخاصى است که متنعم به نعمت هاى الهى است. امام (علیه السلام) فرمودند: ((خداوند به ابو اسحاق ابراهیم بن اسماعیل در مقابل احسانى که به شیعیان ما مى کند جزاى خیر بدهد و گناهان او را بیامرزد و او را پسرى صحیح الاعضاء روزى فرماید که قائل به حق باشد. به ابراهیم بگو: حسن بن على مى گوید: نام پسر خود را احمد بگذار)).
راوى مى گوید: از خدمت حضرت مرخص شدم و حج رفتم و بازگشتم، و در روزى که حضرت معین فرموده بودند به سلامت وارد جرجان شدم. هنگامی که اصحاب ما براى تهنیت آمدند، به ایشان گفتم: امام (علیه السلام) مرا وعد داده که در آخر امروز به اینجا تشریف مى آورند. پس مهیا شوید و مسائل و حوائج خود را آماده کنید.
شیعیان چون نماز ظهر و عصر را به جا آوردند، در خانه من جمع شدند. ناگاه امام عسکرى (علیه السلام) در همان ساعتى که فرموده بودند وارد شدند. هنگام ورود بر ما سلام کردند و ما به استقبال شتافتیم و دست آن حضرت را بوسیدیم. آنگاه حضرت فرمودند: من به جعفر بن شریف وعده کرده بودم که در آخر این روز نزد شما بیایم. من نماز ظهر و عصر را در سامراء به جا آوردم و نزد شما آمدم تا با شما تجدید عهد نمایم. اکنون شما حوائج و مسائل خود را بیاورید.
اول کسى که ابتدا به سؤال کرد نضر بن جابر بود. او گفت: یابن رسول الله، پسر من از هر دو چشم نابیناست، دعا فرمایید تا خداوند دیده هایش را به او برگرداند. حضرت فرمودند او را حاضر کن. او را حاضر کرد و حضرت دست مبارک بر چشمان او کشید و چشمانش روشن شد.
پس از او یک یک آمدند و حاجت خود را بیان کردند و حضرت حاجتهاى آنان را بر آورده مى نمودند، تا اینکه حوائج همه را بر آوردند و مسائل آنها را جواب فرمودند و همان روز به سامراء مراجعت نمودند.

* قطب الدین راوندی، سعید بن عبد الله، الخرائج و الجرائح، ج 1، ص 425 – 426، قم، مؤسسه امام مهدی(عج)، چاپ اول، 1409ق

درباره این روایت، باید به نکاتی توجه شود:
1. جرجان، شهر بزرگی میان طبرستان و خراسان بود که بقایای آن در نزدیکی گنبدکاووس فعلی در استان گلستان قرار دارد. البته در برخی منابع متأخر آن‌را همان شهر گرگان فعلی دانسته‌اند که با توجه به مستندات تاریخی قابل پذیرش نبوده و گرگان فعلی در گذشته استرآباد نام داشت.
2. محتوای این روایت حتی اگر سند روایی محکمی هم نداشته باشد، قابل پذیرش است و می‌توان بدان استناد کرد.
3. همان‌گونه که در روایت به آن تصریح شده، این امر به سیر عادی نبوده و امام با طی الارض این مسافت را عبور کرده است و اصل طی الارض، مورد قبول مسلمانان است.

منبع: سایت پاسخگویی

مطالب مرتبط: امام حسن عسکری (ع) ، اهل بیت (ع) ، احادیث و روایات

چهل حدیث درباره حیثیت و آبرو

١ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

اِنَّ حُرمَةَ عِرض المُؤمِنِ کَحُرمَةِ دمِهِ و مالِهِ.

حرمتِ حیثیت و آبروی مؤمن همانند حرمتِ جان و مال اوست.(لئالی الاخبار، ج ٥، ص ٢٢٦)

 

٢ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:

لاتَفَعَلْ ما یَشینُ العِرضَ والاِسم.

هیچ‌وقت به کاری که باعث بدنامی و لطمه زدن به حیثیت تو می‌شود اقدام مکن. (فهرست غرر، ص ٢٤٢)

 

٣ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

اذا رَقَّ العِرضُ اُستُصعِبَ جَمْعُه!

وقتی آبرو ریخت و بی‌ارزش شد دیگر جمع‌آوری و جبران آن دشوار خواهد بود! (اعلام‌الدین، ص ٣٠٣)

 

خدایا! هرکس مرا به بدى قصد کند تو قصدش کن

اَللّهُمَّ وَ مَنْ اَرادَنى بِسُوءٍ فَاَرِدْهُ، وَ مَنْ کادَنى فَکِدْهُ، وَاجْعَلْنى مِنْ اَحْسَنِ عَبیدِکَ نَصیباً عِنْدَکَ، وَ اَقْرَبِهِمْ مَنْزِلَةً مِنْکَ، وَ اَخَصِّهِمْ زُلْفَةً لَدَیْکَ، فَاِنَّهُ لا یُنالُ ذلِکَ اِلّا بِفَضْلِکَ

خدایا! هرکس مرا به بدى قصد کند تو قصدش کن، و هرکس با من مکر ورزد تو با او مکر کن، و مرا از بهره‌مندترین بندگانت نزد خود، و نزدیک‌ترین‌شان در منزلت به تو، و مخصوص‌ترین‌شان در رتبه به پیشگاهت بگردان، زیرا این همه به دست نیاید جز به فضل تو

 

متن کامل دعای کمیل همراه با صوت

منبع : پایگاه عرفان

حدیث با روایت چه فرقی دارد ؟

حدیث با روایت چه فرقی دارد؟

در آغاز سخن لازم است به معنای لغوی و اصطلاحی هر دو واژه بپردازیم.
1- معنای لغوی حدیث:
برخی از ارباب لغت گفته اند:‌ حدیث مرادف(هم معنای) کلام است و وجه تسمیه به این نام را تجدّد و حدوث تدریجی آن دانسته اند. بعضی دیگر گفته اند: حدیث همان خبر است؛ ‌آن چه که به گفتار یا نوشتار نقل شود؛ مطلق سخن.
2- معنای اصطلاحی حدیث:
آنچه که از قول یا فعل یا تقریر معصوم حکایت کند، حدیث می نامند، و بر آن خبر و سنّت و روایت نیز اطلاق شده است.

دعای فرج «الهی عظم البلاء»؛ متن و ترجمه

دعای فرج «الهی عظم البلاء»؛ متن و ترجمه

یکی از دعاهای مجرب برای ظهور امام زمان (ع) دعای فرج است که با عبارت «إلهی عَظُمَ البَلاء» آغاز می شود. در روایات آمده است که این دعا را خود حضرت مهدی (عج) به محمد بن احمد بن ابی لیث که از ترس کشته شدن به کاظمین پناه برده بود تعلیم داد. او با خواندن این دعا از مرگ رهایی یافت. دعای فرج برای اولین بار در کتاب کنوز النجاح شیخ طبرسی نوشته شده است و آثاری چون جمال الاسبوع (اثر سید بن طاووس)، وسائل الشیعه (اثر شیخ حر عاملی) و بخش ادعیه مفاتیح الجنان نیز آمده است.

فاصل صوتی دعای فرج با صدای علی فانی

متن و ترجمه دعای فرج

إِلٰهِی عَظُمَ الْبَلاءُ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ، وَانْکَشَفَ الْغِطاءُ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ، وَضاقَتِ الْأَرْضُ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ، وَأَنْتَ الْمُسْتَعانُ، وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکیٰ، وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ.

خدایا گرفتاری بزرگ شد و پوشیده بر ملأ گشت و پرده کنار رفت و امید بریده گشت و زمین تنگ شد و خیرات آسمان دریغ شد و پشتیبان تویی و شکایت تنها به جانب تو است، در سختی و آسانی تنها بر تو اعتماد است،

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أُولِی الْأَمْرِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ، وَ عَرَّفْتَنا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ، فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَرِیباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ.

خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست آن صاحبان فرمانی که اطاعتشان را بر ما فرض نمودی و به این سبب مقامشان را به ما شناساندی، پس به حق ایشان به ما گشایش ده، گشایشی زود و نزدیک همچون چشم بر هم نهادن یا زودتر،

یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ، یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیانِی فَإِنَّکُما کافِیانِ، وَ انْصُرانِی فَإِنَّکُما ناصِرانِ،

ای محمّد و ای علی، ای علی و ای محمّد، مرا کفایت کنید که تنها شما کفایت کنندگان منید و یاری ام دهید که تنها شما یاری کنندگان من هستید،

یَا مَوْلانا یَا صاحِبَ الزَّمانِ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ، أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی، السَّاعَةَ السَّاعَةَ السّاعَةَ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ.

ای مولای ما ای صاحب زمان، فریادرس، فریادرس، فریادرس، مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب، اکنون، اکنون، اکنون، با شتاب، با شتاب، با شتاب،

یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ.

ای مهربان ترین مهربانان به حق محمّد و خاندان پاک او.

مطالب دیگر در باره امام زمان (عج) و انتظار و ظهور

دعای دندان درد

دعای دندان درد

از حضرت صادق(علیه‌السلام) روایت شده: پس از گذاشتن دست بر جای درد سوره‌های «حمد» و «توحید» و «قدر» و این آیه مبارکه را بر آن بخواند:

﴿وَ تَرَى الْجِبٰالَ تَحْسَبُهٰا جٰامِدَةً وَ هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحٰابِ صُنْعَ اللّٰهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِمٰا تَفْعَلُونَ﴾

کوه‌ها را می‌بینی و آن‌ها را بی‌حرکت می‌پنداری درحالی‌که مانند ابر در حرکت‌اند، [در] آفرینشِ خداوندی که [آفرینشِ] هرچیزی را استوار کرده است [با دقت نظر کن!] مسلّماً او به آنچه انجام می‌دهید آگاه است‌

و نیز از امیرمؤمنان روایت شده: به موضع سجده خود دست بکش، سپس دندان درد گرفته را مسح کن و بگو:

بِسْمِ اللَّهِ وَالشّافى اَللَّهُ، وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.

به نام خدا و شفادهنده خداست و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلندمرتبه بزرگ.

دعاى تجربه شده‌ای براى درد دندان:

سوره‌های «حمد» و «فلق» و «ناس» و «توحید» را قرائت می‌کنی و با هر سوره

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ»

را می‌خوانی و پس از سوره «توحید» می‌گویی:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ ﴿وَ لَهُ مٰا سَکَنَ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهٰارِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ﴾ ﴿قُلْنٰا یٰا نٰارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاٰماً عَلىٰ إِبْرٰاهِیمَ﴾ ﴿وَ أَرٰادُوا بِهِ کَیْداً فَجَعَلْنٰاهُمُ الْأَخْسَرِینَ﴾ ﴿نُودِیَ أَنْ بُورِکَ مَنْ فِی النّٰارِ وَ مَنْ حَوْلَهٰا وَ سُبْحٰانَ اللّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِینَ﴾

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است و «آنچه در [ظرف] شب و روز آرام و قرار دارد در سیطرۀ مالکیت خداست، و او شنوا[ی صدای همۀ موجودات]، و دانا[ی همۀ امور آنان] است» «[پس او را در آتش انداختند،] گفتیم: ای آتش! بر ابراهیم سرد و بی‌آسیب باش!‌» «[آری] بر ضد او نیرنگی [سنگین] به کار گرفتند، پس آنان را زیانکارترین مردم قرار دادیم‌»، «ندا رسید: مبارکی و خیر یافت هرکه در آتش و هرکه پیرامون آن است و پاک و منزّه [از هر عیب و نقصی] است خداوندی که مالک و مدبّر جهانیان است‌.»

سپس می‌گویی:

اَللّهُمَّ یا کافِیاً مِنْ کُلِّ شَئٍ وَ لا یَکْفى مِنْکَ شَئٌ اِکْفِ عَبْدَکَ وَابْنَ اَمَتِکَ مِنْ شَرِّ ما یَُخافُ وَ یَُحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ الْوَجَعِ الَّذى یَشْکُوهُ اِلَیْکَ.

خدایا، ای کفایت‌کننده از هر چیز و از تو چیزی کفایت نمی‌کند، بنده‌ات و فرزند کنیزت را کفایت کن، از شرّ آنچه می‌هراسد و پرهیز می‌کند و از شرّ دردی که از آن به تو شکایت می‌کند.

و نیز روایت شده: کاردی یا برگ خرمایی بگیرد و به آن جانب که درد می‌کند بمالد و «هفت مرتبه» بگوید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ اِبْرهیمُ خَلیلُ اللَّهِ اُسْکُنْ بِالَّذى سَکَنَ لَهُ ما فِى اللَّیْلِ وَ النَّهارِ بِإِذْنِهِ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدیرٌ.

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، به نام خدا و به خدا، محمّد فرستاده خدا و ابراهیم دوست خداست آرام شو به حق آن‌که آنچه در شب‌ و روز است برای او آرام می‌گیرد به اجازه‌اش و او بر هر کاری تواناست.

و نیز روایت شده: چوبی یا آهنی بر دندانی که درد دارد بگذارد و از جانب آن «هفت مرتبه» افسونش کند:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، اَلْعَجَبُ کُلُّ الْعَجَبِ دُودَةٌ تَکُونُ فِى الْفَمِ تَاْکُلُ الْعَظْمَ وَ تُنْزِلُ الدَّمَ اَنَا الرّاقى وَ اللَّهُ الشّافى وَ الْکافى لا اِلهَ اِلاّ اللَّهُ وَالْحَمْدُلِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ ﴿وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادّٰارَأْتُمْ فِیهٰا... لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ﴾

(72و73 بقره)

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، شگفتا همه شگفت، کرمی [منظور میکرب خاص دندان است که در بین مردم به کرم دندان مشهور شده و دندان پوسیده و سیاه شده را می‌گویند کرم خورده] در دهان می‌باشد، استخوان آن را می‌خورد و خون فرو می‌ریزد، من افسون کننده‌ام، خدا شفادهنده و کفایت کننده است، معبودی جز خدا نیست و خدا را ستایش، پروردگار جهانیان «و [به یاد آرید] هنگامی که شخصی را کشتید و دربارۀ [قاتل] او به اختلاف و نزاع دچار شدید... تا ... [برای درک حقایق] شاید بیندیشید.»

همان طور که ابتدای دعا گفته شد این دعا را «هفت مرتبه» بخواند.

مفانیح الجنان

سایت عرفان

دعا و وردهای سردرد و گوش درد

دعا و وردهای سردرد و گوش درد

از حضرت امام باقر(علیه‌السلام) روایت شده است: که برای آرام شدن درد سر، سر را مسح کند و «هفت مرتبه» بگوید:

أَعُوذُ بِاللّٰهِ الَّذِی سَکَنَ لَهُ مَا فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ.

پناه می‌برم به خدایی که آنچه در بیابان و دریا و آسمان‌ها و زمین است برای او آرام گرفت و او شنوا و داناست.

و نیز این دعا برای آرام شدن درد گوش، با «هفت مرتبه» خواندن از حضرت امام صادق(علیه‌السلام) نقل‌شده.

و همچنین از آن حضرت رسیده: مقداری پنیر بسیار کهنه را بگیر و نرم بکوب و با شیر مخلوط کن و روی آتش حرارت بده و چند قطره در گوشی که درد می‌کند بریز.

نیز برای سردرد؛ بر قدح آبی بخواند:

﴿أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضَ کٰانَتٰا رَتْقاً فَفَتَقْنٰاهُمٰا وَ جَعَلْنٰا مِنَ الْمٰاءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلاٰ یُؤْمِنُونَ﴾

آیا کافران ندانسته‌اند که آسما‌ن‌ها و زمین [در ابتدای کار] به هم پیوسته بودند و ما آن دو را شکافته و از هم باز کردیم و هرچیزِ زنده‌ای را از آب پدید آوردیم، آیا [به یگانگی خداوند] ایمان نمی‌آورند؟

سپس آن را بیاشامد.

روایت شده است: که هرگاه کسالت یا درد سر برای رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) پیش می‌آمد، دست‌ها را می‌گشودند و «فاتحه» و «مُعَوَّذتین» [دو سوره قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ] می‌خواندند و به صورت خویش می‌کشیدند، پس درد از آن حضرت برطرف می‌شد؛

و نیز برای رفع سردرد بر سر دست بکشد و بگوید:

﴿إِنَّ اللّٰهَ یُمْسِکُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولاٰ وَ لَئِنْ زٰالَتٰا إِنْ أَمْسَکَهُمٰا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کٰانَ حَلِیماً غَفُوراً﴾

همانا خداوند آسمان‌ها و زمین را از این‌که [از مدارهایشان] منحرف شوند [و فروریزند] بازمی‌دارد، چنانچه منحرف گردند اَحدی بعد از خدا نمی‌تواند نگاهشان دارد، قطعاً خداوند همواره بردبار و بسیار آمرزنده است‌.

از «ربیع الابرار» نقل‌شده: مأمون را در منطقه طرطوس دردسری پیش آمد که راه علاجی برای آن نیافتند، قیصر روم کلاهی برایش فرستاد و به همراه آن نوشت: خبر سردرد تو را شنیدم، این کلاه را فرستادم، بر سر گذاری تا دردت آرام گیرد.

مأمون ترسید زهری در آن تعبیه کرده باشد، دستور داد بر سر آورنده‌اش نهادند، دید ضرری متوجه او نشد، امر کرد بر سر کسی که دچار دردسر بود گذاشتند، دردش آرام گرفت، آنگاه بر سر خود گذاشت و از درد رهایی یافت، شگفت‌زده شد، کلاه را شکافت، دید در آن نوشته شده:

بِسْمِ اللّٰه الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ کَمْ مِنْ نِعْمَةٍ لِلّٰهِ فِی عِرْقٍ ساکِنٍ، حٰم عسق، لَا یُصَدَّعُونَ عَنْها وَلَا یُنْزِفُونَ، مِنْ کَلامِ الرَّحْمانِ خَمَدَتِ النِّیرَانُ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ، وَجٰالَ نَفْعُ الدَّوَاءِ فِیکَ کَمایَجُولُ ماءُ الرَّبِیعِ فِی الْغُصْنِ.

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است، چه بسیار نعمتی برای خدا است که در رگی ساکن است، حم عسق، دردسر نکشند از آن و بیهوش نگردند از کلام خدا، خاموش شد آتش و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى [بلندمرتبه بزرگ]، روان شد سود دارو در تو، چنان‌که روان می‌شود باران بهاری در شاخه درخت.

دعا و وردهای درد شقیقه

بر محلّ درد دست بگذار و «سه مرتبه» بگو:

یَا ظاهِراً مَوْجُوداً، وَیَا باطِناً غَیْرَ مَفْقُودٍ ارْدُدْ عَلَىٰ عَبْدِکَ الضَّعِیفِ أَیادِیَکَ الْجَمِیلَةَ عِنْدَهُ، وَأَذْهِبْ عَنْهُ مَا بِهِ مِنْ أَذىً إِنَّکَ رَحِیمٌ قَدِیرٌ.

ای آشکار موجود، ای نهان گم نشده، به نزد بنده ناتوانت نعمت‌های زیبایت را بازگردان و آنچه آزار بر اوست از او برطرف کن، به درستی که تو مهربان و توانایی.

مقاتیج الجنان

سایت عرفان

دعای دندان درد