سخن بلاگ

شب شام غریبان

شواهد نشان می‌دهد شب یازدهم محرم شبی سخت بر کاروان کربلا بود، زیرا همه در غم عزیزان خود بودند در عین حال غارت لباس و زیور الات کودکان و ترس آنان از حمله دشمن شرایط دشوار را بر کاروان تحمیل کرده بود. اهل بیت «امام حسین (ع)» شهدا را دیده و به سوگواری پرداخته بودند.

یازدهم محرم، حرکت کاروان اسرا از کربلا

عمر بن سعد (علیه اللعنه) در روز یازدهم ماه محرم از سال 61 قمری، تا وقت ظهر در کربلا ماند و بر کشتگان سپاه خود نماز گذارد و آنان را به خاک سپرد. وقتى روز از نیمه گذشت، فرمان داد تا دختران پیامبر (صلى الله علیه و آله) را بر شتران بى‌جهاز سوار کردند و امام سجاد (علیه السلام) را نیز با غل و زنجیر بر شتر سوار کردند. هنگامى که آنان را از قتلگاه عبور دادند و نظر بانوان و دختران بر جسم مبارک امام حسین (علیه السلام) افتاد، بر صورت خودشان، سیلی زدند و به فغان و ناله مشغول شدند.

حرکت اهل بیت امام حسین (علیه السلام) به سوى کوفه

عصر روز یازدهم محرم از سال 61 قمری، اهل بیت امام حسین (علیه السلام) را با حالت اسارت، به طرف کوفه بردند. نزدیک غروب حرکت کردند و شبانه به کوفه رسیدند. به همین دلیل، آن بزرگواران داغدار و مصیبت‌زده را تا صبح، پشت دروازه‌هاى کوفه نگاه داشتند. هنگام صبح، عمر بن سعد ملعون از کوفه خارج شد و مانند فرماندهى که از فتوحات خویش، خوشحال است، همراه اسراء وارد کوفه شد.

به اهل بیت امام حسین (علیهم السلام ) چه گذشت؟!

از حضرت «سجاد (ع)» نقل شده است پس از شهادت «امام حسین (ع)» اسب ایشان سر خود را به خون امام سوم شیعیان کشید و شیهه کنان به سوی خیمه‌ها آمد با شنیده شدن صدای اسب «سیدالشهدا (ع)» زنان کاروان «امام حسین (ع)»متوجه شدند که «سیدالشهدا (ع)» به شهادت رسیده است و شروع به شیون و زاری کردند.

لشکر یزید بعد از اینکه «امام حسین (ع)» را به شهادت رساندند به دستور فرماندهان خود به غارت و آتش زدن خیمه‌ها و آزار و اذیت خاندان نبوت پرداختند، آنان به سوی خیمه‌های «سیدالشهدا (ع)» روی آوردند و تمام وسایل، البسه و شتران را بردند. در این حال اهل بیت «رسول اکرم (ص)» از خیمه‌ها بیرون آمده و می‌گریستند. البته در کتاب مقاتل پیرامون رویدادهای پس از شهادت «امام حسین (ع)» و این موضوع که دقیقا چه بر سر کاروان کربلا آمد چیزی بیان نشده، اما بر اساس روایات تاریخی کاروان کربلا در شب یازدهم محرم در خیمه‌ای نیمه سوخته نگهداشته شدند و فردای آن روز آنان را به سوی کوفه روانه کردند.

شواهد نشان می‌دهد شب یازدهم محرم شبی سخت بر کاروان کربلا بود، زیرا همه در غم عزیزان خود بودند در عین حال غارت لباس و زیور الات کودکان و ترس آنان از حمله دشمن شرایط دشوار را بر کاروان تحمیل کرده بود. اهل بیت «امام حسین (ع)» شهدا را دیده و به سوگواری پرداخته بودند.

عمر بن سعد دستور داد تا سر مبارک «امام حسین (ع)» را به کوفه نزد عبیدالله فرستادند و بر تن شهدای کربلا با اسب‌های خود تاختند این پیکرهای عریان تا دوازدهم محرم زیر آفتاب قرار داشتند تا قبیله بنی اسد با کمک «امام سجاد (ع)» به دفن پیکرهای شهدا پرداختند گفتنی است لباس تن پیکرها را نیز به عنوان غنیمت جنگی برده بودند و یا از تن آنان دریده بودند. این در حالی بود که «امام حسین (ع)»کهنه‌ترین لباس‌ها را که حتی بخش‌هایی از آن را پاره کرده بودند زیر لباس خود پوشیدند تا از دست دشمنان در امان باشند، اما آنان حتی به لباس پاره و کهنه «سیدالشهدا (ع)» رحم نکرده بودند.

کاروان کربلا در روز یازدهم با شتران بی جهاز سوار شدند و با این سوگواران و غم دیدگان همانند افرادی خارجی رفتار کردند حتی در زمان ورود آنان به کوفه یک شب آنان را پست دروازه‌های شهر نگهداشتند.

عبید الله بن زیاد که شهادت «امام حسین (ع)» را موفقیت بزرگ دانسته و تلاش داشت تا واقعه کربلا را عادی و یک اتفاق ساده جلوه دهد و با فضاسازی و تبلیغات سنگین به این دروغ بزرگ پرداخت از سوی دیگر همین کوفیانی که برای «امام حسین (ع)» نامه نوشته بودند با تبلیغات ابن زیاد، کاروان کربلا و «امام حسین (ع)» را خارجی‌ می‌پنداشتند لذا برخورد آنان با اسرای کربلا نیز بر همین منوال بود تا اینکه حضرت «زینب (ع)» و «امام سجاد (ع)» به سخنرانی پرداخته و حقیقت را آشکار کردند.

روایتی نیز وجود دارد که بیان کرده‌اند حضرت «زینب کبری (س)» در شب یازدهم محرم و پس از شهادت «سیدالشهدا (ع)» نماز شب خود را بپا داشتند، اما بخاطر غم، غصه فراوان و ضعف نماز را نشسته خواندند این امر نشان می‌دهد که ایمان و صبر این بانوی بزرگ تا چه حد بوده است، حضرت «زینب کبری (س)» دختر حضرت «فاطمه زهرا (س)» و «امیرالمومنین (ع)» همچنین ایشان خواهر «امام حسین (ع)» بودند، حضرت «زینب کبری (س)» نماز خواندند تا مسلمانان واقعی را از مسلمان نماها جدا کنند و یادآور شوند نوه و اهل بیت (ع) «پیامبراکرم (ص)» چه کسانی بودند و مردم بی بصیرت با این عزیزان چه کردند.

شام غربیان یک سنت است که بر گرفته از غم و غربت کاروان کربلا پس از شهادت «امام حسین (ع)» بوده شام غربیان در واقع یک مجلس روضه است لذا دوستداران «سیدالشهدا (ع)» بعد از اسارت به یاد کاروان کربلا شمع روشن می‌کنند، ولی بهترین اعمال این است که به خواندن زیارت عاشورا بپردازند و همانند حضرت «زینب کبری (س)» نماز شب بپا داشته شود در عین حال بر عزای «اهل بیت (ع)» اشک ریخته شود.