متن و ترجمه دعای احتجاب از امیرالمؤمنین علی علیه السلام
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْئَلُکَ یَا مَنِ احْتَجَبَ بِشُعَاعِ نُورِهِ عَنْ نَوَاظِرِ خَلْقِهِ
خداوندا؛ همانا درخواست میکنم تو را اى کسی که به سبب پرتو نور خود از نظرهای مخلوقاتش پنهان است،
یَا مَنْ تَسَربَلَ بِالْجَلَالِ وَ الْعَظَمَهِ وَ اشْتَهَرَ بِالتَّجَبُّرِ فِی قُدْسِهِ
اى کسی که پوشیده است لباس جلال و بزرگى را و مشهور شده به صاحبیّت جبروت در منزّه بودنش،
یَا مَنْ تَعَالَی بِالْجَلَالِ وَ الْکِبْرِیَاءِ فِی تَفَرُّدِ مَجْدِهِ
اى کسی که بلندمرتبه است به سبب جلالت و بزرگوارى در تنهائى شرفش،
یَا مَن اِنقَادَتِ الْاُمُورُ بِاَزِمَّتِهَا طَوْعاً لِاَمرِهِ
اى کسی که اطاعت نموده اند از چیزها به تمامى اطاعت کردن مر فرمان او را،
یَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْاَرَضُونَ مُجِیبَاتٌ لِدَعوَتِهِ
اى کسى که آسمانها و زمین ها به پاى ایستاده اند در حالى که دعوت او را جواب دهنده اند،
یَا مَنْ زَیَّنَ السَّمَاءَ بِالنُّجُومِ الطَّالِعَهِ وَ جَعَلَهَا هَادِیَهً لِخَلْقِهِ
اى کسی که آسمان رابه ستاره هاى طلوع کننده زینت بخشیده و آنها را راهنمائى براى مخلوقات خود گردانیده است،
یَا مَنْ اَنَارَ الْقَمَر الْمُنِیرَ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ بِلُطْفِهِ
اى کسی که ماه روشن را در سیاهى شب تاریک به لطف خود روشن کرده است،
یَا مَنْ اَنَارَ الشَّمْسَ الْمُنِیرَهَ وَ جَعَلَهَا مَعَاشاً لِخَلْقِهِ وَ جَعَلَهَا مُفَرِّقَهً بَیْنَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ بِعَظَمَتِهِ
اى کسی که آفتاب روشن را نورانى گردانیده است و آن را سبب زندگانى براى خلق خود گردانیده و آن را جداکننده میان شب و روز گردانیده به بزرگى خود،
یَا مَنِ اسْتَوْجَبَ الشُّکْرَ بِنَشْرِ سَحَائِبِ نِعَمِهِ
اى کسی که سزاوار است شکر را به سبب پهن نمودن ابرهاى نعمت هاى خود.
اَسئَلُکَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَی الرَّحْمَهِ مِنْ کِتَابِکَ
درخواست میکنم تو را به مواضع انعقاد عزّت از عرش تو و به منتهاى رحمت و شفقت از کتاب تو
وَ بِکُلِّ اِسْمٍ هُوَ لَکَ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ اَوِ اسْتَاثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ
و به هر نامى که آن از براى تو است که به آن خود را نامیده اى یا آن را در علم پنهان نزد خود اختیار کرده اى
وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ اَنزَلْتَهُ فِی کِتَابِکَ
و به هر نامى که آن از براى توست که نازل نموده اى تو آن را در کتاب خود
اَوْ اَثْبَتَّهُ فِی قُلُوبِ الصَّافِّینَ الْحَافِّینَ حَوْلَ عَرْشِکَ
یا ثابت نموده اى تو آن را در دلهاى صف کشندگان و طواف کنندگان دور عرش تو
فَتَرَاجَعَتِ الْقُلُوبُ إِلَى الصُّدُورِ عَنِ الْبَیَانِ بِإِخْلَاصِ الْوَحْدَانِیَّهِ وَ تَحْقِیقِ الْفَرْدَانِیَّهِ مُقِرَّهً لَکَ بِالْعُبُودِیَّهِ
پس برگشته اند دلها به سوى سینه ها از تفحّص نمودن به خالص نمودن یگانگى تو را و تحقیق نمودن بی همتائى تو را در حالى که به بندگى تو اقرار دارند
وَ اَنَّکَ اَنتَ اللَّهُ، اَنتَ اللَّهُ، اَنتَ اللَّهُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اَنتَ
و به آن که تو خدائى، تو خدائى، تو خدائى، نیست خدائى مگر تو
وَ اَسئَلُکَ بِالْأسْمَاءِ الَّتِی تَجَلَّیْتَ بِهَا لِلْکَلِیمِ عَلَى الْجَبَلِ الْعَظِیمِ
و درخواست میکنم ترا به نامهایى که ظاهر نموده اى آنها را براى موسى بر کوه بزرگ،
فَلَمَّا بَدَا شُعَاعُ نُورِ الْحُجُبِ مِنْ بَهَاءِ الْعَظَمَهِ خَرَّتِ الْجِبَالُ مُتَدَکْدِکَهً لِعَظَمَتِکَ وَ جَلَالِکَ وَ هَیْبَتِکَ وَ خَوْفاً مِنْ سَطْوَتِکَ رَاهِبَهً مِنْکَ
پس چون ظاهر شد شعاع روشنى حجاب هاى تو از روشنى بزرگى تو کوهها از هم پاشیدند در حالى که هموار گردیدند از جهت بزرگى و جلال تو و دور باشى تو و از جهت ترس از قهر تو در حالى که از تو ترسانند
فَلَا إِلَهَ إِلَّا أنتَ ، فَلَا إِلَهَ إِلَّا أنتَ ، فَلَا إِلَهَ إِلَّا أنتَ
پس نیست خدائى مگر تو، پس نیست خدائى مگر تو، پس نیست خدائى مگر تو
وَ أسئَلُکَ بِالاِسمِ الَّذِی فَتَقْتَ بِهِ رَتْقَ عَظِیمِ جُفُونِ عُیُونِ النَّاظِرِینَ
و درخواست مىکنم تو را به نامى که به برکت آن به هم چسبیدن شدید پلک هاى چشم هاى نگاه کنندگان را گشوده اى،
الَّذِی بِهِ تَدْبِیرُ حِکْمَتِکَ وَ شَوَاهِدُ حُجَجِ اَنبِیَائِکَ یَعْرِفُونَکَ بِفِطَنِ الْقُلُوبِ وَ اَنتَ فِی غَوَامِضِ سَرِیرَاتِ الْغُیُوبِ
آنچنان نامى که تدبیر دانش تو و شاهدان دلیل هاى پیغمبران تو به اوست، ایشان تو را به زیرکى دلهاى خود مىشناسند و حال آن که تو در پوشیده هاى نهان هاى غیوب هستی.
اَسئَلُکَ بِعِزَّهِ ذَلِکَ الاِسْمِ اَن تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
درخواست مىکنم تو را به عزّت آن نامت که رحمت فرستى بر محمّد و بر آل محمّد
وَ اَن تَصْرِفَ عَنِّی جَمِیعَ الْآفَاتِ وَ الْعَاهَاتِ وَ الْاَعرَاضِ وَ الْاَمْرَاضِ وَ الْخَطَایَا وَ الذُّنُوبِ
و آن که بازدارى از من همه آفت ها و بلاها وعارضه ها و بیماری ها و خطاها و گناهان
وَ الشَّکِّ وَ الشِّرْکِ وَ الْکُفْرِ وَ النِّفَاقِ وَ الشِّقَاقِ وَ الْغَضَبِ وَ الْجَهْلِ وَ الْمَقْتِ وَ الضَّلَالَهِ
و شک و شرک و کفر و عداوت و نفاق و گمراهى و نادانى و بغض و غضب و پریشانى
وَ الْعُسْرِ وَ الضِّیقِ وَ فَسَادِ الضَّمِیرِ وَ حُلُولِ النَّقِمَهِ وَ شَمَاتَهِ الْاَعدَاءِ وَ غَلَبَهِ الرِّجَالِ
و تنگدستى و بدى اعتقاد و وارد شدن عقوبت و سرزنش دشمنان و مسلّط شدن مردان را ،
إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ لَطِیفٌ لِمَا تَشَاءُ وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ یااَرحَمَ الرّاحِمین.
به درستى که تو شنواى دعائى، برای آنچه که خواهى ، مهربانى و درود فرست بر محمّد و بر آل محمّد ، ای مهربان ترینِ مهربانان.
اللهم انّی اسْئَلُکَ یا مَنِ احْتَجَبَ بِشُعاعِ نُورِهِ عَنْ نَواظِرِ خَلْقِهِ یا مَنْ تَسَرْ بَلَ بِالْجَلالِ وَ الْکِبْرِیاءِ وَاشْتَهَرَ بِالتَّجَبُّرِ فی قُدْسِهِ یا مَنْ تَعالی بِالْجَلالِ وَ الْکِبْرِیاءِ فی تَفَرُّدِ مَجْدِهِ یا مَنِ انْقادَتِ الْاُمُورُ بِاَزِمَّتِها طَوعاً لِاَمْرِهِ یا مَنْ قامَتِ السَّماواتُ وَ الْاَرَضُونَ مُجیباتٌ لِدَعْوَتِهِ یا مَنْ زَیَّنَ السَّماءَ بِالنُّجُومِ الطّالِعَةِ وَ جَعَلَها هادِیَةً لِخَلْقِهِ یا مَنْ اَنارَ الْقَمَرَ الْمُنیرَ فی سَوادِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ بِلُطْفِهِ یا مَنْ اَنارَ الشَّمْسَ الْمُنیرَةِ وَ جَعَلَها مَعاشا لِخَلْقِهِ وَ جَعَلَها مُفَرِّقَةً بَیْنَ اللَّیْلِ وَ النَّهار لِعَظَمَتِهِ یا مَنْ اسْتَوجَبَ الشُّکْرَ بِنَشْرِ سَحائِبِ نِعَمِهِ اسْئَلُکَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَی الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ وَ بِکُلِّ اِسْمٍ لَکَ هُوَ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ اَوِ اسْتَاثَرْتَ بِهِ فی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ وَ بِکُلِّ اِسْم هُوَ لَکَ اَنْزَلْتَهُ فی کِتابِکَ اَوْ اَثْبَتَّهُ فی قُلُوب الصّافّین الْحافین حَوْلَ عَرْشِکَ فَتَراجَعَتِ الْقُلُوبُ اِلیَ الصُّدُور عَن الْبَیانِ بِاِخْلاص الْوَحْدانِیَّةِ وَ تَحَقُّقِ الْفَردانِیَّةِ مُقِرَّةً لَکَ بِالْعُبُودِیَّةِ وَ اِنَّکَ اَنْتَ اللهُ اَنْتَ اللهُ اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَ اَسْئَلُکَ بِالاَسْماءِ الَّتی تَجَلَّیْتَ بِها لِلْکَلیمِ عَلَی الْجَبَلِ الْعَظیمِ فَلَمّا بَدا شُعاعَ نُورِ الْحُجُبِ مِنْ بَهاءِ الْعَظَمَةِ خَرَّتِ الْجِبالُ مُتَدَکْدِکَةً لِعَظَمَتِکَ وَجَلالِکَ وَ هَیْبَتِکَ وَ خَوفًا مِنْ سَطْوَتِکَ راهِبَةً مِنْکَ فَلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ فَلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ فَلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَ اَسْئَلُکَ بِالاسْمِ الَّذی فَتَقْتَ بِهِ رَتْقُ عَظیمِ جُفُونِ عُیُونِ النّاظِرینَ الّذی بِهِ تَدْبیرُ حِکْمَتِکَ وَ شَواهِدُ حُجَجِ اَنْبِیائِکَ یَعْرِفُونَکَ بِفِطَنِ الْقُلُوب وَ اَنْتَ فی غَوامِضِ مَسِرّاتِ سَرائِرِ الْغُیُوبِ اَسْئَلُکَ بِعِزَّةِ ذلِکَ الاسْمِ اَنْ تُصَلِّیَ علی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَصْرِفَ عَنّی وَ عَنْ اَهْلِ حُزانَتی وَ جَمیع الْمُومِنین وَ الْمُومِناتِ جَمیع الافاتِ وَ الْعاهاتِ وَ الاعْراضِ وَ المْراضِ وَ الْخَطایا وَ الذُّنُوبِ وَ الشَّکِّ وَ الشِّرْکِ وَ الْکُفْرِ وَ الشِّقاقِ وَ النِّفاقِ وَ الضَّلالَةِ وَ الْجَهْلِ وَ الْمَقْتِ وَ الْغَضَبِ وَ الْعُسْر وَ الضیقِِ وَ فَسادِ الضَّمیرِ وَ حُلُولِ النِّقْمَةِ وَ شِماتَةِ الاْعَداءِ وَ غَلَبَةِ الرِّجالِ انَّکَ سَمیعُ الدُّعاءِ لَطیفٌ لِما تَشاءُ وَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین و لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظیم
ترجمه:
خداوندا؛ همانا درخواست میکنم ترا اى کسی که به سبب پرتو نور خود از نظرهای مخلوقاتش پنهان است،اى کسی که پوشیده است لباس جلال و بزرگى را و مشهورشده به صاحبیّت جبروت درمنزّه بودنش،اى کسی که بلندمرتبه است به سبب جلالت و بزرگوارى در تنهائى شرفش، اى کسی که اطاعت نمودهاند از چیزها به تمامى اطاعت کردن مُرّ فرمان او را، اى کسى که آسمانها و زمینها به پاى ایستادهاند در حالى که خواندن او را جواب دهندهاند،اى کسی که زینت بخشیده است آسمان را به ستارههاى طلوع کننده وآنها را راهنمائى براى مخلوقات خود گردانیده است،اى کسی که ماه روشن را در سیاهى شب تاریک به لطف خود روشن کرده است،اى کسیکه آفتاب روشن را نورانى گردانیده است و آن را سبب زندگانى براى خلق خود گردانیده و آنرا جداکننده میان شب و روز گردانیده به بزرگى خود، اى کسی که سزاوار است شکر را به سبب پهن نمودن ابرهاى نعمتهاى خود. درخواست میکنم ترا به مواضع انعقاد عزّت از عرش تو و به منتهاى شفقت از کتاب تو و به هر نامى که آن از براى تو است که به آن خود را نامیدهاى یا آن را در علم پنهان نزد خود اختیار کردهاى و به هر نامى که آن از براى توست که نازل نمودهاى تو آن را در کتاب خود یا ثابت نمودهاى تو آن را در دلهاى صف کشندگان و طوافکنندگان دور عرش تو پس برگشتهاند دلها به سوى سینهها از تفحّص نمودن به خالص نمودن یگانگى ترا و تحقیق نمودن بىهمتائى ترا در حالى که به بندگى تو اقرار دارند و به آن که تو خدائى، تو خدائى، تو خدائى، نیست خدائى مگر تو و درخواست میکنم ترا به نامهائى که ظاهر نمودهاى تو آنها را براى موسى بر کوه بزرگ، پس چون ظاهر شد شعاع روشنى حجابهاى تو از روشنى بزرگى تو کوهها از هم پاشیدند در حالى که هموار گردیدنداز جهت بزرگى و جلال تو و دور باشى تو و از جهت ترس از قهر تو در حالى که از تو ترسانند پس نیست خدائى مگر تو پس نیست خدائى پس نیست خدائى مگر تو، و درخواست مىکنم ترا به نامى که به برکت آن به هم چسبیدن شدید پلکهاى چشمهاى نگاهکنندگان را گشودهاى، آنچنان نامى که تدبیر دانش تو و شاهدان دلیلهاى پیغمبران تو به اوست،ایشان ترا به زیرکى دلهاى خود مىشناسند و حال آن که تو در پوشیدههاى نهانىهاى غیوب هستی. درخواست مىکنم ترا به عزّت آن نام که رحمت فرستى بر محمّد و بر آل محمّد و آن که بازدارى از من همه آفتها و بلاها وعارضهها و بیماریها و خطاها و گناهان و شک و شرک و کفر و عداوت و نفاق و گمراهى و نادانى و بغض و غضب و پریشانى و تنگدستى و بدى اعتقاد و وارد شدن عقوبت و سرزنش دشمنان و مسلّط شدن مردان را ، بدرستى که تو شنواى دعائى، برای آنچه که خواهى ، مهربانى و درود فرست بر محمّد و بر آل محمّد ، ای مهر بان ترینِ مهربانان.(بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج91، ص409)
سفارش شده این دعاها را در اختیار افراد بی اعتقاد قرار ندهید.
به نقل از تبیان و آرمان مهدویت