بدرقه باشکوه پاسدار مدافع حریم وطن در بروجرد؛ شهید عبدارضا بروجی

پیکر مطهر شهید « عبدالرضا بروجی» از شهدای حادثه تروریستی خاش در بروجرد تشییع شد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم سلام بر شهادت که بزرگ‌ترین نتیجه حرکت است. خورشید، بزرگ‌ترین مؤذن صبح است و شهید، والاترین مکبر آزادگی و کدام تکبیر، رساتر و فراگیرتر از شهادتینی که در بی‌تعلق‌ترین ثانیه‌های زندگی، بر زبان شهید جاری می‌شود؟

آری! رهایی، محصول دل‌سپردگی مردان جهاد، به عالمی فراتر از خاک است؛ محصولی که توازن عقل‌‌های زمین را درهم می‌شکند. پس سلام بر شهدا که ایستاده می‌میرند.

شهدا، چراغ راه

شهدا ستاره شدند تا بدرخشند و دنیای ما آدم‌های قدرنشناس را روشن کنند، ستاره شدند تا قلب یخ‌زده آن‌هایی که فقط دم از انسانیت می‌زنند را گرم کنند، ستاره شدند تا انسان‌های کوکی را امید دوباره بخشند، ستاره شدند تا نورشوند به زندگی من، به زندگی تو وبه زندگی همه.

سلام بابا! بابای مهربانم سلام، چند شب است که سراغت را از مادر می‌گیرم اما هیچ جواب قانع کننده‌ای نمی‌شنوم. بابا دلم برایت تنگ شده، برای مهربانی‌ات برای آغوش گرمت و برای شنیدن صدای دلنشینت.

بابا دوست دارم بیایی و باز صدایم کنی. صدایم کنی و بگویی: دخترکم، شیرین زبانم، مطهره بابا کجایی من آمده‌ام.

جای خالی پدر

بابای خوبم همه می‌گویند آمده‌ای، راست می‌گویند من میان انبوه جمعیت تو را دیدم، مثل همیشه باشکوه، زیبا با لبخندی که زیباترت می‌کرد همراه با بوی عطری دلنشین که در فضا پیچیده‌بود. آن‌جا هم خورشید را می‌شد دید هم ستاره‌ها را از بس که ماه شده‌بودی در لباس شهادت.

همه آمده‌بودند از آشناها تا همسایگان و اقوام، حتی غریبه‌ها هم آمده‌بودند و برایت اشک می‌ریختند. باشکوه و غرور پذیرایت شدند و روی دست‌های مهربان‌شان با عزت و افتخارتمام به میهمانی دعا و نیایش بردند تا در آنجا من باشم و تو باشی و خدا.

در گوشت زمزمه دوستت دارم را بارها و بارها بگویم و به خدایت بسپارم، بابای مهربانم خداحافظ.

شبی با شهید

پیکر پاک پاسدار شهید عبدالرضا بروجی که در حادثه تروریستی خاش، زاهدان به فیض عظیم شهادت نائل شده‌بود در میان استقبال باشکوه مردم شهیدپرور بروجرد به زادگاهش برگشت تا در آنجا آرام گیرد.

بی‌شک این حرکت ناجوانمردانه تروریست‌های تکفیری و حامیان آنها در انتقام از حضور مقتدرانه مردم فهیم ایران اسلامی در راهپیمایی 22بهمن و گرامی‌داشت چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی بوده‌ و مسلم است این‌گونه رفتارهای تروریستی نه‌تنها خللی در اراده ملت ایجاد نخواهد کرد بلکه اتحاد، همدلی و اراده راستین ملت ایرانی اسلامی در جهت حفظ استقلال و اقتدار کشور را بیش‌تر و منسجم‌تر خواهد کرد.

مردم انقلابی بروجرد شب را در‌ کنار پیکر این شهید به دعا ونیایش و نوحه‌سرایی و عزاداری در حسینیه ثارالله پرداختند و این‌گونه خود را در این مصیبت شریک همسرو فرزندان گرامش دانستند و با حضورشان صادقانه اعلام کردند که هیچ‌وقت دست از آرمان‌های امام و مولای‌شان برنخواهند داشت حتی اگر در این راه شهید شوند.

بدرقه تا بهشت

امروز نیز این مردم داغدارانی هستند که برای آرامش خودشان برای مراسم تشییع آمده‌اند تا ثابت کنند که شهدا، رفته‌اند اما رسالتی از جنس آگاهی و حرکت را بر دوش‌شان باقی گذاشته‌اند. شهادت، مرز زمین و آسمان است و شهدا، مرزبانان هماره بیداری. شهیدان، پیامبران حماسه انسانند که ما را مسئولیتی ممتد که در لحظه لحظه زندگی مان جاری‌ست، نازل فرموده‌اند.

فرهنگ شهادت

شهدا مرگ را به سخره گرفته‌اند تا ما به حقارت دنیا بخندیم. شهدا، حیثیت خون را فریاد زدند، تا ما گوشت و پوستمان را از جرعه عطش و شور بپرورانیم. شهدا همه تعلقات را از خود بریدند و خود را مسافر آسمان کردند تا گذرگاه‌بودن دنیا را اثبات کرده باشند و راز آزادی را بریدن از خویش ثبت نموده باشند. پس سلام بر شهدا و بر فرهنگ همیشه روشن‌شان. بر ما باد مرور خویش در بایدهای آنان و محک‌زدن خود در این غفلت گاه نسیان زا.

امروز، سنگرهای‌شان این‌جاست؛ در گلزارهای همیشه سرخ شهر و ما او را در این عزیمت زیبا همراهی می‌کنیم.

شامگاه چهارشنبه 24 بهمن ماه بود در حادثه تروریستی در زاهدان 27 تن از پاسداران انقلاب اسلامی به شهادت رسیدند و 13 تن دیگر مجروح شدند.

شهید بروجی متولد 1356 و 10 سال بود که در سپاه استان اصفهان مشغول به خدمت بودند.

۲۸ بهمن ۱۳۹۷

تسنیم

مطالب مرتبط : شهدای بروجرد ، مدافعین حرم ، شهیدان

من فرزند اسطوره ی پروازم ... دلم بهانه ی پدر را گرفته است !

 

 آنچه می خوانید، دلنوشته ای ست جانسوز از دختر سردار شهید محمد رحیم بردبار؛ فرمانده واحد تخریب لشکر ویژه 25 کربلا ، که در یادواره شهدای سرافراز شهرستان شهرستان نکاء قرائت شد. این سردار شهید، بعد از شش سال حضور مستمر در جبهه های نبرد در روز جمعه 13 تیرماه سال 1365 در حالی که برای اقامه نماز، وضو ساخته بود بر اثر اصابت ترکش بمبهای هواپیمای عراق به شهادت رسید:

 

دلم، بهانه پدر را گرفته است. به من گفتند باید حرف دلم را در جمع همرزمان پدر و دیگر بسیجیان بگویم. از کجا بگویم؟ از شهیدان که معراج مردان مومن اند یا از شهید که زنده تاریخ است؟  به راستی هنوز برایم واژه شهادت هجی نشده است ، چرا که برایم سخت است که باور کنم که کسانی جان خود را به خطر انداختند و به دره های آتش قدم نهادند و آماده شدند در جوی خون بغلتند، آن هم در چه روزهایی؛ روزهای زیبا نوجوانی و جوانی.

 برای من که نوجوانی هستم و هر روز منتظر روز های طلایی جوانی، مردانگی این جوانان باور کردنی نیست. آنان جزء عشق به خدا چیزی در دل نداشتند و با همین دلهای عاشق به جنگ با قدرتمندترین ارتش خاورمیانه رفتند و بعد از هشت سال دفاع مقدس بالاخره دشمن را به زانو در آوردند.

ادامه ...