خواب مناسب و تاثیر آن بر سلامتی

زمان خواب 

 متأسفانه با وسایل الکترونیکی امروزی،  خواب ما اروپایی شده و آسیب زیادی به مردم زده است، زیرا مردم تا نیمه و بعد از نیمه شب بیدارند و بعد از نیمۀ شب و هنگام بین الطلوعین و صبح ها می خوابند و این کار سخت اشتباه است.

🔹خواب درست ، خواب اول شب است، زیرا پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «لا سَهر بَعدَ العِشاءِ الآخرة»، یعنی بعد از عشا  کسی خق ندارد بیدار باشد. (حدوداً یک ساعت بعد از غروب)
ولی پیامبر (ص) مردم را به بیداری بعد از نیمه شب یا آخر شب تشویق می کند.

خداوند شب را برای آرامش خلق فرموده و لابد تاریکی برای انسان و انواع حیوانات و گیاهان خوب است که تاریکی را خلق فرموده است.

آیت الله تبریزیان: درمان همه امراض در روایات و احادیث معصومان و بزرگان دینی وجود دارد

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، موضوع طب اسلامی و حواشی پیرامون آن، در چند سال گذشته به یکی از بحث‌های اصلی در حوزه سلامت و درمان تبدیل شده است. موضوعی که البته واکنش‌های فراوانی را هم در پی داشته است. از موضع رسمی وزارت بهداشت که می‌گوید: «موضوعی به نام طب اسلامی نداریم» گرفته تا شمار فراوانی از مردم که به این شیوه درمانی روی خوش نشان داده‌اند. شاید یکی از شناخته‌شده‌ترین مدافعان طب اسلامی، آیت‌الله «عباس تبریزیان» باشد؛ کسی که معتقد است هیچ بیماری با طب اسلامی به بن‌بست نخواهد رسید و درمان همه امراض در روایات و احادیث معصومان و بزرگان دینی وجود دارد. گفت‌وگوی «صبح نو» با ایشان را بخوانید.

الان یکی از رایج‌ترین بحث‌ها در زمینه طب مکمل، ویژگی‌های طب اسلامی و طب سنتی و تفاوت‌های آن است. نظر‌شما در این باره چیست؟
طب اسلامی، طب پیامبر (ص) و اهل‌بیت است و روایاتی را شامل می‌شود که از پیامبر و ائمه در مورد طب وارد شده است؛ طب مستقلی که پایه‌ها، قواعد و شروط خود را دارد و ربطی به طب‌های دیگر ندارد. طب ایرانی کمی مجمل است، مثل طب بوعلی سینا یا طب یونانی؛ و از کسانی مثل دیسقوریدوس، سقراط، بقراط، جالینوس و... رسیده است. متأسفانه ایران از نظر علم طب، از چند جهت آسیب دیده است. طبِ بعد از مسلمان شدن ایرانیان، بیشتر، همان طب بوعلی سینا و طب یونان است، یعنی اگر ایرانیان کتاب طب هم داشته‌اند، مربوط به قبل از اسلام بوده است، چون تمام کتابخانه‌های ایران در آن برهه به آتش کشیده شد که خسارت بسیار بزرگی بوده است. در واقع چیزی از طب ایرانی باقی نماند، هرچه هست برگرفته از طب‌های سنتی کشورهای دیگر است.
می‌دانیم روایات بسیاری در زمینه بهداشت، حفظ سلامتی و پیشگیری و درمان بیماری‌ها وجود دارد. این روایات تا چه حد با طب اسلامی پوشش داده می‌شود؟ چرا مخالفان طب اسلامی معتقدند چنین شیوه درمانی اصلاً وجود ندارد؟
نفی وجود طب اسلامی چیز جدیدی نیست؛ مسائل سیاسی هم در این اقدامات، دخیل است. از طرفی هم مسائل اقتصادی مطرح است؛ چون منافع عده‌ای در نبود طب اسلامی تأمین می‌شود. طب اسلامی راهکار ارائه می‌دهد که مردم بیمار نشوند، اما طب اروپایی و غربی می‌خواهد مردم بیمار شوند تا داروهای خود را بفروشد.
به هر حال طب اسلامی وجود دارد. بین 10 تا 11 هزار روایت در مورد طب را فقط بنده در کتابم جمع کرده‌ام، احادیث دیگری هم هست.
ممکن است طب اسلامی نتواند یک بیماری را درمان کند؟
درمان همه بیماری‌ها در طب اسلامی هست و در مقابل هیچ بیماری‌ای، عاجز و ناتوان نیستیم. اما مشکل بیمار داریم! مثلاً افرادی طب اسلامی را قبول ندارند، ایمان‌درست و حسابی ندارند یا داروها را خوب استفاده نمی‌کنند. یا ممکن است در تولید دارو یا تشخیص بیماری، مشکلاتی باشد؛ چون افرادی که در طب‌اسلامی واقعاً ماهر و ورزیده باشند، خیلی کم هستند. با چند ماه یا یکی دو سال کار و تجربه، مهارت حاصل نمی‌شود.

فقیه بزرگ کاظمیه ، علامه سید عبدالله شُبر

زندگی‌نامه

سید عبدالله شبر در سال ۱۱۸۸ ه‍.ق در نجف اشرف متولد شد. پس از تولد او پدرش سید محمدرضا به کاظمین نقل مکان کرد و تا هنگام وفات در آنجا مشغول تدریس و تالیف بود. خاندان شبر از خانواده‌های سرشناس و مشهور در عراق بودند.^[۱]

حسن بن محمد بن حمزه از اجداد او که با ۹ واسطه نسبش به امام علی بن الحسین(ع) می‌رسد، شبر خوانده می‌شُد. پدرش سیدمحمدرضا شبر نزد مؤمنان کاظمیه به «صاحب الدعوه المستجابه» شهرت داشت.

شش فرزند به نام‌های حسین، حسن (م ۱۲۴۶ق)، محمد (م ۱۲۵۲ق)، جعفر، موسی (م ۱۲۴۶ق) و محمدجواد (م ۱۲۴۶ق) از سید عبدالله بر جای مانده است.

صفات اخلاقی و کرامات