امام حسن مجتبی (ع)
از پدر بزرگوار خویش امیرالمؤمنین ضمن روایتی نقل میکند:
یُؤَیِّدُهُ اَللَّهُ بِمَلاَئِکَتِهِ وَ یَعْصِمُ أَنْصَارُهُ ، یَنْصُرُهُ بِآیَاتِهِ وَ یُظْهِرُهُ عَلَى أَهْلِ اَلْأَرْضِ حَتَّى یَدِینُوا طَوْعاً وَ کَرْهاً یَمْلَأُ اَلْأَرْضَ عَدْلاً وَ قِسْطاً.
روزگار به این منوال خواهد بود تا اینکه خداوند مردی را در آخرالزمان که روزگاری سخت است، مبعوث و او را به وسیله ملائکه خود تأیید میکند و انصار و یاران وی را نگاهداری میکند؛
او را به وسیله آیات و معجزات خود نصرت میدهد؛ وی را بر زمین غلبه و مسلط میکند تا اینکه مردم خواه ناخواه مطیع و منقاد او شوند؛ او زمین را بعد از آنکه پر از ظلم و ستم شده باشد، پر از عدل و داد و نور و برهان خواهد کرد؛ (اثباةالهدی، ج ۵، ص ۱۴۵)
امام سجاد علیهالسلام:
زمانی که قائم ظهور کند خداوند آفت و گزند را از هر مؤمنی برطرف میکند و نیرویش را به او باز میگرداند؛ إِذَا قَامَ الْقَائِمُ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْ کُلِّ مُؤْمِنٍ الْعَاهَةَ وَ رَدَّ إِلَیْهِ قُوَّته» (غیبت نعمانی، ص ۳۱۷)
امام رضا علیهالسلام:
یکی دیگر از برکات عصر ظهور، سرکوبی کفار و ظالمان جهت التیام و شفای دلهای مؤمنینی است که به خاطر ستم آنها زخم برداشته بود؛ امام رضا در روایتی فرمود: «. در این موقع فرج (و آزادى) مردم فرا مىرسد و آنان که مردهاند دوست مىداشتند که در آن وقت زنده بودند و خداوند دلهاى مردم با ایمان را التیام و شفا مىبخشد؛ ذَلِکَ یَأْتِی لِلنَّاسِ الْفَرَجُ وَ یَوَدُّ الْأَمْوَاتُ أَنْ لَوْ کَانُوا أَحْیَاءً وَ یَشْفِی اللَّهُ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِین.» ۱ (الغیبة (للطوسی) / کتاب الغیبة للحجة، ص ۴۴۰)