از اصبغ بن نباته نقل شده: از امیرالمؤمنین(ع) شنیدم که می فرمود: «صاحب این امر، شرید (آواره)، طرید (رانده)، فرید (تک) و وحید (تنها) است» (۱)
عیسی خشاب گوید: به امام حسین(ع) گفتم: آیا شما صاحب الامر هستید؟
فرمود: «خیر، لیکن صاحب الامر طرید (رانده شده) و شرید (آواره) است و خونخواه پدرش و دارای کنیه عمویش می باشد.»(۲)
داوود بن کثیر رقّی- از یاران برجسته امام موسی کاظم(ع) - می گوید: از امام ابوالحسن موسی بن جعفر(ع) درباره صاحب این امر پرسیدم. ایشان فرمودند: «او طرد شده تنها، غریب، پنهان از نزدیکانش و به خاطر کشته شدن پدرش مظلوم است.»(۳)
امام رضا(ع) از پیامبر اکرم(ص) روایت مىکند که فرمودند: «فداى آن فرزند بهترین کنیزان ... آن تنهاى یگانه و راندهشده که انتقام خون پدر و جدّش را نگرفته است، آنکه صاحب غیبت طولانى است و در موردش گفته مىشود: مرده، یا کشته شده، معلوم نیست در کجاست؟»(۴)
برای پاسخ به چرایی نامیده شدن امام(عج) به این القاب، به توضیح مختصری در خصوص القاب ذکرشده در روایات فوق می پردازیم.