شیخ ما ثقة الاسلام نوری(نُوَّرَاللهُ‌مرقَدَهُ) در کتاب «دارالسلام» از شیخ خود مرحوم خلد مقام، عالم ربانی، جناب حاج ملاّ فتحعلی سلطان‌آبادی نقل فرموده است: که فاضل مقدس آخوند ملاّ محمّد صادق عراقی درنهایت سختی و پریشانی و بدحالی بود و به‌هیچ‌وجه در کارش گشایشی فراهم نمی‌آمد تا آنکه شبی در خواب دید که در یک وادی خیمه بزرگی با گنبدی برپاست، پرسید این خیمه از کیست؟گفتند: از کهف حصین [دژ محکم] و غیاث مضطر مستکین [یاریگر هر بیچاره درمانده] امام قائم حضرت مهدی و امام منتظر مرضی (عجلّ الله فَرَجَهُ) می‌باشد.
پس با شتاب خدمت آن حضرت شرفیاب شد و سختی حال خود را به آن جناب عرضه داشت و از آن بزرگوار دعایی برای گشایش کار و رفع غم خویش خواست. امام عصر(عج) او را به سیدی از اولاد خود ارجاع نمود و به او و خیمه‌اش اشاره فرمود. آخوند از خدمت حضرت مرخص شده و به خیمه‌ای که حضرت به آن اشاره فرموده بود رفت. دید که سید سند و حبر معتمد [دانشمند مورد اطمینان] عالم امجد مؤید، جناب آقا سید محمّد سلطان‌آبادی است که در آن خیمه روی سجّاده نشسته، مشغول دعا و قرائت است.
آخوند به محضر سید سلام کرد و حکایت حال خود را برای او بازگفت. سید او را برای گشایش کار و فراخی روزی دعایی تعلیم کرد. پس از بیدار شدن از خواب درحالی‌که آن دعا در خاطر او بود قصد خانه سید کرد با آنکه آخوند پیش‌ازاین خواب با سید به دلیلی که بیان نمی‌کرد رابطه خوبی نداشت و او را ترک گفته بود.چون به خدمت سید رسید او را به همان صورت که در خواب دیده بود مشاهده کرد که در مصلّایش نشسته، مشغول ذکر و استغفار است،
به سید سلام کرد، سید جواب سلامش را داد و لبخندی زد، چنانکه گویا از داستان آگاه باشد !پس آخوند از سید برای گشایش امر خود دعایی خواست. سید همان دعایی را که در خواب به او آموخته بود تعلیم کرد، آخوند مشغول به آن دعا شد و در اندک مدتی دنیا از هرسو به او روی آورد و از سختی و تنگدستی بیرون آمد.
مرحوم حاج ملاّ فتحعلی از سید به مدح شایسته‌ای تعریف می‌کرد و چندی به زیارتش نائل شده و زمانی چند هم شاگردی او را نموده بود.
سید در خواب و بیداری به آخوند سه چیز را تعلیم نموده بود:
اوّل: آنکه پس از فجر دست بر سینه گذارد و هفتاد مرتبه«یا فَتّاح»[ای گشاینده مشکلات] گوید.
دوّم: آنکه به خواندن این دعا که در کتاب کافی است مداومت نماید. دعایی که حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به فردی از صحابه خویش که به ناخوشی و پریشانی مبتلا بود تعلیم داد و از برکت خواندن این دعا ناخوشی و پریشانی در اندک زمانی از او برطرف گشت:
لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ ، تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَایَمُوتُ ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً ، ولَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِى الْمُلْکِ ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً.
هیچ نیرو و توانی نیست مگر آنکه به خدا متکی است، توکل دارم بر زنده جاودانی که هرگز نمی‌میرد و ستایش خدای را که فرزندی نگرفته و در فرمانروایی شریکی برایش نبوده و از خواری و ناتوانی سرپرستی نداشته است و بی‌اندازه بزرگش شمار.
سوّم: آنکه به دنبال نمازهاى صبح «دعایى» که از شیخ بزرگوار ابن فهد روایت شده را بخواند:شیخ ابن فَهد در کتاب «عدّة الدّاعی» از امام رضا(علیه‌السلام) روایت کرده: هرکس پس از نماز صبح این کلمات را ادا کند حاجتی نخواهد مگر آنکه برایش فراهم شود و خداوند آنچه برای او اهمیت دارد برایش آماده سازد و آن سخن این است:
بِسْمِ اللّٰهِ وَصَلَّى اللّٰهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ ، ﴿وَأُفَوِّضُ أَمْرِى إِلَى اللّٰهِ إِنَّ اللّٰهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ ، فَوَقَاهُ اللّٰهُ سَیِّئاتِ مَا مَکَرُوا﴾، ﴿لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّى کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ ، فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذَلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنِینَ﴾ . ﴿حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ ، فَانْقَلَبُوا بِنِعْمةٍ مِنَ اللّٰهِ وَفَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ﴾ ، مَا شَاءَ اللّٰهُ لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ ، مَا شَاءَ اللّٰهُ لَامَا شَاءَ النَّاسُ؛مَا شَاءَ اللّٰهُ وَإِنْ کَرِهَ النَّاسُ
به نام خدا، درود خدا بر محمد و خاندانش، کارهایم را تنها به خدا واگذار می‌کنم چه خدا به حال بندگان خویش آگاه است، پس خدا او را از نیرنگ آن‌ها نگاه داشت، معبودی جز تو نیست، پاک و منزهی، همانا من از ستمکاران بودم، پس به درخواست او (یونس) پاسخ گفتیم و او را از غم رهانیدیم و بدین‌سان مؤمنان را رهایی می‌بخشیم، خدا ما را بس است و نیکو وکیلی است، پس همراه با نعمت و فضل خدا و درحالی‌که هیچ آسیبی به آن‌ها نرسیده بود بازگشتند. آنچه خدا بخواهد همان می‌شود، هیچ نیرو و توانی نیست جز آنکه به خدا متکی است. آنچه خدا بخواهد آن می‌شود نه آنچه مردمان بخواهند؛آنچه خدا بخواهد خواهد شد گرچه مردمان خوش ندارند،
حَسْبِىَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ ، حَسْبِىَ الْخالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ ، حَسْبِىَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ ، حَسْبِىَ اللّٰهُ رَبُّ الْعالَمِینَ ، حَسْبِى مَنْ هُوَ حَسْبِى ، حَسْبِى مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِى ، حَسْبِى مَنْ کَانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبِى ، حَسْبِىَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ ، عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ ، وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.
کفایت می‌کند پروردگار مرا از یاری پروردگان، آفریدگار مرا از کمک آفریده‌ها، روزی دهنده مرا از لطف روزی‌خواران، خدای یکتا پروردگار جهانیان کفایتم می‌کند، مرا بس است آنکه به‌حقیقت مرا بس است، مرا بس است آنکه همواره مرا بس است، مرا بس است آنکه همواره از آنگاه‌که بوده‌ام مرا بس بوده است، مرا بس است خدایی که معبودی جز او نیست، بر او توکل نمودم و اوست پروردگار عرش بزرگ.این اوراد و اذکار را باید غنیمت شمرد و به خواندن آن‌ها اهتمام داشت و از فوائدش غفلت نکرد.
منبع: مفاتیح آنلاین- تعقیب نماز صبح
این دعای خیلی خوبیه
من همیشه یعنی هر وقت توفیقی باشه می خونم .
لطفا هر کس خوند برای امام زمان (عج) و رهبر عزیزمون هم دعا کنه.
ان شاءالله گرفتاریهای همه مسلمان ها برطرف و شر دشمنان و منافقین از ملت اسلامی برطرف بشه مخصوصا شر شیطان بزرگ آمریکا.
