حجاب در وصیت نامه شهدا: خواهرم! نگذار به اسم آزادی پوشش را از تو بگیرند
شهید «علی‌رضا ملازاده» در فرازی از وصیت‌نامه خود نوشته است: من اکنون فریاد برمی‌آورم که «خواهرم حجابت را، حجابت را حفظ کن. خواهرم نگذار پوشش را از تو بگیرند، نگذار به اسم آزادی زن، با تو و دیگر خواهرانم همانند «شیئ» رفتار کنند».
در بررسی وصایای شهدا، می‌توان مجموعه‌ای از شاخصه‌های اعتقادی و اخلاقی را استحصال کرد. انس با قرآن، توسل به ائمه اطهار (ع)، حفظ بیت‌المال، دنباله‌روی از نهضت عاشورا، ولایت‌مداری، حفظ انقلاب، امر به معروف و نهی از منکر، تولّی و تبری و نیز حفظ حجاب و عفاف، از جمله مواردی است که اکثر شهدا در وصایا و دست‌نوشته‌های خود به آن اشاره داشته‌اند.
به مناسبت فرارسیدن 21 تیرماه که با عنوان «روز حجاب و عفاف» نامگذاری شده است، فرصتی است تا با بررسی مهم‌ترین اسناد معرفتی انقلاب اسلامی یعنی وصیت‌نامه‌های شهدا، به فراز‌هایی از وصایای جمعی از شهدای شهرستان «نیشابور» که حفظ حجاب را مهم‌ترین مسئله زنان در مسیر انقلاب دانسته‌اند، اشاره داشته باشیم.
شهید «مهدی باغیشنی»:
خواهرانم! شما با حجاب خود مشت محکمی بر دهان ابرقدرت‌ها بکوبید و بگوئید «ای از خدا بی‌خبران! ما مانند حضرت زهرا (س) و حضرت زینب کبری (س) هستیم و هرگز از راهی که آنان رفته‌اند، برنمی‌گردیم و با تمام توان راه آن‌ها را ادامه می‌دهیم.»
شهید «علی اکبر بشنیجی»:
«خواهرانم! همان‌طور که ما در جبهه‌ها با این دشمن کافر می‌جنگیم، شما نیز به نوبه خود با صبر و بردباری و با حجاب و پوشش خود با دشمنان داخلی بجنگید، زیرا پیروزی از آن ماست.
شهید «رضا بکائیان»:
خواهران با حفظ عفت و پاکدامنی و حجاب‌شان، موجب عزت و سربلندی انقلاب اسلامی باشند و این مسئله یکی از تکالیف مهم آن‌هاست.
شهید «علی‌رضا حسینی»:
خواهران گرامی! از شما می‌خواهم با حفظ حجاب و رعایت عفاف در پشت جبهه‌ها، جهاد اکبر کنید و با توطئه‌های شوم کافران ملحد بجنگید. این خواهران مبارز هستند که با حفظ حجاب دین اسلام را زنده و پا بر جا نگه داشته‌اند و این راه را می‌توانند مانند حضرت زینب (س) با صلابت ادامه دهند.
شهید «محمدعلی صمدی»:
«خواهران گرامی! حجاب شما برتر از خون شهیدان است و دشمن پیش از آن‌که از خون شهید به هراس آید، از حجاب کوبنده تو وحشت دارد.
شهید «محمد رضایی»:
همسرم! تو هر عمل خوبی که انجام دهی روح مرا شاد کرده‌ای و خانواده مرا دلداری داده‌ای که در فراق من ناراحت نباشند. سعی کن واقعاً یک همسر شهید باشی و رسالت خون شهیدان را به تمامی مردان و زنان برسانی و آن هم بیشتر با پاکدامنی و حجاب امکان‌پذیر است.
شهید «رمضان‌علی سرائی»:
خواهران عزیزم! اینک زمانه احتیاج به زینب‌ها دارد، احتیاج به علی اکبر‌ها دارد، ای خواهران بزرگوار! زینب‌وار زندگی کنید و حجاب خود را به عنوان یک شمشیر حفظ کنید و در زندگی صبور باشید.
شهید «عیدمحمد سبزی»:
خواهرانم! از شما می‌خواهم حجاب و عفت‌تان را حفظ کنید و با حجاب و پوشش‌تان به خون شهدا ارزش قائل شوید.
شهید «رمضان‌علی صادقی»:
ای همسر بزرگوارم! از شما می‌خواهم که عفت و حجاب و پوشش خود را مثل گذشته حفظ کنی که ره رستگاری زن در پاکدامنی و عفیف بودن اوست.
شهید «هادی صدقیان»:
نگذارید اصل حجاب در جامعه اسلامی کم رنگ شود؛ به خصوص عفت و پاکدامنی گسترش پیدا کند تا فحشاء و منکرات کمتر و کمتر شود.
شهید «علی‌رضا ملازاده»:
شهید وقتی که غرق در خون می‌شود فریاد برمی‌آورد «خواهرانم حجاب شما از خون من رنگین‌تر است»، من اکنون نیز فریاد برمی‌آورم «خواهرم حجابت را، حجابت را حفظ کن. تن پوش و لباست را حفظ کن. خواهرم نگذار پوشش را از تو بگیرند، نگذار به اسم آزادی زن، با تو و دیگر خواهرانم همانند شیئ رفتار کنند. این فریاد از اعماق قلبم است».
شهید «جواد مهرافشان»:
سوره‌های نساء و نور را سرمشق زندگی خود قرار دهید. محرم و نامحرم را مقید باشید. زینب‌وار عمل کنید که حجاب و پاکدامنی شما کوبنده‌تر از خون شهیدان است.
شهید «محمد نیرآبادی»:
ای خواهرم! بیش از هر چیز که پشت ابرقدرت‌ها را به لرزه درآورد و ضربه مهلکی است که بر سر آنان فرود می‌آورد؛ حجاب و عفاف توست که تأثیرش بیش از ریختن خون هر شهید است.
شهید «محمدسعید یزدانیان»:
خواهرانم! اولین توصیه من حجاب توست. برای اینکه خون من و امثال من باعث شده که شما آزادانه در خیابان‌ها قدم بزنید؛ بدون اینکه کسی مزاحم‌تان شود.
خواهرم! توصیه من تنها به شما نیست؛ بلکه به تمام زنان و دختران وطنم است. اصل مطلب این است که حداقل سعی کنید خون‌های ما که به خاطر شما ریخته شده، پایمال نشود.
منبع:دفاع پرس
به دنبال تصویب قانون کشف حجاب در 17 دی 1314، به دستور رضاخان، زنان و دختران ایرانی از داشتن حجاب اسلامی منع شدند؛ بانوان معتقدی که اهتمام فراوانی به حفظ حجاب اسلامی خود داشتند، در پی این دستور، حاظر به کشف حجاب خود نشدند و علما نیز اعتراضات فراوانی نسبت به این دستور، داشتند.
