مستند علمدار - خاطرات شهید مدافع حرم محمدحسین محمدخانی

مستند علمدار روایتی کوتاه از زندگی شهید مدافع حرم شهید محمدحسین محمدخانی (حاج عمار)

کارگردان : مجید بهجت

برای دریافت کامل مستند علمدار اینجا کلیک کنید

مطالب مرتبط : حاج قاسم سلیمانی ، مدافعین حرم ، شهیدان

رهبر معظم انقلاب: جریانی به‌دنبال فراموش شدن جهاد و شهادت است

بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای ستاد کنگره شهدای استان هرمزگان 

حضرت آیت الله خامنه‌ای در این دیدار با اشاره به سابقه طولانی مجاهدت و مبارزه مردم هرمزگان، شجاعت و دفاع از حق را عناصری با ارزش و نهادینه شده در این منطقه دانستند و خاطرنشان کردند:

تجلیل از شهیدان کاری لازم و وظیفه‌ای بر عهده همه ما است چرا که سیاست و حرکت خبیثانه‌ای با هدف به‌فراموشی سپردن نمادهای انقلاب به‌ویژه جهاد و شهادت جریان دارد که باید در مقابل این سیاست ایستاد.

رهبر انقلاب اسلامی هر شهید را فارغ از سواد و سنّ و سال آن، نمادی از فداکاری و آمادگی برای جان دادن در دفاع از حق خواندند و با تأکید بر لزوم معرفی این نمادها و الگوهای بسیار ارزشمند به جوانان، افزودند: در نقطه مقابلِ حرکتی که سعی می‌کند دلبستگی‌ها را به نمادهای فساد، دنیاطلبی و هرزه‌گرایی جلب کند، تبیین چهره‌های تابناک شهیدان موجب خواهد شد جوانان به آنان دل ببندند و راهشان را دنبال کنند.

ایشان همچنین جزایر استان هرمزگان را از جنبه‌های امنیتی، اقتصادی و تاریخی مهم و حائز توجه دانستند و با تأکید ویژه بر جزیره هرمز گفتند: البته اطلاع دارم که مردم در جزیره هرمز واقعاً دچار مشکلات مالی هستند که باید هم مسئولان استانی و کشوری و هم جریانهای انقلابی به آن منطقه بپردازند و برای حل مشکلات آن اقدام کنند. 1398/09/25

آخرین کلام فرمانده قبل از شهادت - شهید محمدرضا پارسائیان

آخرین کلام فرمانده قبل از شهادت

---

در عملیات والفجر هشت همه یقین کرده بودند که ایشان شهید خواهد شد. شهید بزرگوار در چندین عملیات که شرکت کرده بود، با آرزوی شهادت رفته بود. تا این که بالاخره هم به شهادت رسید.

زمانی که پارسائیان، مورد اصابت تیر دشمن قرار گرفت....

---

شهید محمدرضا پارسائیان، فرمانده گردان امام علی(ع) تیپ 18 الغدیر (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی)

 

شهید محمدرضا پارسائیان

نام پدر : حبیب الله

تاریخ تولد : 1343/5/2

محل تولد : استان یزد

تحصیلات : دانشجوی رشته مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف

تاریخ شهادت : 1364/11/21

محل شهادت : منطقه ام الرصاص (عملیات والفجر8)

 

وصیت نامه شهید پارسائیان

بسمه تعالی

با سلامی خالصانه نثار پیامبران عظیم الشان خداوند به ویژه آخرین آنها حضرت ختمی مرتبت محمد (ص) و ائمه اطهار از اولین شهید محراب علی بن ابی طالب (ع) تا آخرین، حضرت امام مهدی (عج) و شهدای کربلای حسین (ع) و کربلای ایران و کربلای تهران، سرچشمه و سردار آنها حضرت آیت الله بهشتی.

چیزی که چندین سال است در پی او هستم بالاخره خدا نصیبم کرد و این را با کمال وجود پذیرایم. به خداوندی خدا، این آگاهانه است و هیچ تحمیلی نبوده. عمری است در جبهه های مختلف و در عملیات های مختلف منتظرش بودم. از خدای بزرگ می خواهم که شهادتم را برای رضای خودش قرار دهد و ما را از ابرار و صالحین قرار دهد. امید است برادرانم نگهبانان خون من و امثال من باشند و نگذارند خون مطهر شهیدان پایمال شود.

پدرم، مادرم، رویی ندارم که از شما عذرخواهی کنم. به یکتایی خدا از شما می خواهم که فرزند خودتان را مورد عفو و بخشش قرار دهید که من وظیفه خود را نسبت به شما ادا نکردم و از این بابت شرمنده ام. امید است که جبران شود. برادرانم؛ از شما می خواهم که سربازان خوبی برای اسلام، این بهترین مکتب انسان ساز باشید که این امانتی است در دست شماها، سعی کنید دین خود را نسبت به اسلام ادا کنید که مسئولیت، مشکل بود و مسئولیت شما مشکل تر از ماست. خواهرانم، امید است، برادر کوچک خود را ببخشید و فرزندانی خلف تحویل جامعه ی اسلامی بدهید که جامعه اسلامی به وجود و تربیت فرزندان صالح احتیاج دارد. از کلیه ی اقوام، مردم کوچه و محل که حقیر را می شناسند تقاضای عفو و بخشش دارم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته / محمدرضاپارسائیان

چند خاطره از شهید پارسائیان :

برگرفته از خاطرات شفاهی خانواده و دوستان شهید

·        اکثر شب ها می دیدم که در حال خواندن نماز شب است. بیشتر اوقات با نیروهای بسیجی، جلسات قرآن داشت و هر روز صبح زیارت عاشورا می خواند. سفارش او همیشه این بود که فقط از نظر نظامی خود را تقویت نکنید، این معنویت شماست که باعث پیشرفت شما می شود.

·        در مواقعی که در خانه بود، هیچ وقت روی تشک نرم نمی خوابید. از زمین کف حیاط برای استراحت استفاده می کرد و می گفت: «هرکس خود را به سختی عادت ندهد و راحت بخوابد، سنگر و جبهه را فراموش می کند. (راوی : برادر شهید)

·        بعضی از همرزمان ایشان گفتند: در موقعیت شوشتر که بعدها به عنوان مقر شهید پارسائیان نام گرفت، یک شب نان هایی که بچه ها دور چادرهای خود ریخته بودند را جمع می کرد.

صبح فردا، به شدت با نیروهای خود برخورد نموده بود و تذکر داده بود که چرا این چنین اسراف می کنید و در نگهداری نعمت خدا، کوتاهی می کنید. در واقع تعالیم اسلامی را عمیقاً آموخته بود و به دقت عمل می کرد. (راوی : برادر شهید)

·        در زمان جنگ، سه دفعه مجروح شد. بار اول از ناحیه زانو، بار دوم از ناحیه انگشتان دست و این بار مصادف با همان زمانی بود که می خواست امتحان کنکور بدهد. لذا با همان حال مجروحیتش شرکت کرد و قبول هم شد. و بار سوم هم از ناحیه پهلو زخمی شد.

·        شهید سید محمد ابراهیمی به عنوان مسئول عملیات تیپ، نظر مساعد داشت که شهید پارسائیان در عملیات والفجر 8 به عنوان فرمانده گردان باشد و جداً ایشان در این مسئولیت فرماندهی بسیار موفق بود. شب عملیات، گردان امام علی (ع) به عنوان گردان احتیاط نزدیک به ساحل شرق اروند، پدافند کرده بود. ما ماموریت داشتیم که بعد از گردان امام حسن (ع) که خط را شکستند بنابه در خواست آن گردان وارد عمل شویم. ساعت هایی بعد از نیمه شب، سردار میرحسینی با تماسی که با ایشان داشت، دستور داد گردان از رودخانه اروند عبور کنند. پس از گفتن رمز عملیات، نیروها به خط زدند.

حد فاصل بین دو گردان حضرت رسول (ع) و گردان امام حسن (ع) اولین گروهان از گردان ما بود که حرکت کردند. «گروهان فتح» به دستور شهید پارسائیان به راه افتاد.

در آن جا حملات دشمن بسیار سنگین بود که ما با آنها درگیر شدیم و تا نزدیکی های صبح با دشمن دست و پنجه نرم کردیم. تا این که شهید پارسائیان با یک گروهان دیگر به عنوان پشتیبان ما آمد تا کار را تمام کند. صبح حدود 10 تا 30/10 طول کشید. ما می بایست به ساحل غرب ام الرصاص می رسیدیم ولی با توجه به مشکلاتی که در دو جناح گردان داشتیم و چاله هایی که در آنجا بود پاکسازی آنجا مشکل بود. در خصوص این موضوع من و شهید پارسائیان در حال صحبت کردن بودیم که چگونه آن جا را پاکسازی نماییم که یک دفعه دشمن با تیربار شروع به شلیک کرد.

از قضا در همین لحظه حساس چند تیر به پهلوی شهید اصابت کرد و ایشان در همان زمان چند بار الله اکبر و یا زهرا گفت. ده دقیقه بیشتر طول نکشید که به شهادت رسید. (راوی : همرزم شهید)

·        بعد از نماز صبح، هر روز؛ سه الی چهار ساعت نیروها را به ورزش های رزمی وامی داشت و به همین علت بود که نیروهای گردان، قوی و آماده بودند.  در آن زمان کسانی به جبهه می آمدند که خالص بودند. امور گردان از طرف فرمانده بزرگوار جناب آقای خدابنده ـ چون سنی از ایشان گذشته بود و کمتر در مسائل نیروها وارد می شدند ـ به پارسائیان و ... واگذار شده بود و به من چون سابقه حضور در جبهه را داشتم، کارهای برنامه ریزی اداری گردان را محول نمودند.

من و پارسائیان شروع کردیم به شناخت تک تک افراد گردان تا دریابیم و محک بزنیم که از نظر قدرت رزمی در چه حدی می باشند.

آن چه برای ما بسیار حائز اهمیت گردید، این بود که خدا رحمت کند پارسائیان، به من گفت: بیاییم و میزان شهادت طلبی و آمادگی روحی نیروها را بیازماییم.

پس از نماز مغرب و عشاء ساعت هشت اعلام کردیم که امشب عملیات است و در این عملیات صد نفر باید حضور داشته باشند و آن قدر این عملیات حساس و خطرناک است که هیچ کس از آن عملیات برنخواهد گشت. هرکس داوطلب است ثبت نام کند و اجباری هم در کار نیست. اطلاع رسانی کاملی صورت گرفت و به همه چادرها خبر داده شد. پس از آن اعلام کردیم: هر کسی که در این عملیات شرکت می کند، باید وصیت نامه خود را به طور کامل نوشته و امضاء کند.

تا ساعت 30/9 عده ای اعلام آمادگی کردند. طبق برنامه ارائه شده، کمتر از دو ساعت تا عملیات آزمایشی فرصت داشتیم.

همه امکانات فراهم شد. برنامه ها اعلام شد. قرآن را آماده کردیم و جناب آقای خدابنده و چند نفر دیگر، کنار خاکریز مستقر شدند تا قرآن بالای سر رزمندگان بگیرند. مرتب بیان می شد که در این عملیات، راه برگشتی وجود ندارد و هرکسی که نمی خواهد می تواند نیاید.

اتفاق عجیبی که صورت گرفت این بود که: تمام صد نفر به تدریج داوطلب شدند و اعلام آمادگی کردند. در میان این صد نفر، فقط سه نفر از حقیقت موضوع خبر داشتیم.

همگی به راه افتادیم. دو سه ساعتی که حرکت کردیم نتوانستیم خودمان را کنترل کنیم، از طرفی هم بچه های گردان بسیار خسته شده بودند. ساعت یک بعد از نیمه شب بود. ناگزیر شدیم به بچه ها واقعیت قضیه را بیان کنیم. به محض این که به بچه ها گفتیم که این برنامه، در حقیقت یک مانور آزمایشی است، شروع به گریه کردند.

باور نمی کردیم که این مانور تا این حد نیروها را متحول کند. بسیاری از اعضای گردان درخواست کردند تا شب را همانجا بمانند و به نماز و دعا سپری کنند. در همان مکان، نماز امام زمان (عج) خواندیم و مختصری تا صبح خوابیدیم.

نکته ای که برای من بسیار جالب بود، این بود که همه بچه ها خواب دیده بودند که به شهادت رسیده اند. همه روحیه بسیار بالایی داشتند و از این که به درگاه خداوند کریم پذیرفته شده بودند، بسیار دلشاد بودند.  (راوی : همرزم شهید)

·        در عملیات والفجر هشت همه یقین کرده بودند که ایشان شهید خواهد شد. شهید بزرگوار در چندین عملیات که شرکت کرده بود، با آرزوی شهادت رفته بود. تا این که بالاخره هم به شهادت رسید. زمانی که پارسائیان، مورد اصابت تیر دشمن قرار گرفت، با الله اکبر خود لبیک شهادت می گفت. صورت مبارکش را که به طرف آسمان خیره شده بود، بوسیدم و ایشان با تکان دادن دست، خداحافظی کرد و گفت: برادران تا پیروزی صحنه را ترک نکنید.

·        محمد رضا دو شب قبل از عملیات والفجر هشت خیلی اصرار می کرد که «خط شکن» باشد. نزد من آمد و التماس کرد، حتی گریه نمود تا خط شکن باشد.

عجیب بود، روز قبل از عملیات، خیلی شاد و خندان بود و همراه با معاون خویش «شهید محمد حسین دهقان بنادکی» خیلی آرام و متین می نمود. هیچ گله و درخواستی نداشت.

به او گفتم: چرا این طور هستی؟ گفت: «ما برات را گرفته ایم و خواب شهادت را دیده ایم.» و تقدیر الهی نیز چنین بود که هر دوی آنها در این عملیات به شهادت برسند.

·        من خیلی به این دو فرزندم افتخار می کنم. روحیه آنها با بقیه فرزندانم فرق داشت. مثل این که خداوند آنها را برای خودش تربیت کرده بود و آخر هم به پیش خود برد. لیاقت آنها بالاتر از آن بود که در دنیا باشند.  (راوی : مادر شهید)

·        محمد رضا اهل ریا، خودنمایی و تمجید نبود حتی پس از شهادت وی با تمام خدمات بسیاری که انجام داده است، از او کمتر یاد می شود و گویا می خواست تمام تلاش های خودش را که برای رضای خدا انجام داده بود، با خود ببرد و تنها خداوند از آن باخبر باشد. (راوی : مادر شهید)

زندگی نامه شهید پارسائیان :

شهید محمدرضا پارسائیان، با پیروزی انقلاب و آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به منطقه کردستان رفت تا وظیفه خود را در برابر انقلاب به عرصه ظهور نشاند. سپس به منطقه گیلانغرب رفت و در عملیات مطلع الفجر شرکت نمود و مجروح شد. پس از بهبودی نیز دوباره سراسیمه به جبهه شتافت و در علمیات رمضان و محرم به عنوان فرمانده گروهان به هدایت و فرماندهی نیروهای سپاه اسلام مشغول شد. علاقه زیادی به تحصیل داشت. در سال های پر حماسه دفاع مقدس همزمان با شرکت در آزمون سراسری در رشته مهندسی دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد، ولی باز هم عشق به شهادت و تکلیف الهی او را واداشت تا تحصیل را رها نموده و در عملیات والفجر مقدماتی والفجر 1 و 2 و 4 حضور یابد و دوشادوش سایر فرماندهان شجاع جنگ به حماسه آفرینی بپردازد.

چند نوبت مجروح شد و باز هم جهاد در راه خدا را فراموش نکرد. در نهایت این سردار سرافراز در عملیات والفجر 8 در حالی که فرمانده گردان امام علی (ع) درتیپ 18 الغدیر بود در منطقه ام الرصاص به شهادت رسید.

مدرک کارشناسی افتخاری شهید پارسائیان :

بسم الله الرحمن الرحیم

ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون

اداره کل امور فارغ التحصیلان

به منظور قدردانی از مقام متعالی شهیدان انقلاب اسلامی ایران، و به استناد مصوبه یکصدو هفتادو دومین جلسه مورخ 8/9/67 شورای عالی انقلاب فرهنگی و به پاس ایثارگری های شهید محمد رضا پارسائیان فرزند حبیب الله دارنده شماره شناسنامه 395 صادره از یزد متولد سال 1343 دانشجوی رشته مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف که در تاریخ 21/11/64 در راه اعتلای کلمه توحید و دفاع از عزت و سربلندی کشور و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به فیض عظمای شهادت نائل گردیده و تا همیشه تاریخ فراروی همه حق جویان طریق حق، خطی از نور علم و ایمان را بر صحیفه دانشگاه ترسیم نموده، این دانشنامه با درجه کارشناسی افتخاری در رشته مهندسی صنایع به آن شهید بزرگوار اعطا می گردد.

شماره 504، تاریخ : 26/2/1369

وزارت فرهنگ و آموزش عالی 

روحش شاد و یادش گرامی

 

فرآوری : رها آرامی

بخش فرهنگ پایداری تبیان

در جزیره ام الرصاص از 130 نفر، 14 نفر سالم برگشت ...

شهید محمد هادی ندوشن از شهدای غواص کربلای 4

یاد وخاطره شهیدمحمد هادی ندوشن راگرامی میداریم

زندگینامه شهید محمد هادی ندوشن
شهید محمد هادی فرزند رضا در تاریخ سوم مردادماه سال ۱۳۴۷ در شهر ندوشن در خانواده ای مذهبی چشم به جهان گشود. محمد چهارمین فرزند خانواده رضا هادی بود که قبل از رفتن به مدرسه، به مکتب خانه رفت و با کلام خدای خویش آشنا شد. شهید محمد هادی با استعدادی که داشت توانست دوران تحصیل خود را با نمرات عالی پشت سر بگذارد. اخلاق و رفتار او زبانزد همکلاسیهایش بود. او در دانشگاه هم قبول شد اما دانشگاه شهادت را ترجیح داد.
شهید هادی جهت ادای دین به اسلام و انقلاب و دفاع از آرمانهای آن، در گردان ثارالله ، دوره آموزشی غواصی را گذراند و در نهایت در تاریخ ۱۹ دی ماه سال ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ در منطقه شلمچه، در محراب معراج نماز مغرب و عشاء، به سوی معبود خویش عروج کرد و به شهادت رسید.
قبر این شهید عزیز هم اکنون در حسینیه سفلی ندوشن در کنار سایر شهدای شهر ندوشن قرار گرفته است.
گزیده ای از وصیت نامه شهید محمد هادی :
خداوندا تو می دانی به چه نیتی آغوش خانواهد را رها کرده و به سرزمین پاکی و صفا آمده ام. از تو میخواهم که مرا در راهت ثابت قدم داری و اخلاص در عمل، یقین در قلب، بصیرت و آگاهی در دینم و شهادت در راهت را نصیبم گردانی. خداوندا عملم قلیل و اندک است و معصیت و نافرمانیم زیاد، پس ببخش گناهانم را ای مهربانترین مهربانان و ای بخشنده ترین بخشندگان. خداوندا من با چشمی بینا و گوشی شنوا و حواسی سالم، راه آمرزش گناهانم را جبهه دیدم تا بتوانم به این وسیله دینم را ادا کنم. همیشه ناله های حسین علیه السلام به گوشم می رسد و همیشه صحنه کربلا در نظرم مجسم است. آه حسین جان! چقدر مشتاقم که از دست شما سیراب شوم و در لحظه آخر عمرم چشمم به جمالت منور شود آه، چقدر مشتاقم که به دوستان شهیدم بپیوندم. خداوندا آرزویم را برآورده ساز و نامم را در آمار جان نثاران راه کربلای حسین و شهیدان در راهت ثبت کن. خدایا دلم در حجابست و روحم آلوده و قبلم در هواپرستی مغلوبست و هوای نفس بر من غالب است و طاعتم اندک است و نافرمانیم بسیار و زبانم به گناهان خویش اقرار کننده پس چاره ی من چگونه است من سرانجام بدی دارم. خدایا از تو میخواهم مرا با شهادت در راهت تمام گناهان مرا عفو کنی.
از امت اسلامی ایران میخواهم که این اسلام که دستاورد زحمات شهیدان و عزیزان اسلام است پاس دارید و نیز انقلاب اسلامی ایران که طلیعه ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه و زمینه حکومت کامل اسلام است پاسداری و حفاظت نمائید و مبادا که در مقابل سختی ها و رنجها لحظه ای در پاسداری از اسلام و انقلاب سستی به خود راه دهید.
ای امت شهیدپرور از شما عاجزانه میخواهم که عزاداری اباعبدالله الحسین که سرور شهیدان است و انقلاب ما نیز از آن منشا گرفت است هرچه باشکوه تر برگزار نمائید.
پیام من به خواهران: ای خواهران دینی، حجاب را حجاب را حجاب را فراموش نکنید خواهرم حجاب تو کوبنده تر از خون من است. و اما پیامم به تو ای مادرم: باید صبر را از خانواده شهدا و مفقودین سابق یاد بگیری من راضی نیستم که در فدا شدن من ناله ای از ته دل بزنی چرا که شهادت افتخار اولیا است و شهیدان طبق آیه قرآن زنده اند. مطلب دیگری که بایستی تذکر دهم تقوی است به فرموده امام خمینی تقوی را نصب العین خود قرار دهید در اوقات فراغت قرآن تلاوت کنید که من هم اکنون که در حال نوشتن هستم افسوس می خورم که به این عمل اهمیت ندادم.
پیام من به شما دانش آموزان: پیام من به شما این است که کلاس درس نیز خود سنگری است و تو برادر بایستی با درس خواندن راه شهیدان را ادامه بدهید. خدایا خودت می دانی خیلی میخواهم که در لحظات آخر عمرم حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه و حضرت امام حسین علیه السلام را ببینم مرا موفق کن و راه بسته شده کربلا را به روی مشتاقان باز فرما.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی ندای ندوشن

خاطره ای از تنها برادر شهیدم - شهدای غواص کربلای 4 و 5