اینکه خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است
گر چه جز تلخی از ایام ندید
هرچه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آن همه گفتار امروز
سائل فاتحه و یاسین است
دوستان به که ز وی یاد کنند
دل بی دوست دلی غمگین است
خاک در دیده بسی جان فرساست
سنگ بر سینه بسی سنگین است
بیند این بستر و عبرت گیرد
هر که را چشم حقیقت بین است
هر که باشی و زهر جا برسی
آخرین منزل هستی این است
آدمی هر چه توانگر باشد
چو بدین نقطه رسد مسکین است
اندر آنجا که قضا حمله کند
چاره تسلیم و ادب تمکین است
زادن و کشتن و پنهان کردن
دهر را رسم و ره دیرین است
خرم آن کس که در این محنتگاه
خاطری را سبب تسکین است
(پروین اعتصامی)
پ.ن:
واقعا خداوند منان ، بانو پروین اعتصامی را رحمت کند.
ای کاش اشعار و زندگینامه ایشان کلیپ و فیلم و مستند سود تا الگوی دختران جوان و مسلمان باشد.
این همه عزت و غرور و افکار خوب ...
شاید همین باعث شده که حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها ایشان را در جوار لطف و عنایت خویش پذیرا باشد.
شادی روح پاکش صلوات