از کلیپ های بسیار تاثیرگذار است. حتما گوش کنید. التماس دعا
از کلیپ های بسیار تاثیرگذار است. حتما گوش کنید. التماس دعا

سیدعلی خامنهای
۱ بهمن ۱۳۹۵

پیش از این که وضع زندگى اقتصادى عصر امام ابو محمد (ع) را بیان کنیم، برآنیم که به صورت گذرا این مطلب را توضیح دهیم که اسلام به پیشرفت و بهبود اقتصاد عموى و رشد درآمد فردى اهمیت زیادى مىدهد، و فقر و تنگدستى را مصیبتى بزرگ و مهلک مىشمرد که به طرق مختلف و وسایل گوناگون باید آن را از بین برد و کفر و فقر و تنگدستى را قرین هم دانسته است، همان طور که در شریعت اسلام لازم است تا بر کفر پایان داد، همچنین باید فقر و تنگدستى را از میان برداشت. بر حاکمان جامعه اسلامى و زمامداران و والیان الزام و تأکید شده است که مسلمین را از خطر فقر و محرومتى - که این دو باعث اشاعه انحراف فکرى و عقیدتى در میان مردم مىشوند - نجات دهند.
از جمله روشهاى خلاقى که اقتصاد اسلامى بر آن اساس متمرکز است آن است که اسلام تصرفات مسؤولین و حاکمان را محدود کرده و به ایشان اجازه نمىدهد که در بیت المال مسلمین مطابق هوا و هوس خود عمل کنند زیرا که بیتالمال ملک عموم مسلمین است و ملک شخصى کسى نیست و باید در راه مصالح مسلمین صرف شود. رئیس و اعضا و ارکان دولت به هیچ وجه حق ندارند هر چه خواستند براى خود و نزدیکانشان از آن اموال بردارند، زیرا که این عمل خیانت به خدا و مسلمانهاست .
اما نظام حکومت عباسى، در تمام دورانها، براساس سیاست اقتصادى ویژهاى بود که در تمام جهات و مشخصاتش با روش اصیل اسلامى متفاوت بود و از قوانین اسلامى که احتیاط کامل را در اموال مسلمین مقرر فرموده و صرف آن را در راه گسترش رفاه مردم لازم دانسته به دور بوده است که ما به اختصار ساختار اقتصاد عمومى را در عصر عباسیان ذیلاً بیان می کنیم:

مطالب مرتبط: امام هادی (ع) ، احادیث و روایات ، امام حسن عسکری (ع)

به گزارش مرکز خبر روابط عمومی مسجد مقدس جمکران، حجتالاسلام غلامرضا شاهینی یکی از شرایط ظهور را رویکرد عمومی در جهان نسبت به امام زمان (علیه السلام) عنوان کرد و گفت: روایات زیادی در خصوص علائم ظهور وجود دارد که یکی از آن روایات آمادگی و زمینهای است که باید در مردم شکل بگیرد، و در هر شرایطی نام امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) بیشتر بر سر زبان و در اذعان و یاد مردم باشد. این اقبال و رویکرد مردم یکی از زمینههای ظهور است.
وی محرم و عزاداری برای امام حسین (علیهالسلام) را یکی از این زمینهها خواند و بیان کرد: مردم با اظهار علاقهای که به اباعبدالله (علیهالسلام) نشان میدهند، و از طرفی اظهار تأسف که چرا قیام حضرت ناتمام ماند و خون ایشان ریخته شد و به شهادت رسیدند، به دنبال قیام کننده و منتقیم خون ایشان هستند.
محقق و پژوهشگر حوزوی نقش موکب جمکران در مسیر پیاده روی اربعین را در این فرهنگ سازی را بسیار موثر خواند و بیان کرد: با توجه به اینکه در چند سال اخیر خیل عظیم جمعیت عاشق و عزادار به سوی کربلا میروند، میتوان گفت بینش، آگاهی و هدفی که مردم از برگزاری این راهپیماییها دارند کاملاً روشن است.
شاهینی فرصت اربعین را برای ارائه بحثهای فرهنگی جهت آگاهی و شناخت مردم نسبت به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) بسیار مناسب دانست و اظهار کرد: مردم با عشق به امام حسین (علیهالسلام) خود را از کار، زندگی و مشغلههای روزانه رها کرده و از دنیا فارغ میشوند و پا در این مسیر میگذارند. بنابراین فرصت بسیار خوبی است که در راستای اهداف اباعبدالله (علیه-اسلام) و ظهور ولی عصر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) و ایجاد آگاهی و شناخت مردم نسبت به آن حضرت، فعالیتهای در موکب جمکران در اولویت قرار گیرد.
برگرفته از سایت جمکران

جدّه ، مادر امام عسکری (ع) دارای چه مقامی بوده است؟
مادر امام حسن عسکری(ع) کنیزی به نام حدیث، سوسن یا سلیل و زنی لایق و صاحب فضیلت بود، ازآنجا که مادر بزرگ امام زمان (عج) است به جدّه نیز مشهور هستند. مرحوم شیخ عباس قمی در الانوار البهیه می نویسد: بعد از امام عسکری (ع) ، مادر حضرت مفزع الشیعه بود یعنی ملجاء و پناهگاه شیعه بود. اینقدر زن با جلالت و با کمالی بوده است که شیعه هر مشکلی برایش پیش می آمد به این زن عرضه می داشت.
مردی می گوید در خدمت عمه امام عسکری حکیمه خاتون دختر امام جواد (ع) رفتم با ایشان صحبت کردم راجع به عقاید و اعتقادات و مسئله امامت و غیره. ایشان عقاید خود را گفت تا رسید به امام عسکری(ع) . بعد گفت فعلا امام من فرزند اوست که الان مستور و مخفی است. گفتم حال که ایشان مخفی هستند اگر ما مشکلی داشته باشیم به کی رجوع کنیم؟ گفت به جده رجوع کنید.
گفتم: عجب! آقا از دنیا رفت و به یک زن وصیت کرد؟! فرمود: امام عسکری(ع) همان کار را کرد که حسین بن علی (ع) کرد. حضرت امام حسین (ع) وصی واقعیش و وصی او در باطن علی بن الحسین(ع) بود ولی مگر بسیاری از وصایای خودش را در ظاهر به خواهرش حضرت زینب نکرد؟ عین این کار را حسن بن علی العسکری (ع) کرد. وصی او در باطن این فرزندی است که مخفی است ولی در ظاهر که نمی شد بگوید وصی من اوست. در ظاهر وصی خودش را این زن با جلالت قرار داده است.
مطالب مرتبط: امام حسن عسکری (ع)، امام هادی (ع) ، اهل بیت (ع) ، احادیث و روایات

مرحوم آیة اللَّه شیخ على اکبر نهاوندى مى نویسد : شیخ على اکبر تهرانى – ساکن مشهد مقدّس – براى ما قضیّه اى تعریف کرد و گفت : عالم متّقى شیخ محمّد تقى تربتى – که از دانشمندان بزرگ و علماى اخلاق و از شاگردان علّامه میرزا حبیب اللَّه رشتى بود و اجازه اى از ایشان داشت – فرمود : یکى از شاگردان متدیّن من – که از سادات شهر تربت بود – براى من تعریف کرد و گفت :
از زیارت عتبات عالیات که برمى گشتم ، همراه طلبه اى از خانقین خارج شدم و پیاده به دنبال قافله به طرف قصر شیرین حرکت کردیم ، از شدّت تشنگى و خستگى ناتوان شده ، و با زحمت زیاد خود را به قافله رساندیم ، دیدیم قافله را دزدها غارت کرده و اموالشان را برده بودند، افرادى مجروح شده و در بیابان افتاده بودند، و محمل ها شکسته و روى زمین افتاده بود . ما از ترس به کنارى رفته و به بالاى تپّه اى رفتیم ، ناگاه دیدیم سیّد بزرگوارى کنار ما ایستاده ، به ما سلام فرمود ، بعد هفت دانه خرماى زاهدى به من داد و فرمود : چهار دانه را خودت بخور ، و سه دانه آن را به شیخ بده .
چون خرماها را خوردیم تشنگى ما برطرف شد ، و فرمود : این دعا را به جهت رهایى از سختى ها ، و محفوظ بودن از شرّ دزدها بخوانید :
أَللَّهُمَّ إِنّی أَخافُکَ ، وَ أَخافُ مِمَّنْ یَخافُکَ ، وَ أَعُوذُ بِکَ مِمَّنْ لایَخافُکَ .
بارالها ؛ من از تو مى ترسم؛ و از هر کسى که از تو مى ترسد نیز مى ترسم؛ و از کسانى که از تو نمى ترسند به خودت پناه مى برم .
پس از آن؛ اندکى با آن سیّد بزرگوار راه رفتیم، ناگاه اشاره کرد و فرمود: این منزل شماست! نگاه کردیم، دیدیم منزل پایین آن تپّه بود ، و چون وارد منزل شدیم از شدّت خستگى خواب بر ما غلبه کرد ، خوابیدیم ، و متوجّه آنچه براى ما اتّفاق افتاده بود نشدیم ، چون بیدار شدیم دانستیم که آن بزرگوار حضرت ولىّ عصر ، صاحب الزمان عجّل اللَّه فرجه بوده است .
——————————————————-
منبع : العبقرىّ الحسان : 117/1 المسک الأذفر .
به نقل از اذکار الهی
دعاهای رفع گرفتاری در این وبلاگ

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة و النصر
دعاهای رفع گرفتاری در این وبلاگ

خبرگزاری شبستان: آیت الله نجم الدین مروجی طبسی، مدرس مرکز تخصصی مهدویت در برنامه "نشان صبح" به بررسی تحقیقی روایات نشانه های مهدویت می پردازد.
بحث ما راجع به یکی دیگر از جزییات و ویژگی های صیحه آسمانی است که در چه شبی و در چه روزی از ایام هفته است. معلوم شد که در ماه رمضان و روز 23 است و در شب اتفاق می افتد، البته یک صیحه دیگر هم است که در روز شنیده می شود.
سوال این است که در چه روزی از ایام هفته است. در این خصوص ۲ روایت داریم که تاکید دارند، شب جمعه است. روایت اول از نظر سندی مشکل ندارد، در روایت اول مرحوم صدوق در کمال الدین آورده است که حارث بن مغیره از امام صادق(ع) نقل می کند صیحه ای که در ماه رمضان اتفاق می افتد، شب جمعه است.
اما اینجا نکته ای است که باید حل کرد. صیحه شب 23 است یا شب 24، شب 23 است. ولی این روایت دارد که 23 شب از ماه مبارک گذشته باشد و شب جمعه ماه رمضانی که 23 شب از آن سپری شده است یعنی می شود روز 24 با این توضیح که اگر 23 شب گذشته باشد، یعنی شده روز 24.
روایت دوم را مرحوم نعمانی از ابوبصیر نقل می کند. در این روایت مفصل امده است که امام باقر(ع) فرمودند: آن ندا و صوت در ماه رمضان است. در شب جمعه شب 23 ماه مبارک روی می دهد.
بنابراین تا اینجا دو روایت داریم که مانعی هم نیست، اما اینکه آیا در ماه های دیگر هم صیحه ای است یا نیست. باید بگوییم آن صیحه ای که مهم است و بر آن تاکید شده و در روایات اهل سنت هم آمده، صیحه ماه رمضان است. اما نداهای دیگری هم است یا نیست که از لابلای روایات استفاده می شود.
در کتاب کمال الدین جلد دوم آمده است: نخستین کسی که دست بیعت به طرف امام زمان(ع) دراز می کند، حضرت جبرئیل است. او مانند پرنده ای سفید بر فراز بیت المقدس و مسجد الحرام قرار می گیرد و با امام بیعت می کند، این صدا را ادامه می دهد و همه خلایق می شنوند، بنابراین این هم یک صیحه است و زمانی اتفاق می افتد که امام ظاهر شدند.
این بیعت و اعلام در ماه محرم است. به طوری که در ارشاد، شیخ مفید از ابوبصیر نقل می کند که می بینم امام زمان(ع) در روز عاشورا بین رکن و مقام ایستاده و حضرت جبرائیل سمت راست آقا ایستاده و ندا می دهد که بیعت با این بزرگوار بیعت با خداست و بعد از این ندا در محرم شیعیان حضرت به هر نحوی که شده خود را به مکه می رسانند و با طی الارض خدمت آقا می رسند. این روایت نشان می دهد که ندای جبرئیل در ماه محرم جدای از ندای ماه رمضان است.
در کتاب اسباط الهداه جلد سه هر دو ندا را در یک روایت آورده. هم ندای جبرئیل در 23 رمضان و هم در روز عاشورا، این مساله در یک متن و روایت است و اشاره به دو صیحه دارد. با این مضمون که حضرت جبرئیل شب 23 ماه رمضان به اسم مهدی ندا می کند، ( ندای ماه رمضان زمینه سازی و اطلاع رسانی است و ندای روز عاشورا که روز ظهور است)، می بینم حضرت را بین رکن و مقام ایستاده است و جبرئیل ندا سر می دهد، بیایید با خدا بیعت کنید و شیعیان خود را تا مکهمی رسانند و با آقا بیعت کنند.
روایت بعدی را مرحوم طوسی در غیبت از ابن مهزیار و از امام جواد(ع) در این خصوص نقل می کند، این سه رویات نشان می دهد که یک ندای دیگری هم است.
یک ندای دیگر هم است که در ماه رجب است، در کفایه الاثر روایتی است که امام علی(ع) می فرماید: از پیامبر اکرم(ص) شنیدم که سه صوت در آستانه ظهور رخ می دهد که یکی از آنها در ماه رجب است، روایت بعدی را نعمانی از از امام رضا(ع) نقل می کند. مبنی بر اینکه ندای آسمانی را کسانی که دور هستند و کسانی که نزدیک هستند، همه یکسان می شنوند و بعد از آن درهای رحمت به روی مومنان باز می شود. بعد ادامه می دهند که سه صوت و ندا است که اول آن در ماه رجب است.
بنابراین نداها منحصر به ندای ماه رمضان نیست و آن ندایی که سرنوشت ساز است و تاکید شده و بیش از 10 روایت دارد. ندای ماه رمضان است. ولی باید دید که آیا این ندا در کتب عامه هم آمده یا نه از اختصاصات شیعه است؟
کتاب هایی که در دسترس ما است. از قدما یا معاصران هر دو به مساله ندا اشاره کردند، حتی بعضی ها در این موضوع بابی دارند، کتاب اطحاف الجماعه در جلد سه صیحه آسمانی را با قیامت تطبیق می کند و می گوید: مرده و زنده این صدا را می شنوند و طبق مبانی خودشان این مساله را تفسیر می کند.
ابن عباس نقل می کند: به زودی آن مطلع می آید و برنامه اش را اجرا می کند و منادی ندا می دهد، همه می شنوند. کتاب المتفق یعنی روایاتی که مورد اتفاق می باشد نیز این بحث را نقل کرده است.
عقبه بن عامر که قاتل عمار یاسر نیز است، می گوید: قبل از قیام قیامت یک ابر سیاهی در آسمان دیده می شود. از جانب مغرب مثل سپری می ماند تا اینکه آسمان را فرا می گیرد تا سیاه شود و ترس همه را می گیرد. بعد از آن منادی ندا سر می دهد، ای مردم شنیدید، مردم می گویند نه، برای بار دوم می گوید: ای مردم شنیدید این بار همه می گویند، شنیدیم و بار سوم می گوید امر خدا رسید.
منبع: استاد پناهیان
حضرت آیت الله بهجت(ره):
آیا می شود رئیس و مولای ما حضرت ولیّ عصر (عج) محزون باشد، و ما خوشحال باشیم؟!
او در اثر ابتلای دوستان، گریان باشد و ما خندان و خوشحال باشیم و در عین حال، خود را تابع آن حضرت بدانیم؟!
[در محضر بهجت:2/181]
![]()
شهریار عشق
ای دل بشارت می دهـــــم خوش روزگاری می رسد
یا درد و غم طـــی می شود یا شهریاری می رسد
چون کارگــــردان جهــــان باشد خـــــدای مهربان
این کشتی طـوفان زده ، هـم بر کناری می رسد
اندیشه از ســرما مکـــن ســـر می شـــود دوران دی
شب را ســحــر باشد ز پـــی ، آخــر بهــاری می رسد
ای منتظر غمگین مــشو قــــــدری تحـمــل بیشتر
گــــردی به پا شـد در افـــق گویی سواری می رسد
یــــار همایون منظرم آخــــر در آیـــــد از درم
امید خوش می پــرورم زین نخل، باری می رسد
کی بوده است و کی شود ملک غـزل بی حکمران
هر دوره آن را خــواجـه ای یا شهریاری می رسد
«مفتون» منال از یــار خــود گـر با تـو گاهی تلخ شد
کز گل بدان لطف و صفا گه نیش خاری می رسد
شاعر معاصر : یدالله مفتون امینی
شما که داری می خونی : همین شعر فال شما است !