شخصیت سیّد ابن‌طاووس:
سید ابن‌طاووس قدس‌سره) در طول تاریخ، مورد ستایش مؤکّد و ویژۀ بزرگان شیعه قرار گرفته است و از او با عناوینى مانند: سرآمد عابدان و زاهدان روزگار، مجمع کمالات سامیه، صاحب مقامات، مکاشفات و کرامات، مقتداى عارفان و... یاد شده است.
سید ابن‌طاووس از نگاه آیت‌الله بهجت رحمهما الله:
فقیه روشن‌ضمیر، تندیس تقوا، عارف کامل، حضرت آیت‌الله‌‌العظمى بهجت قدس‌سره از میان همۀ علماى شیعه، سید ابن‌طاووس را شخصیت ممتازی برشمرده و مى‌فرمودند: «شاید سید ابن‌طاووس در تعبدیات و کرامات، بر همه علما مقدم باشد. او مدّعى است که خداوند مقام الهام را به او عطا کرده است؛ همان مقامى که رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم مى‌فرماید: «أَعْطانِىَ الْوَحْىَ وَ أَعْطى عَلِیّاً الاِْلهامَ.» (خداوند به من، مقام وحى و به على علیه‌السلام مقام الهام را ارزانى داشت.) در هر حال به نظر بنده، سید ابن‌طاووس در معنویات و تعبدیات، اوّلِ اوّل است.»
نیز حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره بارها مى‌فرمود: «طلبه‌اى که کتاب‌هاى سید رحمه‌الله را ندیده باشد، مثل این است که هیچ ندیده است.» جمله‌اى که درباره هیچ‌یک از علما نفرموده‌اند.
همچنین مى‌فرمود: «هر کس اقبال سیدابن‌طاووس را نداشت، اساتیدِ ما او را رفیق خود نمى‌شمردند. هر مقدار از اقبال را که مطالعه‌کردنى است، مطالعه، و هر مقدار را که عمل‌کردنى است، به هر اندازه حال دارید، عمل کنید.»
به‌خصوص هرگاه در ماه‌هاى رجب، شعبان و ماه مبارک رمضان درخواست دستورالعمل از محضرشان مى‌شد، مى‌فرمودند: «اقبال، اقبال، اقبال.»
یا اینکه: «مطالعه و عمل به اقبال سید، کافى است.» و یا: «اَنْسَب (مناسب‌تر) از کتاب اقبال سراغ ندارم.»
کتاب اقبال‌الاعمال ، به‌همراه ترجمه کامل ، ٢جلدی
کتاب گران‌سنگ «إقبال‌الأعمال» تألیف عالم ربانی و عارف کامل، سید رضی‌الدین ابوالقاسم علی‌بن‌موسی معروف به «سید ابن‌طلووس» (م ۶۶۴ ق.) می‌باشد که دربارۀ اعمال سال (قمری) است.
جلد اول این کتاب درباره اعمال ماه رمضان و شوال است، و جلد دوم آن درباره اعمال سایر ماه‌های قمری می‌باشد.
