از جابربن‌عبدالله انصاری نقل شده که از رسول خدا صلّی الله علیه و آله شنیدم می‌فرمود:
«یَجِیءُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَلَاثَةٌ یَشْکُونَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الْمُصْحَفُ وَ الْمَسْجِدُ وَ الْعِتْرَةُ»
[روز قیامت سه تا جلو مى آیند و شکایت میکنند: قرآن و مسجد و عترت (خویشاوندان) رسول خدا صلّی الله علیه و آله].
«یَقُولُ الْمُصْحَفُ یَا رَبِّ حَرَّقُونِی وَ مَزَّقُونِی» [قرآن میگوید پروردگارا مرا تغییر دادند و پاره کردند].
«وَ یَقُولُ الْمَسْجِدُ یَا رَبِّ عَطَّلُونِی وَ ضَیَّعُونِی» [مسجد گوید پروردگارا مرا بیکاره گذاردند و ضایع کردند].
«وَ تَقُولُ الْعِتْرَةُ یَا رَبِّ قَتَلُونَا وَ طَرَدُونَا وَ شَرَّدُونَا» [عترت (خویشاوندان) رسول خدا صلّی الله علیه و آله عرض میکنند: پروردگارا ما را کشتند و راندند و آواره کردند].
رسول خدا صلّی الله علیه و آله میگوید:
«فَأُجْثُوا لِلرُّکْبَتَیْنِ لِلْخُصُومَةِ» [من براى احقاق حق اینها زانو می‌زنم تا مرتکبین این کارها را محاکمه کنم].
در این هنگام خداى جل جلاله به من می‌فرماید:
أَنَا أَوْلَى بِذَلِکَ [من سزاوارتر به این کار هستم].[1]
