سخن بلاگ

آیت‌الله مرعشی نجفی رحمه الله در بخشی از وصیت‌نامه خود میفرمایند:

سفارش می‌کنم به مداومت این دعای شریف در قنوت‌های نمازهای واجب و آن را من روایت می‌کنم از پدر علامه خود، و نیز از جمال السالکین مرحوم شیخ محمدحسین شیرازی و آن دو بزرگوار از استاد خود مصباح السالکین مرحوم سید مرتضی رضوی کشمیری و او نیز به طریق خود از ستاره فروزان سید رضی الدین علی بن طاووس حسنی، مؤلف کتاب الاقبال که متصل به اصحاب موالی ما و پیوستگی به پیشوایان ما دارد روایت می‌کند و آن دعا این است:

اللّهُمَّ إِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقِّ فَاطِمَةَ وَ اَبیها، وَ بَعْلِها وَ بَنیها، وَ السِّرِّ المُسْتَوْدَعِ فیها، اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد، وَ اَنْ تَفْعَلَ بِی ما اَنْتَ اَهْلُه، وَ لا تَفْعَل بِی ما اَنَا اَهْلُه

پروردگارا! من تو را به حقّ فاطمه (سلام الله علیها) و پدرش، و شوهرش و فرزندانش، و رازی را که در او به امانت نهاده‌ای می‌خوانم، ‌که درود بفرستی بر محمد و آل محمد و آن‌گونه که خود شایسته آنی با من رفتار کنی نه آن‌گونه که من سزاوار آن هستم.