سخن بلاگ

حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان ---این نقش ماند از قلمت یادگار عمر

سخن بلاگ

حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان ---این نقش ماند از قلمت یادگار عمر

سخن بلاگ

بسم الله الرحمن الرحیم

حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان
این نقش مانَد از قلمت یادگار عمر

«نوشته های فرهنگی و اجتماعی و سبک زندگی ، شهدا و مدافعین حرم»

باید انسانها، هم آموزش داده شوند و هم تزکیه شوند، تا این کره‌ى خاکى و این جامعه‌ى بزرگ بشرى بتواند مثل یک خانواده‌ى سالم، راه کمال را طى کند و از خیرات این عالم بهره‌مند شود. مقام معظم رهبری

التماس دعا
برادر شما شکیبا

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین نظرات
پیوندها
امکانات

۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مفاتیح» ثبت شده است

https://media.imna.ir/d/2021/03/14/3/1688517.jpg

اعمال و فضیلت ماه شعبان در مفاتیح الجنان

یکی از ماه های مهم و تاثیرگذار که جایگاه بزرگ و پر فضیلتی در بین پیشوایان دینی دارد، ماه شعبان است. ماه شعبان ماه بسیار شریفی بوده و منسوب به پیامبر اکرم (ص) است. در این ماه پرفضیلت شخصیت های بزرگ و ارزشمند جهان اسلام مانند امام حسین ، حضرت ابوالفضل (ع) ، حضرت سجاد (ع) و مهدی موعود دیده به جهان گشوده اند . اعمال ماه شعبان المعظم و بهترین ذکرها و دعاهای این ماه عزیز را در این بخش آورده ایم.

فضیلت ماه شعبان از نگاه پیامبر(ص)

حضرت رسول صلی الله علیه و آله می فرمود :

شعبان ماه من است پس در این ماه برای جلب محبت پیغمبر خود و برای تقرّب به سوی پروردگار خود روزه بدارید.

همچنین ایشان فرمودند:

رجب شهر اللّه و شعبان شهری و رمضان شهر امّتی؛رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است و فرمودند: شعبان شهری رحم اللّه من أعاننی علی شهری؛ شعبان ماه من است خدا بیامرزد کسی که مرا به ماه من اعانت کند.

در حدیثی دیگر پیامبر می فرماید:

ماه شعبان ماهی است که اعمال انسانها بالا می رود در حالیکه مردم از آن غفلت می کنند.

۰ نظر موافقین ۰ ۲۳ بهمن ۰۲ ، ۱۰:۱۳
ع . شکیبا---۳۵۶

دعای هفتم صحیفه : یا من تحل به عقدالمکاره

دهم: کفعمى در کتاب «مصباح» دعایى نقل کرده و فرموده است: سیّد ابن طاووس این دعا را براى ایمن شدن‏ از ستم سلطان و نزول بلا و چیرگى دشمنان و ترس و تنگدستى و دل‏تنگى ذکر کرده، و آن از دعاهاى صحیفه سجّادیه است، پس هرگاه از زیان آنچه ذکر شد در هراس بودى آن را بخوان. و دعا این است:

یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ. فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ. أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمَّاتِ، لَا یَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا یَنْکَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا کَشَفْتَ،

وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا رَبِّ مَا قَدْ تَکَأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ. وَ بِقُدْرَتِکَ أَوْرَدْتَهُ عَلَیَّ وَ بِسُلْطَانِکَ وَجَّهْتَهُ إِلَیَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ.

فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَ اکْسِرْ عَنِّی سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیمَا شَکَوْتُ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً. وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِکَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِی یَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَیَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى کَشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِی ذَلِکَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیمِ [وَ ذَا الْمَنِّ الْکَرِیمِ فَأَنْتَ قَادِرٌ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ‏].

ترجمه: اى آن‏که گرفتاریهاى سخت تنها به وسیله او بازگردد، اى آن‏که تیزى تیغ دشواری ها به او درهم شکسته شود، اى آن‏که بیرون آمدن از رنجها و راه یافتن به‏ سوى عرصه گشایش تنها از او درخواست گردد، در برابر توانایى‏ ات سختی ها رام شد، و به لطف اسباب و وسائل فراهم گشت، و به نیرویت قضا جارى شد، و امور براساس اراده‏ ات گذرد، پس اشیاء تنها نه به گفتارت‏ بلکه به اراده ‏ات فرمان پذیرند، و تنها به اراده ‏ات قبل از نهى کردنت باز داشته‏ اند، تنها تو براى رفع گرفتاری ها خوانده شدى، و در بلاهاى سخت پناهگاهى، چیزى از آن بلاهاى سخت دفع نگردد جز آنچه تو دفع کردى، و چیزى از آن گشوده‏ نشود مگر آنچه تو گشودى،

پروردگارم مشکلى به من رسیده که سنگینى‏ اش مرا به زحمت انداخته است، و دشوارى بر من فرود آمده که به دوش کشیدنش مرا گرانبار نموده ‏است‏ آرى آن را تو به قدرت خویش بر من فرود آوردى، و با نیرویت متوجّه من ساختى، پس از آنچه مرا در آن وارد کردى بیرون کننده‏اى نیست و از آنچه متوجه من نمودى بازگرداننده‏اى وجود ندارد و از آنچه تو بستى گشاینده‏اى نمى‏باشد و از آنچه تو گشودى کسى را یاراى بستن نیست و بر آنچه تو سخت گرفتى آسان‏ کننده‏اى وجود ندارد و براى آن‏که تو از یارى‏ اش دریغ ورزیدى یاورى نیست،

پس بر محمّد و خاندانش درود فرست، و گشایش را پروردگارا به کرم و فضلت‏ به روى من بگشا و چیرگى اندوه را به نیروت از من برگیر، و مرا در آنچه از آن به تو شکایت نمودم خوش‏بینى عطا فرما، و شیرینى رفتارت را نسبت به آنچه از تو خواستم به من بچشان، و از پیشگاه خود مهر و گشایش گوارایى به من ببخش، و از نزد خود را نجات فورى برایم قرار ده، و از محافظت در انجام واجبات، و به کار گرفتن احکامت‏ در زندگى مرا غافل مساز، پروردگارا از مشکلى که بر من فرود آمده سخت به تنگ آمدم، و وجودم را به خاطر حادثه‏ اى که برایم رخ داده اندوه فرا گرفته است، تنها تو توانایى براى برطرف ساختن آنچه به آن دچار شدم و دفع آنچه در آن افتادم، پس به فضل خویش‏ آن را برایم به انجام برسان، هرچند خود را سزاوار آن از سوى تو نمى‏دانم، اى صاحب عرش بزرگ، و داراى نعمت‏ کریمانه، تنها تو نیرومندى، اى مهربان‌ترین مهربانان، دعایم را اجابت کن اى پروردگار جهانیان.

منبع دعا: مفاتیح الجنان

پخش و دریافت فایل صوتی دعا

   دریافت فایل صوتی

دریافت فایل word
عنوان: دعای یا من تحل به عقد المکاره    

برای ما هم دعا کنید.

یا من تحل به عقدالمکاره

دعاهای رفع گرفتاری در این وبلاگ

۶ نظر موافقین ۰ ۱۳ اسفند ۹۸ ، ۱۷:۳۷
ع . شکیبا---۲۹۹۴۶

https://haroos.com/wp-content/uploads/2019/11/0736238620638207.jpg

شیخ ما ثقة الاسلام نوری(نُوَّرَاللهُ‌مرقَدَهُ) در کتاب «دارالسلام» از شیخ خود مرحوم خلد مقام، عالم ربانی، جناب حاج ملاّ فتحعلی سلطان‌آبادی نقل فرموده است: که فاضل مقدس آخوند ملاّ محمّد صادق عراقی درنهایت سختی و پریشانی و بدحالی بود و به‌هیچ‌وجه در کارش گشایشی فراهم نمی‌آمد تا آنکه شبی در خواب دید که در یک وادی خیمه بزرگی با گنبدی برپاست، پرسید این خیمه از کیست؟گفتند: از کهف حصین [دژ محکم] و غیاث مضطر مستکین [یاریگر هر بیچاره درمانده] امام قائم حضرت مهدی و امام منتظر مرضی (عجلّ الله فَرَجَهُ) می‌باشد.

پس با شتاب خدمت آن حضرت شرفیاب شد و سختی حال خود را به آن جناب عرضه داشت و از آن بزرگوار دعایی برای گشایش کار و رفع غم خویش خواست. امام عصر(عج) او را به سیدی از اولاد خود ارجاع نمود و به او و خیمه‌اش اشاره فرمود. آخوند از خدمت حضرت مرخص شده و به خیمه‌ای که حضرت به آن اشاره فرموده بود رفت. دید که سید سند و حبر معتمد [دانشمند مورد اطمینان] عالم امجد مؤید، جناب آقا سید محمّد سلطان‌آبادی است که در آن خیمه روی سجّاده نشسته، مشغول دعا و قرائت است.

آخوند به محضر سید سلام کرد و حکایت حال خود را برای او بازگفت. سید او را برای گشایش کار و فراخی روزی دعایی تعلیم کرد. پس از بیدار شدن از خواب درحالی‌که آن دعا در خاطر او بود قصد خانه سید کرد با آنکه آخوند پیش‌ازاین خواب با سید به دلیلی که بیان نمی‌کرد رابطه خوبی نداشت و او را ترک گفته بود.چون به خدمت سید رسید او را به همان صورت که در خواب دیده بود مشاهده کرد که در مصلّایش نشسته، مشغول ذکر و استغفار است،

به سید سلام کرد، سید جواب سلامش را داد و لبخندی زد، چنان‌که گویا از داستان آگاه باشد !پس آخوند از سید برای گشایش امر خود دعایی خواست. سید همان دعایی را که در خواب به او آموخته بود تعلیم کرد، آخوند مشغول به آن دعا شد و در اندک مدتی دنیا از هرسو به او روی آورد و از سختی و تنگدستی بیرون آمد.

مرحوم حاج ملاّ فتحعلی از سید به مدح شایسته‌ای تعریف می‌کرد و چندی به زیارتش نائل شده و زمانی چند هم شاگردی او را نموده بود.

سید در خواب‌ و بیداری به آخوند سه چیز را تعلیم نموده بود:

 اوّل: آنکه پس از فجر دست بر سینه گذارد و هفتاد مرتبه«یا فَتّاح»[ای گشاینده مشکلات] گوید.

 دوّم: آنکه به خواندن این دعا که در کتاب کافی است مداومت نماید. دعایی که حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به فردی از صحابه خویش که به ناخوشی و پریشانی مبتلا بود تعلیم داد و از برکت خواندن این دعا ناخوشی و پریشانی در اندک زمانی از او برطرف گشت:

لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ ، تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَایَمُوتُ ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً ، ولَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِى الْمُلْکِ ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً.

هیچ نیرو و توانی نیست مگر آنکه به خدا متکی است، توکل دارم بر زنده جاودانی که هرگز نمی‌میرد و ستایش خدای را که فرزندی نگرفته و در فرمانروایی شریکی برایش نبوده و از خواری و ناتوانی سرپرستی نداشته است و بی‌اندازه بزرگش شمار.

 سوّم: آنکه به دنبال نمازهاى صبح «دعایى» که از شیخ بزرگوار ابن فهد روایت شده را بخواند:شیخ ابن فَهد در کتاب «عدّة الدّاعی» از امام رضا(علیه‌السلام) روایت کرده: هرکس پس از نماز صبح این کلمات را ادا کند حاجتی نخواهد مگر آنکه برایش فراهم شود و خداوند آنچه برای او اهمیت دارد برایش آماده سازد و آن سخن این است:

بِسْمِ اللّٰهِ وَصَلَّى اللّٰهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ ، ﴿وَأُفَوِّضُ أَمْرِى إِلَى اللّٰهِ إِنَّ اللّٰهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ ، فَوَقَاهُ اللّٰهُ سَیِّئاتِ مَا مَکَرُوا﴾، ﴿لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّى کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ ، فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذَلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِینَ﴾ . ﴿حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ ، فَانْقَلَبُوا بِنِعْمةٍ مِنَ اللّٰهِ وَفَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ﴾ ، مَا شَاءَ اللّٰهُ لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ ، مَا شَاءَ اللّٰهُ لَامَا شَاءَ النَّاسُ؛مَا شَاءَ اللّٰهُ وَإِنْ کَرِهَ النَّاسُ

به نام خدا، درود خدا بر محمد و خاندانش، کارهایم را تنها به خدا واگذار می‌کنم چه خدا به حال بندگان خویش آگاه است، پس خدا او را از نیرنگ آن‌ها نگاه داشت، معبودی جز تو نیست، پاک و منزهی، همانا من از ستمکاران بودم، پس به درخواست او (یونس) پاسخ گفتیم و او را از غم رهانیدیم و بدین‌سان مؤمنان را رهایی می‌بخشیم، خدا ما را بس است و نیکو وکیلی است، پس همراه با نعمت و فضل خدا و درحالی‌که هیچ آسیبی به آن‌ها نرسیده بود بازگشتند. آنچه خدا بخواهد همان می‌شود، هیچ نیرو و توانی نیست جز آنکه به خدا متکی است. آنچه خدا بخواهد آن می‌شود نه آنچه مردمان بخواهند؛آنچه خدا بخواهد خواهد شد گرچه مردمان خوش ندارند،

 حَسْبِىَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ ، حَسْبِىَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ ، حَسْبِىَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ ، حَسْبِىَ اللّٰهُ رَبُّ الْعالَمِینَ ، حَسْبِى مَنْ هُوَ حَسْبِى ، حَسْبِى مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِى ، حَسْبِى مَنْ کَانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبِى ، حَسْبِىَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ ، عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ ، وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.

 کفایت می‌کند پروردگار مرا از یاری پروردگان، آفریدگار مرا از کمک آفریده‌ها، روزی دهنده مرا از لطف روزی‌خواران، خدای یکتا پروردگار جهانیان کفایتم می‌کند، مرا بس است آن‌که به‌حقیقت مرا بس است، مرا بس است آن‌که همواره مرا بس است، مرا بس است آن‌که همواره از آنگاه‌که بوده‌ام مرا بس بوده است، مرا بس است خدایی که معبودی جز او نیست، بر او توکل نمودم و اوست پروردگار عرش بزرگ.این اوراد و اذکار را باید غنیمت شمرد و به خواندن آن‌ها اهتمام داشت و از فوائدش غفلت نکرد.

منبع: مفاتیح آنلاین-  تعقیب نماز صبح

این دعای خیلی خوبیه

من همیشه یعنی هر وقت توفیقی باشه می خونم .

لطفا هر کس خوند برای امام زمان (عج) و رهبر عزیزمون هم دعا کنه.

ان شاءالله گرفتاریهای همه مسلمان ها برطرف و شر دشمنان و منافقین از ملت اسلامی برطرف بشه مخصوصا شر شیطان بزرگ آمریکا.

دعاهای رفع گرفتاری در این وبلاگ

دعاها و ذکرها در این وبلاگ

۲ نظر موافقین ۲ ۲۰ آذر ۹۸ ، ۱۱:۳۶
ع . شکیبا---۱۳۷۱
https://rasekhoon.net/_files/userfiles//3(127).jpg
سوال: آیا کتاب مفاتیح الجنان معتبر است؟
پیش از پرداختن به جواب، توجه شما را به این خاطره از امام(ره) جلب مى کنیم که مرحوم حاج احمد آقا مى گفت: «من یک روزى مفاتیح الجنان را برداشتم به برخى از دعاها که رسیدم، براى من شک و تردید حاصل شد. رو کردم به امام(ره) و گفتم که آقا این چیزهایى که توى این مفاتیح الجنان است  درست است؟ یک وقت دیدم امام به من پرخاش کرد و گفت: احمد؛ یعنى، مرحوم شیخ عباس قمى دروغ مى گوید؟! به تو بگویم، مرحوم حاج شیخ عباس، به خود من گفت: در تمام عمرم یک مرتبه دروغ گفتم و بعد آن استغفار کردم. خیلى مسأله است که آدم بگوید من در تمام عمرم یک دروغ گفته ام، (فصلنامه بینات، شماره ۲۲ و ۲۳، ص ۹۷).

درباره مفاتیح مى توان گفت که بیشتر مطالب و روایات آنها معتبر است. اساساً کسانى که به جعل حدیث مى پرداختند، چندان انگیزه اى براى جعل ادعیه نداشتند با این حال ممکن است بعضى از روایات در آن کتاب ها ضعیف باشدبا این حال مطالب و دعاهاى کتاب «مفاتیح الجنان» از کتاب هاى اولیه و نیز روایات جمع آورى شده است و بیشتر دعاهاى آن (به ویژه متن) مأثور است. اساسا مرحوم شیخ عباس قمى (مؤلف مفاتیح الجنان) این کتاب را به جهت تهذیب و تصفیه کتاب هاى دعا از مطالب ساختگى و تحریف شده تألیف کرده است. البته نمى توان ادعا کرد که همه مطالب آن از نظر سند صحیح است.محدث قمی استاد فن حدیث بوده وخود ایشان دعاهائی را که سند محکمی ندارد نقل نکرده یا اینکه در پایان دعا اشاره کرده که برای این دعا اینطوری که نقل کرده اند سند معتبری نیافتم وصحیح آن اینگونه است.عمده دعاهائی که در مناسبت ها مانند(جمعه,اعیاد,وفیات,وماههای شریف و.. )خوانده می شود سند درست دارد .
همچنین بعضى از احادیثى که در کتاب شریف بحارالانوار و هم چنین سایر کتاب هاى حدیث جمع آورى شده است از نظر سند و یا متن ضعیف و قابل بحث است و این کار متخصصین فن حدیث شناسى است که خود یکى از شاخه هاى مهم علوم اسلامى است، لذا هیچ کس نمى تواند به طور عام بگوید تمام احادیثى که در فلان کتاب وارد شده از نظر سند و متن تام و صحیح است ولى وجود برخى از روایات ضعیف در این کتاب ها نباید سبب مهجور و متروک شدن آنها بشود و در مجموع این کتاب ها حاوى بهترین و ناب ترین آثار از ائمه معصومین(ع) در مسائل اعتقادى، اخلاقى، ادعیه و سایر معارف دینى مى باشد. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: ۷/۱۰۰۱۰۰۱۲۳)  منبع: پرسمان

مفاتیح آنلاین    مفاتیح الجنان              مفاتیح صوتی بلندگوی سبز

مطالب مرتبط :  علما و بزرگان ، حاج شیخ عباس قمی ، مفاتیح الجنان

۱ نظر موافقین ۰ ۲۲ مرداد ۹۸ ، ۱۱:۲۴
ع . شکیبا---۷۳۴

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTodsMnaCQ2av9nj72kaQHFWuSBWZBhMp4qSZELF2uRLR8Wca3e

مرحوم آقا شیخ عباس قمى در همین کتاب مفاتیح الجنان مى گوید: هر کس بخواهد مرده خود را خواب ببینید، این دعا را بخواند و این کار را بکند، بعد مرده خود را در خواب ببیند.

 یک کسى تمام این کارهایى را که شیخ عباس قمى گفته بود، انجام داد، ولى مرده خود را درخواب ندید. براى همین، از دست شیخ عباس خیلى ناراحت شد و پیش خود گفت: آخر شیخ عباس این چه مطالبى بود که که در کتابت مفاتیح نوشتى. عمل این مطالب سودى نداد و نتیجه اى در برنداشت. از این بابت خیلى عصبانى شده بود.

 شب شیخ عباس به خواب او آمد و گفت: من هم این مطالب را درست نوشتم. آن فرد گفت: پس من آن ها را غلط انجام دادم. شیخ عباس گفت: نه، تو اتفاقاً هم آن کارها را هم درست انجام دادى. آن فرد گفت: پس چرا مرده ام به خوابم نیامد؟

 

شیخ عباس گفت: حالا چرا معطل این هستى که او به خوابت بیاید. من با این که مرده ام، به این طرف آمده ام و آلان هم من در عالم بعد هستم. خداوند متعال نمى گذارد مرده هایى که به خاطر گناهان و اشتباهاتى داشتند، اکنون دچار رنج اند، به خواب بیداران در دنیا بیایند؛ مبادا که آبروى مرده بریزد. به این که آن مرده در خواب آن زندگان بیاید و بگوید، بله، ما را به زنجیر کشیدند و ما را داخل آتش بردند. براى همین خداوند متعال اصلًا نمى گذارد که آن مردگان به خواب زنده ها بیایند. با این پرده پوشى خداوند، زندگان مى گویند، این بند خدا که مرده، عجب آدم خوبى بوده است و خدا او را رحمت کند، و همان مرد گرفتار که خداوند نمى گذاشت به خواب کسى بیاید، اگر همین طور چهل نفر آدم خوب دربار او بگویند، خدایا او را بیامرز، خطاب مى رسد که عذاب او را بردارید؛ چون چهل نفر از بندگانم از من درخواست آمرزش او را کردند. این خداست.


منبع : پایگاه عرفان

پ.ن:دو نکته هست یا در خواب می بیند که جایشان خوب است یا بد:

اما وقتی آدم اموات خودش را در حالت خوبی و خوشی و سلامت ببیند دیگر خیالش راحت می شود و برای آنها خیرات نمی فرستد و تلاشی نمی کند.

اما در حالت دوم :  افراد تحمل دیدن عذاب عزیزان خود را ندارند و خداوند نمی خواهد با دیدن وضعیت آنها اینها را هم عذاب بدهد!

پس برای اموات بیشتر ثواب بفرستید: نماز، قرآن، فاتحه ،صلوات ،صدقه، انجام کار خیر و محبت به فامیل و بستگان ...

همین الآن سه تا صلوات برای اموات خودتان و ما بفرستید .

۰ نظر موافقین ۱ ۱۶ تیر ۹۷ ، ۲۱:۱۹
ع . شکیبا---۵۲۲

حاج شیخ عباس قمی

عقیده عجیب به معاد

حضرت آیة اللّه العظمی بهجت (از مراجع عالی قدر تقلید) فرمودند:

«من با حاج شیخ عباس مصاحبت زیادی داشتم و از ایشان قضایایی دارم. یکی از آنها، این است که وقتی در نجف اشرف به ایشان عرض کردم کسی شرح اصول کافی ملا صالح مازندرانی دارد و می خواهد بفروشد، می خواهید برای شما ابتیاع کنم؟ فرمودند: بلی. رفتم و کتاب را از کتابفروشی که نزد او برای فروش گذاشته بود، به صد و پنجاه فلس خریدم و برای ایشان آوردم. حاج شیخ خیلی خوشحال بود. هم از مطالب و هم از خط آن [خوشش آمد]. خیلی هم از من تشکر کرد؛ ولی به من فرمود: ببین نکند صاحبش در معامله مغبون و از فروش آن پشیمان شده باشد و بخواهد پس بگیرد یا پول بیشتری بخواهد.

رفتم پیش کتابفروشی و سؤال کردم و او گفت: صاحبش فروخت و رفت. به همان قیمت هم راضی بود. چون قیمت کتاب همان بود.

خلاصه، حاج شیخ این طور دقت داشت که نکند طرف مغبون شده باشد و بخواهد کتاب را پس بگیرد یا پول بیشتری بخواهد. اگر چنین است، پول بیشتری به او می دهیم که نکند فردای قیامت گرفتار باشیم. حتی وقتی به ایران رفته بودند، باز برای من پیغام دادند که اگر صاحب کتاب پیدا شد و دیدید مغبون و پشیمان است، به من خبر دهید!» حضرت آیة اللّه بهجت ـ دامت برکاته ـ آن گاه با یک حالی فرمودند: «لا اله الا اللّه، سابقا چه افرادی بودند!»

مطالب مرتبط :  علما و بزرگان ، حاج شیخ عباس قمی ، مفاتیح الجنان

محدث و احترام به سادات

۱ نظر موافقین ۰ ۰۳ مهر ۹۵ ، ۰۹:۴۲
ع . شکیبا---۹۵۵