چگونه دشمنی را به دوستی تبدیل کنیم؟
خشم از جمله رایج‌ترین عواطف انسانی و منشأ بسیاری از دشمنی‌ها و پیامدهای ناخوشایند اجتماعی است. دشمنی‌ها را می‌توان کم کرد، اما تبدیل دشمن به دوستی گرم و صمیمی از آن کارهای ظاهرا محالی است که از فقط با معجزه کلام الهی میسر می‌شود.
به گزارش ایکنا، در سوره فُصِلَت آیه‌ای شگفت‌انگیز وجود دارد که فرآیندی از تبدیل دشمنی‌ها به دوستی گرم و صمیمی را تصویر می‌کند:
«وَ لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ؛
و نیکى با بدى یکسان نیست؛ (بدى دیگران را) با شیوه‌ى بهتر (که نیکى است) دفع کن، که این هنگام آن کس که میان تو و او دشمنى است همچون دوست گرم مى‌شود (و عداوتش نسبت به تو تمام مى‌شود)»(فصلت، ۳۴).
پیش از اینکه بدانیم این اتفاق شگفت چگونه تحقق می‌یابد باید بدانیم منظور از دشمنی در این آیه چیست. دشمنی‌ها انواع مختلفی دارند. گاهی از روی نادانی، گاه به دلیل حسادت و گاهی به دلیل وجود شک و تردید و بدبینی است. این خصلت‌ها مربوط به افرادی است که دشمنی آنها از روی کفر و کارشکنى و هَجو نیست و با رفتارهای بسیار مخرب، تلاش برای از بین بردن بی ملاحظه حق تا مرز نابودی آن نیست، بلکه دلایل عاطفی دارد.
این افراد که قابلیت تبدیل دشمنی آنها به دوستی وجود دارد، محور دستورات این آیه شریفه قرار گرفته است. این آیه سفارش مى‌کند که بدى‌ها را با خوبى پاسخ بده و اهل انتقام نباش؛ همان گونه که در دعاى مکارم الاخلاق، امام زین العابدین(ع) از خداوند مى‌خواهد که به او توفیق دهد که در برابر غیبت مردم از او، نیکى مردم را بگوید و از بدى آنان بگذرد و هر کس با او قطع رابطه کرد با او معاشرت کند. بارها در سیره پیامبر اکرم و اهل بیت آن حضرت، نمونه‌هایى از این برخوردها را مى‌خوانیم که سرسخت‌ترین مخالفان را به طرفدار آنان تبدیل کرده است.
اما طبق آیات قبلی و بعدی ویژگی‌هایی باید در ما ایجاد شود که بتوانیم این چرخش شگفت‌انگیز را در دشمنان خود رقم بزنیم:
۱. پاسخ بدی را با نیکی بدهیم (آیه ۳۴)
۲. نسبت به انسان‌های پیرامون خیرخواهی کنیم و بدانیم که خداوند بهشت را برای همه ما آفریده، به شرط آنکه ما بخواهیم و انتخاب کنیم که به آن وارد شویم. (آیه ۳۱)
۳. سخن نیکوی ما این است که خداوند بخشنده گناهان و مهربان است (آیه ۳۲)
۴. دعوت ما به سوی خداوند، بهترین هدف را بیان می‌کند (آیه ۳۳) و باید با بهترین شیوه انجام شود (آیه ۳۴)
۵. چنین معجزه‌ای با نفوذ کلام و رفتار نیکو رخ می‌دهد و این موارد جز با صبوری و خویشتن داری امکان‌پذیر نیست (آیه ۳۵)
