سخن بلاگ

به گزارش مشرق، حسن رحیم‌پور ازغدی عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، طی سخنانی در پیش از خطبه‌های امروز(۲۳ آذرماه) با بیان اینکه دو قرائت از نمازجمعه وجود دارد گفت: نمازجمعه محمّدی و علوی و نمازجمعه انقلاب، با بقیه نمازجمعه‌ها متفاوت است. نمازجمعه تریبونی است که باید هم خدمات حکومتی‌ها را توضیح دهد تا مردم سوءظن پیدا نکنند هم مسئولین به جای پاسخگویی به برخی مفاسد که چهار نفر دزد یا بی‌عرضه کاری نکنند به کل سیستم تعمیم داده شود و ولی نعمت‌ها را متهم به تشویش اذهان و ضدانقلابی‌گری نکنند.

وی با بیان اینکه رهبری را پاسخگوی چند میلیون کارمند در سه قوه نکنیم، تصریح کرد: آنها را اینجا بیاوریم تا پاسخگوی عملکرد خود باشند؛ رهبری هم باید پاسخگوی وظایف خود باشد نه وظایف بر زمین‌مانده صدها هزار مسئول در حوزه‌ها مختلف.

رحیم‌پور ادامه داد: نمازجمعه‌ای که دهه به دهه نتواند مخاطبان خود را به شکل کمی و کیفی تجدید نکند و نمازجمعه‌ای که با بطن جامعه ارتباط نگیرد، نمازجمعه‌ انقلاب نیست.

وی با بیان اینکه نباید تریبون نمازجمعه را تبدیل به تریبون تکرار مکررات کم فایده و بی‌فایده کنیم، اظهار داشت: برخی از نمازجمعه‌های ما اینطور هستند و برخی نیز اینطور نیستند.

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: بین دو قرائت از نمازجمعه اید مواظب باشیم کدام طرف می‌رویم. نباید گذاشت کارگری که قربانی اقتصاد برجامی شده، بی‌جواب بماند. هم خدمات حوزه و دانشگاه را بگوییم و هم صدماتی که زده‌اند با کوتاهی‌هایشان باید شفاف در نمازجمعه مطرح شود. حوزه و دانشگاه و مدیریت‌ها، همگی باید شجاعانه  پاسخگو باشند و مسئولیت‌ها را بپذیرند.

رحیم‌پور با اشاره به تأکیدات اخیر رهبر انقلاب در درس خارج از فقه خود مبنی بر لزوم پاسخگو بودن مسئولین و شفاف‌سازی نسبت به مسئولیت‌های خود گفت:  همه نهادها باید پاسخگو باشند؛ اینکه چقدر امکانات گرفته‌اند و چه کرده‌اند. یکی از نهادهایی که باید پاسخگو باشد، شورای‌عالی انقلاب فرهنگی و در رأس آن رئیس‌جمهور و دبیرخانه شوراست. همچنین اعضای حقوقی باید پاسخگو باشند. اعضای حقیقی نیز باید پاسخگوی مواضعی که گرفته‌اند و نگرفته‌اند باشند.

بیشتر بخوانید:

رحیم‌پور ازغدی: اختلاف امروز در کشور اختلاف بر سر بهشتی و بازرگان است

رابطه زندگی شرافتمند و جهاد از دید ازغدی

وی با بیان اینکه باید پاسخگو باشیم که به خودمان رسیدیم یا محرومین، تصریح کرد: رهبری هم باید پاسخگوی وظایف خود باشد که پاسخگوست. اما نباید کاری کرد که رهبری مجبور باشد پاسخگوی کوتاهی‌های ما و از جمله قصوری باشد که از سوی سه قوه و مخصوصاً رئیس‌جمهور صورت می‌گیرد.

رحیم پور ادامه داد: نمازجمعه انقلابی نمازجمعه امیرالمؤمنین است که خانمی به نام «سوده» از دیار خود می‌آید و نزد حضرت می‌رود و می‌گوید قبل از اینکه نماز را بخوانی، پاسخ مرا بده. مسئول شما در شهر ما آدم خشن و بی‌ادبی است و حق‌الناس را رعایت نمی‌کند. امیرالمؤمنین همان‌جا از برخی مسئولین توضیح می‌خواهند و وقتی که سخنان آن خانم تأیید می‌شود، همان‌جا نامه عزل آن مسئول را به آن خانم می‌دهد تا به دست او برساند؛ این می‌شود مدیریت علوی.

وی، نمازجمعه بدون امر به معروف و نهی از منکر را به نمازشب با حالت جنابت تشبیه کرد و گفت: باید به این روح مقدسی که در نسل سوم و جمهوری مظلوم جوانه می‌زند سلام بگوییم. امر به معروف حکم‌الله و نیاز قطعی است. هزار سال غربت شیعه را از یاد نبریم. با شتاب و بی‌فکر حرف نزنیم اما حتماً حرف بزنیم. نمازجمعه زنده، جریان خون را در رگ‌ها جامعه حفظ می‌کند.

«بار سنگینی از دهه پنجاه بر دوش ما قرار دارد استخوان‌هایمان درد می‌کند و این بار سنگین را باید به دوش فرزندان‌مان بسپاریم. همه ما رفتنی هستیم و می‌رویم و اسلام می‌ماند. انقلاب باید بماند و ما باید فدای انقلاب شویم. نگذاریم کسانی از مسئولیت‌ها آویزان شوند و اسلام را فدای خودشان کنند؛ اگرچه در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی.»

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه مراقب باشیم نمازجمعه عقیم نباشد، تصریح کرد: نمازجمعه باید تریبون دوطرفه باشد؛ دادگاه اخلاقی و حق‌الناس است اینجا. نمازجمعه جای لالایی خواندن و تکرار مکررات بی‌اثر نیست؛ جای طرح مسائل جدید است.تریبون پاسخگو کردن سران سه قوه و معاونانشان است و شفاف‌سازی درباره اینکه چه کسی چقدر از بیت‌المال گرفته و در قبال آن چه‌کار کرده است. نمازجمعه تریبون پاسخگو کردن دانشگاه‌ها و حوزه‌هاست؛ مدیریت‌های حوزه‌های علمیه، مدرسین تا مراجع تقلید همه باید پاسخگو باشند؛ پاسخگوی مسئولیت‌های معرفتی خود. 

رحیم‌پور ادامه داد: دوره کلیّات و مکررات گذشت؛ عبور کنیم از این عصر؛ در متن جامعه باشید؛ جامعه رفت و شما جا ماندید. دوره استثنایی تشیع است و شما در دنیا و آخرت مسئول هستید که چرا از دشمنان ملّت عقب ماندید. بسیاری از سنگرهای معرفتی و فقهی خالی مانده است. فیضیه مظلوم باید پرچمدار آگاهی و عدالت و  فقاهت زنده باشد. امام گفت مراقب خطر نفوذ در حوزه تا حد مرجع‌سازی باشید؛ هم در وصیت نامه این را گفت و هم بارها قبل از آن؛ از قم تا نجف و از نجف تا قم.

وی با بیان اینکه امام گفت که مرجع، پاپ نیست و مرجعیت نمایشی و ارثی نیست، تصریح کرد: حوزه محافظه‌کار و روحانیت بی‌درد، روحانیت شیعه علوی نیست؛ تمایل به اشرافی‌گری خیانت به روحانیت شیعه است. امام به برخی‌ها گفت ضعیفید آقا!

رحیم‌پور با بیان اینکه عده‌ای معدود به جای کل حوزه و رحانیت پاسخ سؤالات و شبهات را می‌دهند و از چهار طرف می‌جنگند و از دو طرف فحش می‌خورند، افزود: شماها کجایید؟ در صحنه‌های خطر نیستید. آنجا که شفاف و منطقی باید سخن بگویید، تعداتان خیلی کم است.

وی، نمازجمعه را قلب تپنده جامعه دانست که باید به مردم امید بدهد و دشمنان را مأیوس کند؛ نمازجمعه‌ای که مغز بیدار جامعه باشد و برای مشکلات مادی و معنوی و اخلاقی مردم مدام راه‌حل بدهد.

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: امام‌جمعه باید در کنار کارگر محرومی که قربانی اقتصاد برجامی یا قربانی خصوصی‌سازی‌های بی‌حساب و کتاب و بی‌نظارت شد بایستد. هیچ امام‌جمعه‌ای حق ندارد به کارگری که در اقتصاد برجامی بیکار شده است  و خانواده‌اش به‌خاطر نظارت غلط حکومت در مسأله خصوصی‌سازی گرسنه مانده است بگوید این‌ها به نمازجمعه چه ربطی دارد بروید جاهای دیگر حرف‌تان  را بزنید؛ ربط دارد آقا! عین ربط است.

رحیم‌پور با بیان اینکه تشریفات در نمازجمعه حرام است و صف اول نمازجمعه؛ مقابل دوربین نشستن فضیلت نیست، تصریح کرد: امنیت نود درصد مسئولین در خطر نیست؛احتیاجی به محافظ  و تشریفات ندارند؛ امنیت اسلام در خطر است. وی‌آی‌پی نشینی‌ها در سراسر کشور مضر به حال جمهوری اسلامی است. برای دفاع از حیثیت جمهوری اسلامی چند مسئول دزد و فاسد و حقوق نجومی‌بگیر را به صف اوّل بیاورید و مثل امیرالمؤمنین شلاق بزنید تا ببینید نمازجمعه چگونه هم جوان‌تر می‌شود و هم جمعیت آن هزاربرابر.

وی ادامه داد: مسئولین صالح و خدمتگزار هم باید بیایند و به سوالات پاسخ دهند و تشویق بشوند تا قربانی چند مسئول فاسد نشوند. مدیرانی که دروغ گفتند و وعده دروغ دادند و امیدهای دروغ و ترس‌های دروغ در دل ملّت پروراندند، نه صداقت داشتند نه شفافیت و نه مسئولیت‌پذیری باید در این محفل مقدس به صراحت مورد خطاب و نهی از منکر قرار بگیرند. نهضت امر به معروف و نهی از منکر را سرکوب نکنید؛ نه در فیضیه قم نه در دانشگاه و جامعه و نه در نمازجمعه. عزل و نصب‌ها باید در سه قوه باید زیر ذرّه‌بین برود.

عضو شورای‌عالی‌ انقلاب فرهنگی به حضور مجدد خود در نمازجمعه اشاره کرد و گفت: به عنوان عضو حقیقی شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در سالروز تشکیل این شورا دعوت دوستان را پذیرفتم تا به عنوان فردی که در شورا تنها صاحب یک رأی است و اختیارات بیشتری نیستم، پاسخگو باشم و سخنگوی شورا هم نیستم.

رحیم‌پور با اشاره به سؤالات متعددی که درباره تعطیلی سخنرانی‌های وی در نمازجمعه پرسیده می‌شود اشاره کرد و گفت: خود من هم نفهمیدم چه شد. یک شخصی مسئول ستاد نمازجمعه بود که عزل شد و پیش من هم آمد و شفاف حرف نزد؛ متناقض حزف می‌زد. یک جا می‌گفت تحت فشار هستم و وقتی می‌گفتم از طرف چه کسی و چرا، شفاف جواب نمی‌داد و یک بار دیگر می‌گفت تقصیر خودم بوده و حرف‌هایی از این قبیل.

وی ادامه داد: در این فاصله نیز بارها دوستان جدید نمازجمعه تهران و شهرهای دیگر لطف کردند و دعوت کردند و بنده کوتاهی کردم. این بار هم به خاطر مسئله مهم شورای‌عالی انقلاب فرهنگی که باید آن را شورای مظلوم نامید، نه به عنوان منتقد بلکه به عنوان منادی مظلومیت شورا آمده‌ام و به دوستان گفتم من نمازجمعه نخواهم آمد؛ اگر خواستید آن ‌مباحث یا مباحث دیگری ادامه پیدا کند من همان آدم هستم و به همان سبک حرف می‌زنم و فعلاً‌ قبول کرده‌اند و آمده‌ام تا ببینیم بعد چه می‌شود.

رحیم‌پور به برخی نسبت‌ها و نقل قول‌هایی که به وی نسبت داده می‌شود اشاره کرد و گفت: از بنده راجع به مسائل مختلف و یا خودم در فضای مجازی تهمت و شایعه و دروغ مطرح می‌شود و حتی در خبرگزاری‌های رسمی چیزهایی می‌گویند که روح من هم از آن‌ها خبر ندارد. تکذیبیه هم می‌دهیم منتشر نمی‌کنند. در رسانه‌ها و به‌خصوص فضای مجازی تا اطلاع ثانوی اصل را بر دروغ‌گو بودن خبرها قرار بدهید مگر ثابت باشد راست است.

وی افزود: نه در اینستاگرام هستم نه توئیتر. توئیتر را از طرفی ممنوع کردند؛ از طرفی خود مسئولین آنجا عضو هستند؛ این توهین به مردم است؛ یا آزاد کنید یا به قانون احترام بگذارید. من نه وقت دارم نه پول و امکانات. البته یکی دو گروه  از دوستان به کمک آمدند تا ان‌شاءالله سایت را در فضای مجازی فعال کنیم تا پاسخ برخی ابهامات داده شود.

رحیم‌پور به ارائه توضیحاتی درباره شورای‌عالی انقلاب فرهنگی پرداخت و گفت: اولاً این را بدانید که دو نفر از سران سه قوّه، کلاً در جلسات شورای‌عالی انقلاب فرهنگی شرکت نمی‌کنند؛ راحت! آقایان برادران دو قوّه، کلاً در جلسات شورا شرکت نمی‌کنند و این خلاف قانون است. رئیس شورا، همیشه رئیس‌جمهور است و رئیس‌جمهور فعلی، بسیاری از جلسات شورا را لغو می‌کند و برگزار نمی‌کند. 

وی با بیان اینکه تعداد جلسات و مصوبات شورا در پایین‌ترین سطح خود در چهل سال اخیر قرار دارد، اظهار داشت: رکورد پایین‌ترین مصوبات شورا مربوط به سه سال اخیر است. جلساتی که باید ماهی دو بار تشکیل شود و هفته‌ای یک بار هم کم است، ماهی یک بار و گاهی دو ماه یکبار تشکیل می‌شود؛ نیم ساعت تا یک ساعت را هم سخنرانی می‌کنند.

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی گفت: ما اسناد تصویب شده‌ای در شورا داشته‌ایم  که برخی از آن‌ها سی چهل جلسه و نزدیک به یک سال طول کشیده تا تصویب بشوند، امّا به مقام اجرا که می‌رسد رئیس‌جمهور آن‌ها را امضاء و ابلاغ نمی‌کند و حتی یک جلسه اجرایی برای آن تشکیل نمی‌دهند.

وی با بیان اینکه دوستان دبیرخانه شورای‌عالی انقلاب فرهنگی به من گفتند بیش از ۱۵ مصوبه مهم‌ شورا به دفتر رئیس‌جمهور رفته که ایشان نه جواب می‌دهد نه رد، تصریح کرد: این هم خلاف قانون است. هیچ رئیس‌جمهوری در هیچ دوره‌ای حق ندارد مصوبات شورا را امضاء و ابلاغ و اجرا نکند. نباید به بهانه اینکه داده‌ایم به مشاوران تا نظر بدهند، مصوبات را معطل بگذارند. اصلاً بعد از تصویب مصوبه در شورا، هیچ کسی حق ندارد نظر بدهد؛ باید برود برای اجرا. اگر کسی حرفی دارد؛ رؤسای سه قوه، معاونان آن‌ها، وزرا و وکلا و مهم‌ترین افراد در شورا هستند و همان‌جا حرف‌هایشان را بزنند و چکش‌کاری کنند؛ وقتی تصویب شد دیگر ارائه به مشاور، معنا ندارد.

رحیم‌پور ادامه داد: کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل را دولت اجرا می‌کند و برای اجرای آن، بودجه تخصیص داده و تقسیم‌کار شده است؛ در حالیکه شورای نگهبان سال‌ها قبل چند اشکال به آن وارد کرد. با این حال، سند ملّی کودک و نوجوان که سال گذشته در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی و با حضور رئیس‌جمهور تصویب شده، ماه‌هاست که در دفتر رئیس‌جمهور قرار دارد. ایشان می‌گویند در دفتر خودم نیست؛ در دفتر بغلی است. نه امضاء می‌شود نه ابلاغ و اجرا. سندی که خودمان تصویب کرده‌ایم و ایشان هم رئیس‌ جلسه بوده ابلاغ نمی‌شود و آن چیزی که سازمان ملل داده دارد اجرا می‌شود؛ این است مظلومیت شورای‌عالی انقلاب فرهنگی.

وی با بیان اینکه وزیران و نهادهایی که در شورا عضو هستند و خودشان رأی می‌دهند باید هر چند ماه یا یکسال یکبار، به شورا گزارش بدهند امّا این کار را نمی‌کنند. نه اجرا می‌کنند نه گزارش می‌دهند. آیا شورای‌عالی انقلاب فرهنگی قرارگاه فرماندهی است؟ قرارگاه فرماندهی بدون فرمانبر؟

رحیم‌پور ادامه داد: برخی اعضای شورا و کسانی که دوستان ما هم هستند کاملاً‌ شخصیت و رفتار دوگانه دارند و ملاحظات شخصی‌شان بر مسئولیت شرعی و تکلیف قانونی‌شان می‌چربد. افکار اعضای شورا هم‌جهت و قرارگاهی نیست؛ همه شفاف نیستند. برخی عضویت در شورا را یک موقعیت شخصی می‌بینند نه یک رسالت انقلابی و سنگر مکتبی. در اظهارنظر کردن یا نکردن، ملاحظات شخصی‌ برخی‌ها غالب است. در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، از لیبرالِ مذهبی داریم تا محافظه‌کارِ بله قربان‌گو، تا کسانی که مکتب و خطّ انقلاب و امام را شناخته‌اند و می‌خواهند اجرا کنند، امّا عرضه ندارند.

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: ما اعضای شورا از هیچ جا بازخواست نمی‌شویم و کسی به ما نمی‌گوید شما که ده سال یا بیست سال هست آنجا نشسته‌اید، دارید چه می‌کنید. در شورا مصوبات بسیار خوبی داشته‌ایم  که آرشیو شده‌اند و برنامه عمل قرار نمی‌گیرند. سه قوّه خودشان شریک تصمیم‌گیری و تصویب مصوبات شورای‌عالی انقلاب فرهنگی هستند ولی کار خودشان را می‌کنند. رؤسای سه قوه، وزیران مدیران، تقریباً در هیچ یک از بودجه‌بندی‌ها و عزل و نصب‌ها پاسخگوی مصوبات شورا نیستند.

رحیم‌پور با طرح این سؤال که آیا ما اعضای شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، مشاور فرهنگی رئیس شورا و منصوب او هستیم؟ گفت: نه! ما هم‌ردیف او هستیم. رئیس‌ شورا، رئیس‌ جلسه است و از طرف شورا مأمور می‌شود که اجرا کند. رؤسای سه قوه هم اینطور است. چرا گفته‌اند سران هر سه قوه در شورا حضور داشته باشند؟ برای اینکه هر سه قوه مصوبات را عمل کنند چون خودشان در جریان تصویب بوده اند.

وی ادامه داد: شورای‌عالی انقلاب فرهنگی اگر می‌خواهد قرارگاه فرهنگی کشور باشد باید یک دادگاه عالی تشکیل بشود تا کل کسانی که مصوبات شورا را در نهادهای حکومتی رعایت نمی‌کنند در آن دادگاه بازخواست بشوند. در این سال‌ها هرچه فکر کردم می‌بینم راه دیگری وجود ندارد. باید هر کس در این شورای سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری و استراتژیست فرهنگ و علم در کشور کوتاهی کند در این دادگاه پاسخ بدهد؛ باید بودجه‌اش را کم یا قطع کنند؛ باید عزل بشود.

«ما قرارگاه عالی مدیرت ، نظارت و سیاست‌گذاری و  ضامن اجرای آن در کشور هستیم. امّا تفنگ بی‌گلوله. مصوبات خوب اما در آرشیو. اسناد بالادستی بدون اسناد پایین‌دستی. اسناد پایین‌دستی که بر اساس آن عزل و نصب می‌شود و بودجه‌ها تقسیم می‌شود دست جاهای دیگر و کسان دیگری است و آن‌ها پاسخگو نیستند.»

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه رهبر انقلاب اخیراً به اعضای شورای‌عالی انقلاب فرهنگی گفتند که من در پیشگاه خدا با شما اعضای شورا احتجاج می‌کنم که من شما را شناختم و برای این کار گذاشتم امّا کوتاهی کردید، گفت: ما هم اینجا پیشنهاد می‌کنیم که این وضعیت که بخواهیم شاهد بی‌نظمی و عدم شفافیت و عدم پاسخگویی در موسیقی، سینما، تئاتر، نشر کتاب، فضای مجازی بی‌شناسنامه و... باشیم نباید ادامه پیدا کند و سران سه قوه و مسئولین نهادها و وزرا و وکلا و مسئولین نهادهایی مثل سازمان تبلیغات، صداوسیما و سایر نهادها که منصوب مستقیم رهبری هستند و معاون رئیس‌جمهور که مسئولیتش تنظیم بودجه‌ است- و اصلا علت حضورش در شورا این است که اگر مصوبه‌ای بار مالی دارد و خلاف قانون است همانجا بگوید، نه اینکه تصویب بشود و بیندازند دور- یا باید بگویند مصوبات شورا نادرست بوده و خلاف قانون بوده یا باید اجرا کنند؛ با حیثیت رهبری و جمهوری اسلامی و با حقوق فرهنگی و آموزشی و علمی مردم بازی نکنید.

بیشتر بخوانید:

ازغدی: کشورهای اروپایی مستقل از آمریکا نمی‌توانند کاری کنند

ازغدی: نتیجه اقتصاد برجامی همین است که امروز می‌بینیم

رحیم‌پور ادامه داد: چند روز پیش در جلسه شورای‌عالی انقلاب فرهنگی همین دعوا و جرّ و بحث شد که چرا مصوبات شورا را می‌برید در دفتر رئیس‌جمهور معطل می‌گذارید و چرا دستورات سازمان ملل را یکی یکی؛ بی‌صدا و با صدا اجرا می‌کنید و بعد می‌گویید قبلاً رونوشت دادیم به شما؟ نه سند ۲۰۳۰ به شورا آمد و نه موارد متعدد دیگر. کنوانسیون کودک را اجرا می‌کنند و نمی‌گویند بار مالی دارد. سند شورای انقلاب فرهنگی در همین باب را از سال گذشته نگه داشته‌اند. این موارد یکی دوتا نیست. این تفکر غرب‌زده و غرب‌پرست؛ این تفکر ما نمی‌توانیم  وآن‌ها می‌توانند؛ این تفکر «به آن‌ها بهانه ندهیم» و رعیت‌شان باشیم، از «میرزا ملکم خان» تا امروز با شدّت و ضعف وجود دارد ولی ما باور نمی‌کردیم در چهلمین سال جمهوری اسلامی در حکومت جمهوری اسلامی کسانی را در سه قوه داشته باشیم که اینطوری فکر می‌کنند.

سخنران پیش از خطبه‌های نمازجمعه تهران با بیان اینکه رئیس‌جمهور در قبال شورای‌عالی انقلاب فرهنگی و اقدامات آن، پاسخگو نیست و سران دو قوه دیگر، کلاً صورت‌مسأله را پاک کرده‌اند و در جلسات شرکت نمی‌کنند، گفت: از دبیر شورا خواستم تا گزارشی را در اختیار من قرار بدهد تا در نمازجمعه ارائه کنم و کتابچه‌ مهمی به من دادند که فرصت نمی‌کنم محتوای آن را مطرح کنم و اگر دوستان مایل بودند، در فرصتی دیگر آن را شرح خواهم داد.

رحیم‌پور افزود: چند صد مصوبه بسیار خوب شوارا داشته است که اگر اجرا بشود بسیاری از مشکلات حل می‌شود.

وی با بیان اینکه دولت‌ها غالباً مقید نیستند در چارچوب سیاست‌های مصوب شورا عمل کنند، تصریح کرد: ما ابزار تشویق و تنبیه؛ مخصوصاً به لحاظ اختصاص بودجه به دستگاه‌ها نداریم. نظام برنامه‌ریزی کشور، در موارد زیادی از مصوبات شورا  تبعیت نمی‌کند و محل نمی‌گذارد و فقط تأیید می‌کنند. همه می‌گویند اسناد بالادستی انشاءهای خیلی قشنگ و اهداف عالی و نورانی هستند، اما حلقه وصل آن‌ها با اسناد پایین دستی در بسیاری موارد، وجود ندارد.

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: بسیاری از اسناد از جمله الگوی پیشرفت پنجاه‌ساله که اخیراً رهبر انقلاب ابلاغ کردند، همه این‌ها از دل قانون اساسی است. ما بهترین اسناد بالادستی در جهان را داریم امّا اسناد پایین دستی‌اش کجاست؛ در نظام برنامه‌ریزی کشور کجاست و تصمیمات و سیاست‌گذاری و در برنامه‌ها جاست؛ به‌خصوص در حوزه فرهنگی؛ حالا در حوزه آموزش و علم و فن‌آوری گاهی هست.

«در حوزه فرهنگی، سند مهندسی فرهنگی که نزدیک به یک سال وقت شورای انقلاب فرهنگی را گرفت، هنوز یک جلسه از سوی سه قوه برای اجرای آن برگزار نشده است؛ باور می‌کنید؟ هنوز جلسه نخست را برای اجرای این سند برگزار نکردند؛ فقط گفتند به‌به؛ خیلی سند خوبی است!»

رحیم‌پور با بیان اینکه برخی می‌گویند شورای‌عالی انقلاب فرهنگی بحران مشروعیت یا قانونی دارد و جایگاهش کجاست، خاطرنشان کرد: از همان اول سال ۵۹ که امام دستور داد ستاد انقلاب فرهنگی تشکیل بشود آنجا گفت که ضرورت انقلاب فرهنگی اولاً امر مستمری است و این انقلاب تا همیشه است؛ اصلاحات انقلابی. البته انقلابی‌بودن به معنای دست‌پاچه بودن نیست. هرچیزی در سطح خودش اما با اراده انقلابی؛ نه شک در انقلاب و اصول انقلاب و نه اینکه بعد از چهل سال کسانی را در سه قوه ببینیم که دارند حرف‌های ابتدای دهه شصت امثال بازرگان و بنی‌صدر و لیبرال‌های مذهبی را در سیاست‌خارجه، فرهنگ، عدالت اقتصادی تکرار می‌کنند و دوباره همان دعواها مطرح می‌شود و فقط آدم‌هایش عوض شده‌اند. این ارتجاع وبازگشت به عقب است. 

وی ادامه داد: مگر هر چهل سال یک‌بار باید از صفر شروع کرد و دوباره در قانون اساسی تردید کرد؟ آن‌هم توسط کسانی که سی چهل سال پیش خودشان آدم‌های درجه دو و سه جبهه انقلاب بودند و همین حرف‌ها را زدند که مشهور شدند و حالا که به جایی رسیدند و  وقتی قدرت را در دست‌ گرفته‌اند در همان حرف‌ها تشکیک کنند.

«امام همان موقع گفت این انقلاب فرهنگی خواست این ملّت و یک ضرورت اسلامی است؛ ملّت و دانشجویان و خانواده‌های شهدا نگرانند. پایبندها به اسلام خوف دارند فرصت از دست برود و کار مثبتی نکنید و فرهنگ رژیم شاه و فرهنگ غرب‌پرست دوباره تجدید صورت کند با ظواهر مذهبی. امام می‌گوید دانشگاه در خدمت استعمار نباید در خدمت آن‌ها بماند. امام صریحاً می‌گفتند اگر در انقلاب فرهنگی تسامح کنید، خیانت بزرگ به اسلام و انقلاب است.»

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی افزود: من به شما بگویم که این تسامح سال‌هاست که دارد صورت می‌گیرد. در دهه‌های قبل هم کم‌وبیش داشته‌ایم. 

رحیم‌پور یادآور شد: شورای‌عالی انقلاب فرهنگی سال ۶۳ تشکیل شد و امام گفت وظیفه شورا این است که انقلاب بارور بشود. اگر این شورا نباشد و درست عمل نکند این انقلاب بارور نخواهد شد. رهبر انقلاب سال ۹۲ می‌گوید فرهنگ حاشیه و ذیل اقتصاد و سیاست نیست؛ اقتصاد و سیاست حاشیه و ذیل فرهنگ هستند. ایشان گفتند شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، قرارگاه مرکزی فرهنگ کشور است و باید سیاست‌گذاری کند. صریح گفتند کار شما فقط سیاست‌گذاری هم نیست؛ باید دنبال ضمانت اجرا باشید؛ از طریق رؤسای سه قوه و به‌خصوص رئیس‌جمهور و رئیس مجلس. 

وی خطاب به مسئولان سه قوّه گفت: مشروعیت ندارید اگر در راستای قانون اساسی عمل نکنید.

رحیم‌پور با اشاره به سخنان سال ۹۰ رهبر انقلاب مبنی بر اینکه دایره وظایف شورای‌عالی انقلاب فرهنگی خیلی وسیع‌تر از دانشگاه و آموزش و پرورش است و در حوزه فرهنگ کل جامعه و در همه ابعاد باید پاسخگو باشید، تصریح کرد: خیلی خب؛ پاسخگو باشیم. به نظر من تک تک اعضای شورای‌عالی انقلاب فرهنگی را بیاورید و بگویید در این سال‌ها چه اختیاراتی داشتنید و چکار کردید.

وی با بیان اینکه رهبری یکی از وظایف شورای‌عالی انقلاب فرهنگی را طراحی شیوه‌های اجرایی تصمیم‌ها در حوزه استراتژیک دانستند، تصریح کرد: چه کسانی مانع هستند؟ چه کسانی اصلاً به این مسئولیت عمل نمی‌کنند؟ سال ۸۶ رهبری به شورا اعلام کرد که باید سازوکارهای لازم را برای هماهنگی و مدیرت کلان دستگاه‌های فرهنگی در اسرع وقت تدوین کنید؛ به ابعاد جدید تهاجم فرهنگی توجه کنید. باید برنامه‌ریزی قدرت‌های سلطه‌گر را در استقاده از روش‌ها و ابزارهای نو بفهمید که می‌خواهند انقلاب را از ریشه بردارند.

رحیم‌پور افزود: رهبری به شورا دستور داد تا جبهه فرهنگی انقلاب را در برابر جبهه فرهنگی معارض و ضد اسلام و انقلاب ساماندهی کنید؛ به خصوص در عرصه ترویج مفاسد اخلاقی. خب مسئولینی که فضای مجازی دست‌شان است بیایند جواب بدهند.

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی درباره راه‌حل عملیاتی شدن مصوبات شورای متبوع خود گفت: یک راه این است که یا اعضای حقوقی شورا و در رأس آن‌ها سران قوه بیایند صریح اعلام کند که از این به بعد مصوبات شورا را به این دلایل عمل نمی‌کنیم یا به این دلایل عمل می‌کنیم. یک راه دیگر این است که اعضای حقیقی شورا استعفا کنند و به محضر رهبری بگویند این مسئولیت شرعی که به عهده ما گذاشته‌اید تا شورای‌عالی انقلاب فرهنگی را تبدیل به قرارگاه کنیم، توانش را نداریم.

رحیم پور با بیان اینکه مشکل از سطوح پایین حکومت نیست و مشکل در سطوح بالای حکومتی و در خود رؤسای سه قوه است، در پاسخ به شعار یکی از حضّار که وی را «اباذر زمانه» نامید، گفت: من اباذر نیستم؛ من صحبت‌های رهبری را می‌گویم؛ رهبری ابوذر زمانه است که می‌گوید و حتی کاری که دیگران باید بکنند را به عهده می‌گیرند و کسی پاسخگو نیست.

وی ادامه داد: رؤسای سه قوه باید بگویند که وقتی رهبری ۸۱ می‌گویند مصوبات شورا باید ابلاغ و اجرای آن توسط رئیس‌جمهور تضمین شود، چرا عملی نمی‌شود.

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به این سخن رهبر انقلاب که مصوبات شورای‌عالی انقلاب فرهنگی باید سریع ابلاغ بشود، گفت: رؤسای دولت‌ها در همه دوره‌ها به خصوص دوره فعلی بسیاری از مصوبات را ابلاغ نکرده‌اند.

رحیم‌پور با بیان اینکه کسی حق ندارد صدتا صدتا دانشگاه و پژوهشگاه وابسته به دستگاه‌های حکومتی ایجاد و بعد چندصدتا چندصدتا تعطیل کنند، گفت: اینها باید در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی مطرح شود. 

وی، یکی از وظایف شورای‌عالی انقلاب فرهنگی را مدیرت کلان و هدایت کل دستگاه‌های فرهنگی آموزشی و پژوهشی و رسانه‌های کشور دانست و گفت: این‌ها را باید از شورا بخواهید ولی اختیارات هم باید به شورا بدهید. کسانی که امکانات و رسانه و پول‌های بیت‌المال در اختیار دارند، باید کنار شورا باشند؛ همه هم در شورا هستند و خودشان رأی می‌دهند و تصویب می‌شود اما بیرون که می‌روند مثل اینکه دوشخصیتی هستند و کار خودشان را می‌کنند.

رحیم‌پور، حمایت از نظریه‌پردازی و مناظره در حوزه و دانشگاه را یکی از طرح‌هایی دانست که وی یکی از پیشنهاددهندگان اصل آن بوده و گفت: از شورای مدیرت حوزه‌ها جواب بخواهید که چکار کردید با این مصوبات؟ مدیریت حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها پاسخ بدهند. ده‌ها هزار طلبه با استعداد در اختیار مدیریت‌ حوزه‌های علمیه و مدرسین حوزه‌هاست؛ چهل سال از انقلاب می‌گذرد شما که نباید حرف‌های چهل سال پیش را به ما تحویل دهید؛ چهل سال قبل همین بهانه‌ها را می‌آوردید.

«وظیفه سیاستگذاری برای تعیین سهم اعتبارات فرهنگی و پژوهشی و تعیین اولویت هزینه‌کرد اعتبارات در برنام‌های پنج ساله و بودجه سالیانه از وظایف شورای‌عالی انقلاب فرهنگی است؛ امّا مگر اصلا در زمان تدوین بودجه از شورا سؤال می‌کنند؟ شورای‌عالی انقلاب فرهنگی باید برنامه‌های توسعه فرهنگی، علمی و اجتماعی کشور را دائم ارزیابی کند؛ از شورا و دبیرخانه‌اش بپرسید که ارزابی کرده‌اید؟ نتیجه اش چه بوده؟»

وی با بیان اینکه تک‌تک مسئولین باید در قبال وظایف‌شان پاسخ بدهند و نمی‌شود کلی‌گویی کرد، گفت: همه چیز را که نباید به پای اسلام و انقلاب گذاشت. می‌گویند ولی‌فقیه باید پاسخ دهد؛ بله، ولایت فقیه باید پاسخگو مسئولیت‌های خودش در حدود اختیارات خودش باشد، اما وقتی مسئولیتی به ما سپرده شده، ما باید جواب بدهیم.

عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی طراحی سازوکارهای مناسب برای نظارت بر اجرایی شدن مصوبات، را یکی از وظایف شورا دانست و گفت: کدام نظارت و با کدام اهرم؟ چه کسی به ما جواب می‌دهد؟ چه کسی محل می‌گذارد؟ همان‌هایی که عضو شورا هستند و مسئولیت دارند جواب نمی‌دهند و وقتی از آن‌ها سؤال می‌پرسی یا انتقاد می‌کنی پاسخت را با متلک می‌دهند.

«یکی از وظایف شورا  این است که برنامه‌های توسعه علمی، فرهنگی و اجتماعی کشور را دائماً ارزیابی کند. مدیریت فعالیت فرهنگی، علمی خارج از کشور را در رایزنی‌های فرهنگی مدام ساماندهی کند و در ارتباط با آن‌ها سیاست‌گذاری انجام دهد. امّا آیا رایزنی‌های فرهنگی، تحت کنترل شورا هستند و به این شورا جواب می‌دهند؟! آیا سفارتخانه‌ها پاسخگو هستند و اصلاً آیا وزارت‌خارجه کاری به شورا دارد؟»

وی ادامه داد: صدا وسیما باید هر سال بابت عملی کردن مصوبات شورا پاسخگو باشد، امّا آیا این کار را انجام می‌دهد؟ ما باید پیوست فرهنگی برای تمام طرح‌های ملّی و کلان اقتصادی عمرانی و صنعتی کشور تصویب کنیم. کدام طرح کلان را به شورا می‌آورند تا پیوست فرهنگی آن را ارائه دهیم بعد هم بیایند جواب دهند که ما چقدر به پیوست ارائه شده توسط شما عمل کردیم.

سیاست‌گذاری برای بازبینی و تحول محتوایی رشته‌های علوم انسانی  و اجتماعی را یکی از وظایف شورای‌عالی انقلاب فرهنگی دانست و خاطرنشان کرد: هیئتی برای این کار تشکیل شد. آقایان فاضل و استاد بیایند جواب بدهند؛ ۹ سال گذشت، در حوزه علوم انسانی چه کردند و با چه موانعی روبه‌رو بوده و هستند.

رحیم‌پور سخنان خود را اینطور پایان داد: از شما، رسانه‌ها و خواص حوزه و دانشگاه خواهش می‌کنم از همه کسانی که در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی مسئولیت حقیقی و حقوقی دارند، بخواهید که چه چیزهایی را تصویب کرده‌اند و بر سر مصوبات چه آمده و مدیریت‌های اجرایی چه چیزهایی را اجرا کردند و چه مصوباتی را اجرا نکردند و چرا. آماده هستم فحش‌های جدید را بشنوم و تحمل کنم.