ماه فرو ماند از جمال محمّد
سرو نباشد به اعتدال محمّد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست
در نظر قدر با کمال محمّد
بعثت پیامبر اکرم (ص) مبارک باد
عید سعید مبعث
آغاز راه رستگارى و طلوع تابنده مهر هدایت و عدالت مبارک باد
ماه فرو ماند از جمال محمّد
سرو نباشد به اعتدال محمّد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست
در نظر قدر با کمال محمّد
بعثت پیامبر اکرم (ص) مبارک باد
عید سعید مبعث
آغاز راه رستگارى و طلوع تابنده مهر هدایت و عدالت مبارک باد
و الله یعصمک من الناس
خداوند تو را از شر مردم نگاه میدارد.
سوره مبارکه مائده - آیه ۶۷
حدیث 249:
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَیْمُونٍ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ ع قَالَ قَالَ الْفَضْلُ بْنُ عَبَّاسٍ فِی حَدِیثٍ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَعْمَلَ بِالصَّبْرِ مَعَ الْیَقِینِ فَافْعَلْ فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَاصْبِرْ فَإِنَّ فِی الصَّبْرِ عَلَى مَا تَکْرَهُ خَیْراً کَثِیراً وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبْرِ وَ أَنَّ الْفَرَجَ مَعَ الْکَرْبِ (فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً )(انشراح/6).
ترجمه :
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: اگر بتوانى که صبرى همراه با یقین و باور داشته باشى چنین کن و اگر توان آن ندارى (باز هم ) صبر کن زیرا در صبر کردن بر امورى که ناخوشایند توست خیر بسیارى وجود دارد، و بدان که نصرت و پیروزى همراه با صبر است و گشایش همراه با مشقت و سختى است .((همانا با سختى آسانى و گشایشى هست همانا با سختى گشایشى است )).
وسایل الشیعه - کتاب جهاد نفس
بر خاتم انبیا محمد(ص) صلوات
حتما روشن کنید تا شاد بشید
امروز یکم ربیع الاول هجری قمری مصادف با سالروز هجرت پیامبر گرامی اسلام از مکه به مدینه است که به دلیل اهمیت در اسلام به عنوان مبدأ تاریخ مسلمانان در دو تقویم هجری شمسی و هجری قمری منظور شده است.
هجرت حضرت محمد (ص) که گاهی به خلاصه هجرت نیز خوانده میشود، واقعهٔ هجرت حضرت محمد (ص)، پیامبر اسلام و همراهانش از شهر مکه به یثرب است که در سال ۶۲۲ میلادی صورت گرفت و منجر به ایجاد اولین حکومت اسلامی در یثرب که بعدها مدینة النبی یا مدینه نامیده شد، گردید.
حضرت امام علی علیه السلام در یک روایت به برخی فتنههای آخرالزمانی و راهکارهای عبور از آنها اشاره میفرماید.
بخش عمدهای از خطبههای نهج البلاغه که در آنها اشاره به امام زمان(عج) دارد، مربوط به علائم و نشانههای آخرالزمان است. از جمله حضرت در خطبه 187 می فرمایند:
هان ای مردم در آینده پشت کردن روزگار خوش و قطع شدن پیوندها و روی کار آمدن خردسالان را انتظار کشید؛ أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی هُمْ مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَاؤُهُمْ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفَة
این روزگاری است که ضربات شمشیر بر مؤمن آسانتر از یافتن مال حلال است؛ ذَاکَ حَیْثُ تَکُونُ ضَرْبَةُ السَّیْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّه
روزگاری که پاداش گیرنده از دهنده بیشتر است و آن روزگاری که بی نوشیدن شراب مست میشوید؛
ذَاکَ حَیْثُ یَکُونُ الْمُعْطَى أَعْظَمَ أَجْراً مِنَ الْمُعْطِی؛ ذَاکَ حَیْثُ تَسْکَرُونَ مِنْ غَیْرِ شَرَاب
با فراوانی نعمتها بدون اجبار سوگند میخورید و نه از روی ناچاری دروغ میگویید؛ بَلْ مِنَ النِّعْمَةِ وَ النَّعِیمِ وَ تَحْلِفُونَ مِنْ غَیْرِ اضْطِرَارٍ وَ تَکْذِبُونَ مِنْ غَیْرِ إِحْرَاج
آن روزگاری است که بلاها شما را میگزد چونان گزیدن و زخم کردن دوش شتران از پالان! ذَاکَ إِذَا عَضَّکُمُ الْبَلَاءُ کَمَا یَعَضُّ الْقَتَبُ غَارِبَ الْبَعِیر
آه! آن رنج و اندوه چقدر طولانی و امید گشایش چقدر دور است! مَا أَطْوَلَ هَذَا الْعَنَاءَ وَ أَبْعَدَ هَذَا الرَّجَاء
اى مردم، مهار این شتران فتنه را که پشت آنها حمل کننده و زر و بال است از دست بیندازید، و از گرداگرد امام خود پراکنده نشوید که عاقبت خود را سرزنش خواهید کرد، و بىباکانه در آتش فتنهاى که پیشاپیش آن قرار گرفتهاید نروید، از راه آن به یک سو شوید، و جاده را براى آن باز بگذارید، که به جان خودم قسم مؤمن در شعله آتش آن فتنه هلاک مىشود، و غیر مسلمان سالم مىماند!
أَیُّهَا النَّاسُ أَلْقُوا هَذِهِ الْأَزِمَّةَ الَّتِی تَحْمِلُ ظُهُورُهَا الْأَثْقَالَ مِنْ أَیْدِیکُمْ وَ لَا تَصَدَّعُوا عَلَى سُلْطَانِکُمْ فَتَذُمُّوا غِبَّ فِعَالِکُمْ وَ لَا تَقْتَحِمُوا مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ فَوْرِ نَارِ الْفِتْنَةِ وَ أَمِیطُوا عَنْ سَنَنِهَا وَ خَلُّوا قَصْدَ السَّبِیلِ لَهَا فَقَدْ لَعَمْرِی یَهْلِکُ فِی لَهَبِهَا الْمُؤْمِنُ وَ یَسْلَمُ فِیهَا غَیْرُ الْمُسْلِم
مثل من در میان شما مثل چراغ فروزان در تاریکى است، تا آن که در آن تاریکى در آید از آن چراغ روشنى جوید. اى مردم سخنم را بشنوید و حفظ کنید، و گوش دلتان را آماده کنید تا بفهمید؛ إِنَّمَا مَثَلِی بَیْنَکُمْ کَمَثَلِ السِّرَاجِ فِی الظُّلْمَةِ یَسْتَضِیءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا فَاسْمَعُوا أَیُّهَا النَّاسُ وَ عُوا وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکُمْ تَفْهَمُوا.
امیرالمؤمنین علیه السلام در انتهای سخنان خویش تقوا و عدم دوری از امام عصر و اتصال به منبع نورانی اهلبیت وحی علیه السلام را راهکار عبور از فتنههای سخت معرفی فرمودند.
اما حضرت در خطبه 150 نهجالبلاغه بعد از بیان روش امام زمان(عج) که روش صالحان است، در مورد قومی صحبت میکند که به دلیل صفات خاص از فتنهها به سلامت عبور میکنند ایشان میفرمایند:
ثُمَّ لَیُشْحَذَنَّ فِیهَا قَوْمٌ شَحْذَ الْقَیْنِ النَّصْلَ
پس گروهى در آن زمان (فتنهها) صیقلى میشوند همان طور که آهنگر، شمشیر را صیقلی میکند
تُجْلَى بِالتَّنْزِیلِ أَبْصَارُهُمْ وَ یُرْمَى بِالتَّفْسِیرِ فِی مَسَامِعِهِمْ وَ یُغْبَقُونَ کَأْسَ الْحِکْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوحِ
دیدههاى آنها به نور قرآن جلاء داده میشود و تفسیر در گوشهایشان جا گرفته شود و در شب جام حکمت را به آنها بنوشانند بعد از اینکه در بامداد هم آشامیده باشند.
نکته قابل توجه اینکه امام علیه السلام در مورد یک قوم (فِیهَا قَوْمٌ) صحبت میکنند. موضوع فردی نیست بلکه مشخصات یک عده افراد در قالب یک قوم بیان شده است. در این روایت سه موضوع مهم برای این قوم مطرح است:
1- بصر آنها با قرآن جلا داده میشود
2- تفسیر در گوشهایشان قرار داده میشود
3- مدام به آنها جام حکمت مینوشانند.
ای مردم، چه میگویید؟ خداوند هر صدایی را و پنهانی های هر کسی را میداند. پس هر کس هدایت یافت به نفع خودش است و هر کس گمراه شد به ضرر خودش گمراه شده است، و هر کس بیعت کند با خداوند بیعت میکند. دست خداوند بر روی دست بیعت کنندگان است.
ای مردم، با خدا بیعت کنید و با من بیعت نمایید و با علی امیرالمؤمنین و حسن و حسین و امامان از ایشان در دنیا و آخرت، به عنوان امامتی که در نسل ایشان باقی است بیعت کنید. خداوند بیعت شکنان را هلاک و وفاداران را مورد رحمت قرار میدهد. و هر کس بیعت را بشکند به ضرر خویش شکسته است، و هر کس به آنچه با خدا پیمان بسته وفا کند خداوند به او اجر عظیمی عنایت میفرماید.
متن کامل و ترجمه خطبه غدیر pdf
متن کامل خطبه غدیر - به صورت تصویری و جمله جمله (برای نمایش)
متن و ترجمه کامل خطبه غدیر - آنلاین
در طول تاریخ، پیامبران بسیاری برای ارشاد و هدایت انسان ها مبعوث شده اند. حضرت آدم اولین پیامبر خدا و حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) آخرین آنها بود. تعداد پیامبران به طور قطع معلوم نیست ولی در برخی احادیث تعداد آنها یکصد و بیست و چهار هزار نفر بیان شده است. بعضی از پیامبران دارای دین و شریعت مخصوص بودند، و جمعی دیگر دارای شریعت خاصی نبودند بلکه شریعت پیامبر سابق را ترویج می کردند. تعدادی از آنها دارای کتاب بودند و گروهی دیگر کتاب نداشتند. گاهی در یک زمان پیغمبران متعددی در بلاد و شهرهای مختلف به انجام مأموریت الهی اشتغال داشتند.
از ابوذر روایت شده روزی از پیامبر پرسیدم: پیامبران چند نفرند؟
فتوای قتل سلمان رشدی، نویسنده کتاب کفرآمیز آیات شیطانی
مخاطب: مسلمانان جهان
بسمه تعالی
إنا للَّه و إنا إلیه راجعون
به اطلاع مسلمانان غیور سراسر جهان میرسانم مؤلف کتاب «آیات شیطانی» که علیه اسلام و پیامبر و قرآن، تنظیم و چاپ و منتشر شده است، همچنین ناشرین مطلع از محتوای آن، محکوم به اعدام می باشند. از مسلمانان غیور می خواهم تا در هر نقطه که آنان را یافتند، سریعاً آنها را اعدام نمایند تا دیگر کسی جرأت نکند به مقدسات مسلمین توهین نماید و هر کس در این راه کشته شود، شهید است ان شاء اللَّه. ضمناً اگر کسی دسترسی به مؤلف کتاب دارد ولی خود قدرت اعدام او را ندارد، او را به مردم معرفی نماید تا به جزای اعمالش برسد. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.
روح اللَّه الموسوی الخمینی
زمان: 25 بهمن 1367/ 7 رجب 1409
(بحارالانوار، ج 76، ص4)
حرکت به سوى خیبر
با صلح حدیبیه پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) از جانب نیرومندترین و سرسخت ترین دشمنان خود یعنی قریش آسوده خاطر گشت. از این رو فرصتی به دست آمد تا کار دیگر دشمنان یعنی یهودیان و قبایل نجد را یکسره سازند تا امینت و آرامش را بیش از پیش در جامعه اسلامی بگسترانند. در این میان خیبر مرکز آشوب های نظامی و تحریکات و جنگ افروزی ها علیه مسلمانان بود.
آیة المنافق ثلاث: اذا حدث کذب و اذا وعد اخلف و اذا اؤتمن خان.
نشان منافق سه چیز است: 1-سخن به دروغ بگوید. 2-از وعده تخلف کند. 3 -در امانت خیانت نماید.
صحیح مسلم، کتاب الایمان، ح 89.
لاینال شفاعتی من آخر الصلوة بعد وقتها.
کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهد رسید.
بحارالانوار، ج، 83 ص 20
أبغض الحلال الی الله الطلاق.
منفورترین چیزهای حلال در پیش خدا طلاق است.
سنن ابی داود، کتاب الطلاق، ح 1863
خَیرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و کَثُرَ وِفاقُهُ.
بهترین یاران کسی است که ناسازگاری اش اندک باشد و سازگاری اش بسیار.
تنبیه الخواطر، ج 2، ص 123
رسولُ اللَّهِ صلى اللَّه علیه و آله: مَن أدّى إلى اُمّتی حَدیثاً، لِتُقامَ بِه سُنَّةٌ، أو تُثْلَمَ بهِ بِدْعَةٌ، فهُو فی الجَنّةِ؛
پیامبر خدا [حضرت محمد] ﷺ: هرکس به امّت من حدیثی برساند که به سبب آن سنّتی برپا شود، یا بدعتی از میان برود، {جایش} در بهشت است.[۱]
الإمامُ علیٌّ علیه السلام: قالَ رسولُ اللَّهِ صلى اللَّه علیه و آله: اللّهُمَّ ارْحَمْ خُلَفائی، قیلَ: یا رسولَ اللَّهِ ومَن خُلَفاؤکَ؟ قالَ: الّذینَ یَأتونَ مِن بَعدی، یَرْوونَ حَدیثی وسُنَّتی.
امام علی (علیه السلام): پیامبر خدا [حضرت محمد] ﷺ فرمود: {خدایا جانشینان مرا رحمت کن!}. عرض شد ای رسول خدا! جانشینان شما چه کسانی هستند؟}.فرمود: (آنان که بعد از من می آیند و حدیث و سنّت مرا روایت می کنند).[۲]
الإمامُ الرِّضا عن آبائه علیهم السلام: قالَ رسولُ اللَّهِ صلى اللَّه علیه و آله: اللّهُمَّ ارْحَمْ خُلَفائی - ثلاثَ مَرّاتٍ - قیلَ لَهُ: (یا رسولَ اللَّه) ومَن خُلَفاؤکَ؟ قالَ: الّذینَ یَأتونَ مِن بَعدی، ویَرْوونَ أحادیثی وسُنَّتی، فیُعَلّمونَها النّاسَ مِن بَعدی.
امام رضا (علیه السلام) به نقل از پدرانش: پیامبر خدا [حضرت محمد] ﷺ سه بار فرمود: خدایا! جانشینان مرا رحمت کن. عرض شد: {ای رسول خدا} جانشینان شما چه کسانی هستند؟ فرمود: آنها که بعد از من می آیند و احادیث و سنّت مرا روایت می کنند و پس از من، آنها را به مردم آموزش می دهند.[۳]
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: راویةٌ لِحَدیثِنا یَبُثُّ فی النّاسِ، ویُشَدِّدُ فی قُلوبِ شِیعَتِنا أفْضَلُ مِن ألفِ عابِدٍ.
امام صادق (علیه السلام): کسی که حدیث ما را روایت کند و در میان مردم نشر دهد، و دلهای شیعیان ما را {با آن} استوار گرداند، از هزار عابد برتر است.[۴]
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: الرّاویةُ للحَدیثِ المُتَفقِّهُ فی الدِّینِ أفْضَلُ مِن ألفِ عابِدٍ لا فِقْهَ لَهُ ولا رِوایةَ.
امام صادق (علیه السلام): راوی حدیثِ دین شناس برتر از هزار عابدی است که دین شناس و راوی حدیث نباشد.[۵]
پی نوشت:
[۱]. کنز العمّال: ۲۸۸۱۵، میزان الحکمة جلد ۲ صفحه ۵۱۷.
[۲]. کتاب من لایحضره الفقیه: ۴/۴۲۰/۵۹۱۹، میزان الحکمة جلد ۲ صفحه ۵۱۷.
[۳]. عیون أخبار الرِّضا: ۲/۳۷/۹۴، میزان الحکمة جلد ۲ صفحه ۵۱۸.
[۴]. بحار الأنوار: ۲/۱۴۵/۸، میزان الحکمة جلد ۲ صفحه ۵۱۸.
[۵]. بحار الأنوار: ۲/۱۴۵/۹ ، میزان الحکمة جلد ۲ صفحه ۵۱۸ .