حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان ---این نقش ماند از قلمت یادگار عمر
بسم الله الرحمن الرحیم
حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان این نقش مانَد از قلمت یادگار عمر
«نوشته های فرهنگی و اجتماعی و سبک زندگی ، شهدا و مدافعین حرم»
باید انسانها، هم آموزش داده شوند و هم تزکیه شوند، تا این کره‌ى خاکى و این جامعه‌ى بزرگ بشرى بتواند مثل یک خانواده‌ى سالم، راه کمال را طى کند و از خیرات این عالم بهره‌مند شود. مقام معظم رهبری
بیست و پنجم رجب سالروز شهادت امام موسی کاظم(علیه السلام)، امام هفتم شیعیان جهان در سال 183 هجری است.
درباره حبس امام موسی (ع) به دست هارون الرشید شیخ مفید در ارشاد روایت می کند که علت گرفتاری و زندانی شدن امام، یحیی بن خالد بن برمک بوده است زیرا هارون فرزند خود امین را به یکی از مقربان خود به جعفربن محمد ابن اشعث که مدتی هم والی خراسان بوده است سپرده بود و یحیی بن خالد بیم آن را داشت که اگر خلافت به امین برسد جعفربن محمد را همه کاره دستگاه خلافت سازد و یحیی و برمکیان از مقام خود بیفتند.
حضرت علی(علیه‌السلام) در صبح جمعه روز سیزدهم رجب، ده سال قبل از بعثت در مکه در درون خانه کعبه متولد شد، و این از افتخارات و امتیازات بی‌نظیر زندگی علی(علیه السلام) است که در مقدس‌ترین مکان یعنی کعبه تولد یافت، و این مطلب از نظر تاریخی و روایات شیعه و سنی، قطعی است، و علامه امینی در کتاب ارزشمند الغدیر، جلد ششم، این موضوع را از شانزده کتاب اهل تسنن نقل کرده است.
آری! زادگاه حضرت علی(علیه‌السلام) مکانی است که طواف‌گاه پیامبران، و کانون توحید و خداپرستی، و مورد احترام همه ادیان و قبایل بود، بنابراین او خانه‌زاد خدا است و مولود مقدس‌ترین مکان و باصفاترین و مهم‌ترین ماهها، ماه رحب، و بهترین ساعت و روز، صبح جمعه می‌باشد.
«فاطمه» ملقب به «امّ‌البنین»، دختر «حزام بن خالد بن ربیعه»، از بانوان نمونه‌ی صدر اسلام است.
ام‌البنین (س) زنی باکمال، ادیب و باوقار بود و از روزی که به خانه امیرمؤمنان علی (ع) آمد هر روز بر درخشش و بزرگی او افزوده شد.
وی تا پیش از این ازدواج زنی بی‌نشان، اما از خاندانی بزرگ بود، ولی تشرف او به همسری امام، از او چهره‌ای تابناک در تاریخ اسلام ساخت. ام‌البنین (س) از امام علی(ع) صاحب چهار فرزند شد که عباس (ع) بزرگترین و درخشنده‌ترین آنها به شمار می‌رفت. فرزندان او در دامان مادری تربیت یافته بودند که آنان را خدمت گزار فرزندان فاطمه (س) می‌دانست و چون پروانه گرد حسنین و زینبین می‌گشت.
نوشته اند هنگام تولد عباس (ع)، امام علی (ع) نوزاد خود را در آغوش کشید و نوازش کرد، سپس اشک او جاری شد و دستان عباس (ع) را بوسید و او را در آغوش خود فشرد. امّ‌البنین (س) با دیدن این منظره، از او پرسید: «چرا دستان او را می‌بوسید؟ آیا عیبی در آن هست؟» امام علی (ع) فرمود: «اگر خویشتندار باشی، خواهم گفت.
این دستها در پی یاری فرزندم حسین (ع) در کربلا قطع می‌شوند و ...» اشک در چشمان این مادر حلقه زد، ولی فرو نچکید؛ زیرا عشق و علاقه‌ی او نسبت به این خانواده به اندازهای بود که خود و فرزندانش را به دست فراموشی سپرده بود.
او به جای زاری، عزم خود را جزم کرد تا ثمره‌ی زندگی اش را برای فداکاری در آن روز بزرگ آماده سازد. ثمره‌ی پیوند وی با امام علی (ع) چهار پسر بود: ابوالفضل العباس (ع)، عبداللّه که در ۲۵ سالگی به دست «هانی بن ثُبیث حضرمی» در کربلا به شهادت رسید، عثمان که در ۲۱ یا ۲۳ سالگی به دست «خولی بن یزید اصبحی» در کربلا به سختی مجروح و شهید شد و جعفر که او نیز در سن ۱۹ یا ۲۱ سالگی روز عاشورا، شهد شهادت نوشید. همه‌ی اعضای این خانواده، از مادر خویش آموخته بودند که چگونه در خط ولایت و امامت فرزندان فاطمه (س) جان خویش را بر کف اخلاص نهند و در این راه، شهد شیرین وصال بنوشند.
الإمامُ علیٌّ علیه السلام :الصَّدَقةُ دَواءٌ مُنجِحٌ .
امام على علیه السلام : صدقه ، دارویى مؤثر است .
[نهج البلاغة: الحکمة7]
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : داوُوا مَرضاکُم بِالصَّدَقَةِ .
امام صادق علیه السلام : بیماران خود را با صدقه درمان کنید .
[الکافی : 4/3/5]
عنه علیه السلام : داوُوا مَرضاکُم بِالصَّدَقَةِ، و ما على أحَدِکُم أن یَتَصَدَّقَ بِقُوتِ یَومِهِ ؟! إنَّ مَلَکَ المَوتِ یُدفَعُ إلَیهِ الصَّکُّ بِقَبضِ رُوحِ العَبدِ، فَیَتَصَدَّقُ فیقالُ لَهُ : رُدَّ علَیهِ الصَّکَّ .
امام صادق علیه السلام : بیمارانتان را با صدقه درمان کنید ، چه مى شود که هر یک از شما قوت روزانه خود را صدقه دهد؟ گاه سندِ قبض روح بنده به فرشته مرگ داده مى شود ، اما آن بنده صدقه مى دهد و در نتیجه ، به آن فرشته گفته مى شود : سند را بر گردان .
[بحار الأنوار : 96/123/32]
الإمامُ الکاظمُ علیه السلام ـ لَمّا شَکا إلَیهِ رجُلٌ فی کَثرَةٍ مِنَ العِیالِ کُلِّهِم مَرضى ـ : داوُوهُم بِالصَّدَقةِ، فَلَیسَ شَیءٌ أسرَعَ إجابَةً مِنَ الصَّدَقةِ، و لا أجدى مَنفَعةً على المَرِیضِ مِنَ الصَّدَقةِ .
امام کاظم علیه السلام ـ وقتى مردى از عیالوارى خود و این که همه آنها بیمارند، شِکوه کرد ـ فرمود : آنها را با صدقه درمان کن ؛ زیرا هیچ چیز زودتر از صدقه به درگاه خدا پذیرفته نمى شود و براى بیمار دارویى سودمندتر از صدقه نیست .
[طبّ الأئمّة لابنی بسطام : 123]
مردی خدمت امام کاظم (علیه السلام) رسید و عرض کرد: ده نفر عائله دارم تمامشان بیمارند، نمی دانم چه کنم و با چه وسیله گرفتاریشان را بر طرف سازم؟ امام(علیه السلام) فرمود: آنان را به وسیله صدقه و احسان به نیازمندان مؤمن در راه خدا، معالجه کن (به نیازمند صدقه داده و از او بخواهید دعا کند) که هیچ چیزی سریع تر از صدقه حاجت را بر آورده نمی کند و هیچ چیز برای بیمار سودمندتر از صدقه نمی باشد...
گاهی امام سجاد سلام الله علیه چیزی که به سائل مرحمت می فرمودند، دست مبارک خود را می بویید و می گفت: این دست به دست الهی رسیده؛ چون خداوند در آیه 104 سوره توبه فرمود: خداست که توبه را از بندگانش می پذیرد و اوست که صدقات آنها را می گیرد...[بحارالانوار،ج۶۲، ص۲۶۹]
شرح احادیث؛ مقام معظم رهبری، سه عمل کلیدی ابلیس در اغوای انسان ها
کار ابلیس و شیطان وسوسه و فریب دادن انسان هاست. امام صادق علیه السلام در روایتی سه ویژگی را معرفی کردند که اگر در انسان باشد، شیطان دیگر به سایر اعمال او کار ندارد، زیرا سایر اعمال او پذیرفته نیست.
عن ابی عبدالله(علیه السلام) قال: «قال ابلیس(لعنة الله علیه) لجنوده: اذا استمکنت من ابن آدم فی ثلاث لم اُبال ما عمل فانّه غیر مقبول منه؛ اذا استکثر عمله، و نسی ذنبه و دخله العُجب».[1]
امام صادق علیه السلام فرمود: ابلیس ـ که لعنت خدا بر او باد ـ به لشکریانش گفت: اگر در سه کار بر فرزند آدم چیره آیم، دیگر باکى ندارم که چه کارى مى کند؛ زیرا آن کار از او پذیرفته نمى شود: هرگاه عملش را زیاد شمارد و گناهش را از یاد ببرد و خودپسند شود.
ابلیس به لشگریان خود گفت: اگر در سه مسأله بتوانم بر انسان مسلط شوم، دیگر خاطرم آسوده است و بخاطر اعمال نیکی که از آنان سر می زند، اندوهگین نمی شوم؛ زیرا با وجود این سه خصلت، حسنات ایشان مقبول واقع نمی شود:
اول- کارهای نیکِ او در نظرش زیاد جلوه کند، با خود بگوید: چقدر آدم خوبی هستم! از اعمال پسندیدۀ خود (فرائض و نوافل، انفاقات، صدقات و خدماتش) خشنود شود. این، اولین ضربه ای است که می خورد و خاکریز اوّلی است که جلوی شیطان باز می شود.
دوم- گناهان خود را فراموش کند؛ چقدر در زندگی مرتکب گناه و خلاف شده امّا از همۀ آنها غافل شود، لذا سرّ اینکه در ادعیه این همه از گناهان یاد شده، مثل اللهم اغفر لی الذنوب التی... این است که گناهان به دست فراموشی سپرده نشود.
سوم- عجب و خودشگفتی بر او وارد شود، و این مربوط به خصوصیات روحی او است؛ علم، حلم، صبر و تقوایش در نظرش بزرگ جلوه کند.
ولادت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام مؤسس مذهب جعفری
جعفر بن محمد بن علی بن حسین (علیهم السلام)، (مدینه 83ق، مدینه 148ق) معروف به امام صادق، امام ششم شیعیان، که 34سال امامت کرد. کنیه اش ابوعبدالله است و جعفریه به او منسوب اند. امام صادق(علیه السلام) در ر 65سالگی درگذشت و در قبرستان بقیع در کنار پدرش، امام باقر(علیه السلام) و دو امام دیگر دفن شد. امام جعفر صادق(علیه السلام) در ترویج احکام دین و نشر قانون های قرآن و روشنگری مردم آزادی بیشتری داشتند. شاگردان امام صادق (علیه السلام) که در رشته های گوناگون علوم، در خدمت ایشان درس می خواندند و تربیت می شدند، به چهار هزار نفر می رسیدند. آنان کتابهای گرانبهایی نوشتند و با تلاش و مبارزه خود، دین اسلام را گسترش دادند. آن حضرت حقایق قرآن و دین اسلام و نشانه های مسلمانان و شیعیان حقیقی را بیان نمودند. به همین جهت است که مذهب شیعه را مذهب جعفری نیز می گویند. در تاریخ زندگی امام(علیه السلام) آمده است که ایشان انسانی مهربان و دوست داشتنی بودند. حضرت در علم و دانایی، صبر و اخلاق نیکو و همچنین تحمل و بردباری در تنگناها و مشکلات زندگی، بی نظیر بودند. لباسهای ایشان همیشه تمیز و پاکیزه بود و مسواکشان را که از چوب مخصوصی بود، لحظه ای از خود جدا نمی کردند. حضرت با همه مقام علمی و روحانی هیچ گاه اجازه نمی دادند کارهای شخصی شان را دیگران انجام دهند. ایشان مانند مردم با دست های مبارک خود به کشاورزی و کار مشغول می شدند و درگرمای سوزان مدینه، درباغ و مزرعه کارمی کردند و عرق می ریختند تا از دسترنج خود امرار معاش کنند.
«شخصی در مجالس سیدالشهدا (ع) خدمت می کرد و زیر لب این شعر را می خواند:« حسین دارم چه غم دارم؟!»
شیخ رجبعلی با دیدن این شخص در دل گفت : سید الشهدا - ع - به این شخص تفضل خواهد کرد و او را از هم ها و غم های قیامت نجات خواهد داد.
پس از مدتی جناب شیخ رجبعلی شبی در خواب دید که محشر به پا شده و امام حسین (ع) به حساب مردم رسیدگی می کند و آن شخص هم در ابتدای صف، نزدیک حضرت قرار دارد. شیخ رجبعلی می گفت: با خود گفتم: امروز روز توست؛ گوارایت باد! ناگهان دیدم که امام حسین(ع) به فرشته ای امر می کند که آن مرد را به انتهای صف بیندازد؛ در آن هنگام حضرت نگاهی به من کرد و با ناراحتی فرمود:
شیخ رجبعلی! ما رئیس دزدها نیستیم!
از سخن حضرت تعجب کردم و پس از بیداری جستجو کردم که شغل آن مرد چیست و فهمیدم که عامل توزیع شکر است و شکر را به جای این که با قیمت دولتی به مردم بدهد، آزاد می فروشد.»
گریه امام زمان (عج الله تعالی فرجه) بر اسیری زینب (سلام الله علیها)
حاج ملا سلطانعلی، که از جمله عابدان و زاهدان بود، می گوید:
«در خواب به محضر مبارک امام زمان (ع) مشرف شدم، عرض کردم: مولای من! آنچه در زیارت ناحیه مقدسه ذکر شده است که «فلانذبنک صباحا و مساء و لابکین عینک بدل الدموع دماء» صحیح است؟
فرمود: آری!
گفتم: آن مصیبتی که در سوگ آن، به جای اشک خون گریه می کنید، کدام است؟ آن مصیبت علی اکبر (ع) است؟ فرمود: نه! اگر علی اکبر زنده بود، او هم در این مصیبت، خون گریه می کرد!
گفتم: آیا مقصود مصیبت حضرت عباس (ع) است؟ فرمود: نه! بلکه آن حضرت عباس هم در حیات بود، او نیز در این مصیبت خون گریه می کرد!
پرسیدم: پس این کدام مصیبت است؟ فرمود: «مصیبت اسیری عمه ام زینب (س) است.»
نیمه رجب، سالروز وفات حضرت زینب کبری(س) را بر حضرت امام زمان (عج)، رهبر معظم انقلاب و همه مدافعین حرم و ارادتمندان به آن بانوی مظلومه تسلیت عرض می کنیم.
تصویر بزرگ آن خیلی زیبا است . روی عکس بالا کلیک کنید.
نماز امام جواد (ع) به توصیه شهید محمود آرزومند رمضانی
برای رفع مشکلات و گرفتاری ها
[بنابر نقل سید ابن طاووس در کتاب جمال الاسبوع] نماز آن سرچشمه جود و کرم دو رکعت است که در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد و هفتاد مرتبه سوره توحید خوانده می شود. پس از نماز این دعا را بخوانند:
ترجمه دعا: خدایا! ای پروردگار جان های فنا یافته و بدن های پوسیده و در خاک افتاده، از تو درخواست می کنم به حق فرمان بری روان های بازآینده به بدن های خویش و به حق فرمانبری بدن های پیوسته به رگ های خویش و به حق گفتار پرنفوذت در میان آن ها و دادخواهی ات از ان ها، انگاه که افریده ها بر استانت در انتظار داوری تو بنشسته اند و به مهر بی پایانت دل بسته و از شکنجه بی سرانجامت هراسانند؛ بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و نور فروزان در دیدگانم و یقین بی گمان در جانم و یاد جاودان خود در هر شب و روز بر زبانم قرار ده و کردار پسندیده روزی ام گردان.
ای مردم، چه میگویید؟ خداوند هر صدایی را و پنهانی های هر کسی را میداند. پس هر کس هدایت یافت به نفع خودش است و هر کس گمراه شد به ضرر خودش گمراه شده است، و هر کس بیعت کند با خداوند بیعت میکند. دست خداوند بر روی دست بیعت کنندگان است.
ای مردم، با خدا بیعت کنید و با من بیعت نمایید و با علی امیرالمؤمنین و حسن و حسین و امامان از ایشان در دنیا و آخرت، به عنوان امامتی که در نسل ایشان باقی است بیعت کنید. خداوند بیعت شکنان را هلاک و وفاداران را مورد رحمت قرار میدهد. و هر کس بیعت را بشکند به ضرر خویش شکسته است، و هر کس به آنچه با خدا پیمان بسته وفا کند خداوند به او اجر عظیمی عنایت میفرماید.
امام کاظم علیه السلام :أبلِغ خَیراَ و قُل خَیراً ولا تَکُن أمُّعَةً ؛
خیر برسان و سخن نیک بگو و سست رأى و فرمانبرِ هر کس مباش.
(الاختصاص ، ص 343 )
سلام بر وارث رحمت و آبروی محبت ، و سلام بر تو که نیازمندان را باب الحوائجی.
سلام بر نام معطر و زیبایت، که الهام بخش صبوری ، شکیبایی ، بردباری و حلم است.
چشم عالم روشن که دیگربار به درخشش آفتاب ولایت شادمان شد.
بیستم ذیحجه ، میلاد با سعادت هفتمن اختر تابناک آسمان ولایت، اسوه صبر و تقوا و فخر عالم امکان باب الحوئج امام موسی کاظم علیه السلام بر عاشقان طریقت اهل بیت علیهم السلام تهنیت و مبارک باد.
