این عکس سردار سلیمانی عزیز داغ آدم را تازه می کند
گویی قرار نیست که فراموشش کنیم.
ان شاءالله تا ظهور که خشم دلمان فرو نشیند.
و اَذْهِبْ بِهِ غَیْظَ قُلُوبِنا
خدایا به ظهور آن حضرت (عج) خشم دلهایمان را فرو نشان
(از دعای افتتاح)
مطالب مرتبط : حاج قاسم سلیمانی ، مدافعین حرم ، شهیدان
خداوندا ! تو را سپاس که مرا از پدر و مادر فقیر، اما متدیّن و عاشق اهل بیت و پیوسته در مسیر پاکی بهره مند نمودی. از تو عاجزانه می خواهم آنها را در بهشتت و با اولیائت قرین کنی و مرا در عالم آخرت از درک محضرشان بهره مند فرما.
خدایا به عفو تو امید دارم
ای خدای عزیز و ای خالق حکیم بی همتا ! دستم خالی است و کوله پشتی سفرم خالی، من بدون برگ و توشه ای به امید ضیافتِ عفو و کرم تو می آیم. من توشه ای برنگرفته ام؛ چون فقیر [را] در نزد کریم چه حاجتی است به توشه و برگ؟!
سارُق، چارُقم پر است از امید به تو و فضل و کرَم تو؛ همراه خود دو چشم بسته آورده ام که ثروت آن در کنار همه ناپاکی ها، یک ذخیره ارزشمند دارد و آن گوهر اشک بر حسین فاطمه است؛ گوهر اشک بر اهل بیت است؛ گوهر اشک دفاع از مظلوم، یتیم، دفاع از محصورِ مظلوم در چنگ ظالم.
خداوندا ! در دستان من چیزی نیست؛ نه برای عرضه [چیزی دارند] و نه قدرت دفاع دارند، اما در دستانم چیزی را ذخیره کرده ام که به این ذخیره امید دارم و آن روان بودن پیوسته به سمت تو است. وقتی آنها را به سمتت بلند کردم، وقتی آنها را برایت بر زمین و زانو گذاردم، وقتی سلاح را برای دفاع از دینت به دست گرفتم؛ اینها ثروتِ دست من است که امید دارم قبول کرده باشی.
خداوندا ! پاهایم سست است. رمق ندارد. جرأت عبور از پلی که از جهنّم عبور می کند، ندارد. من در پل عادی هم پاهایم می‌لرزد، وای بر من و صراط تو که از مو نازک تر است و از شمشیر بُرنده تر؛ اما یک امیدی به من نوید می دهد که ممکن است نلرزم، ممکن است نجات پیدا کنم. من با این پاها در حَرَمت پا گذارده ام و دورِ خانه ات چرخیده ام و در حرم اولیائت در بین الحرمین حسین و عباست آنها را برهنه دواندم و این پاها را در سنگرهای طولانی، خمیده جمع کردم و در دفاع از دینت دویدم، جهیدم، خزیدم، گریستم، خندیدم و خنداندم و گریستم و گریاندم؛ افتادم و بلند شدم. امید دارم آن جهیدن ها و خزیدن ها و به حُرمت آن حریم ها، آنها را ببخشی.
خداوندا ! سر من، عقل من، لب من، شامّه من، گوش من، قلب من، همه اعضا و جوارحم در همین امید به سر می برند؛ یا ارحم الراحمین! مرا بپذیر؛ پاکیزه بپذیر؛ آنچنان بپذیر که شایسته دیدارت شوم. جز دیدار تو را نمی‌خواهم، بهشت من جوار توست، یا الله!
•خدایا! از کاروان دوستانم جامانده‌ام
خداوند، ای عزیز! من سالها است از کاروانی به جا مانده ام و پیوسته کسانی را به سوی آن روانه میکنم، اما خود جا مانده ام، اما تو خود میدانی هرگز نتوانستم آنها را از یاد ببرم. پیوسته یاد آنها، نام آنها، نه در ذهنم بلکه در قلبم و در چشمم، با اشک و آه یاد شدند.
عزیز من! جسم من در حال علیل شدن است. چگونه ممکن [است] کسی که چهل سال بر درت ایستاده است را نپذیری؟ خالق من، محبوب من، عشق من که پیوسته از تو خواستم سراسر وجودم را مملو از عشق به خودت کنی؛ مرا در فراق خود بسوزان و بمیران.
شادی روح مطهرش صلوات
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار مردم قم فرمودند: ۱۹ دی ۱۳۵۶ مردم دستشان خالی بود ولی امروز دست ما پر و مجهز است در برابر زورگویان عالم.
به گزارش مشرق، هزاران نفر از مردم قم، صبح امروز و در آستانه سالگرد قیام ۱۹ دی با حضور در حسینیه امام خمینی(ره) با رهبر معظم انقلاب دیدار کردند.
گزیده‌هایی از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را در ادامه می‌خوانید:
ـ درباره این شهید عزیز، حاج قاسم سلیمانی. درباره شخصیت خود او این روزها خیلی درباره این رفیق خوب و عزیز و شجاع و خوشبخت ما که به ملکوت اعلی پیوست خیلی صحبت شده و حرف‌های درستی هم گفته شده.
ـ اولاً شهید سلیمانی هم شجاع بود و هم باتدبیر بود. صرفاً شجاع نبود. برخی شجاعت دارند امّا تدبیر و عقل لازم را ندارند. برخی اهل تدبیر هستند امّا اهل اقدام و عمل نیستند و دل و جگر اقدام را ندارند. این شهید عزیز هم دل و جگر داشت و به دل خطر می‌رفت و ابایی نداشت. در دوران دفاع مقدس هم خودش و لشکرش اینطور بودند.
ـ هم اینکه باتدبیر بود. منطق داشت برای کارهایش. این شجاعت و تدبیر توامان، فقط هم در میدان نظامی نبود. در میدان سیاست هم اینطور بود. بنده بارها به دوستان فعال در عرصه سیاسی این را می‌گفتم درباره رفتارها او و کارهای او. در عرصه سیاست هم شجاع بود هم با تدبیر. سخنش اثرگذار بود.
ـ از همه اینها بالاتر، اخلاص او بود. این ابزار شجاعت و تدبیر را برای خدا خرج می‌کرد. اهل تظاهر نبود. تمرین کنیم اخلاص را در خود ایجاد کنیم.
ـ هم یک فرمانده جنگاور مسلط بر عرصه نظامی بود هم در عین حال به‌شدت مراقب امور شرعی بود.
