پیامبر اکرم(ص):
کسی که در دنیا چهار نعمت به او عطا شده باشد. به تحقیق خیر دنیا و آخرت به او عطا شده است.
1) تقوا و پاکدامنی که او را از محرمات الهی باز دارد.
2) اخلاق خوبی که بتواند با آن در بین مردم زندگی کند.
3) حلم و بردباری که بتواند به واسطه آن، جهل شخص جاهل و نادان را دفع کند.
4) همسر شایسته و صالحی که او را در امور دنیوی و اخروی کمک کند.
مفضل بن عمر می گوید:
آل محمد صلوات الله علیهم را وسیله نان خوردن خود نسازید زیرا از امام صادق صلوات الله علیه شنیدم که فرمود:
«مردم در مورد ما به سه دسته اند:
گروهى دوستدار مایند و منتظر قائم ما هستند تا از دنیاى ما نصیب برند، به عقیده ما قایلند و سخن ما را حفظ کرده اند ولى از عمل ما کوتاهى می ورزند؛ که خداوند ایشان را به دوزخ خواهد برد.
گروهى دوستدار مایند و سخن ما را بشنوند و از کردار ما کوتاهى نکنند (امّا به این نیت) که به واسطه وابستگی به ما اموال مردم را بخورند و بالا بکشند؛ خداوند شکمشان را از آتش آکنده کند و گرسنگى و تشنگى را بر آنها چیره فرماید.
و گروه دیگر کسانی هستند که دوستدار ما و حافظ گفتار مایند و از فرمان ما پیروى کنند و با کردار ما مخالفت نمی ورزند، اینان از مایند و ما از آنانیم».
مفضل بن عمر قال:
لَا تَأْکُلُوا النَّاسَ بِآلِ مُحَمَّدٍ صلوات الله علیهم فَإِنِّی سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الإمام الصادق صلوات الله علیه یَقُولُ:
افْتَرَقَ النَّاسُ فِینَا عَلَى ثَلَاثِ فِرَقٍ:
فِرْقَةٌ أَحَبُّونَا انْتِظَارَ قَائِمِنَا لِیُصِیبُوا مِنْ دُنْیَانَا فَقَالُوا وَ حَفِظُوا کَلَامَنَا وَ قَصَّرُوا عَنْ فِعْلِنَا فَسَیَحْشُرُهُمُ اللَّهُ إِلَى النَّارِ.
وَ فِرْقَةٌ أَحَبُّونَا وَ سَمِعُوا کَلَامَنَا وَ لَمْ یُقَصِّرُوا عَنْ فِعْلِنَا لِیَسْتَأْکِلُوا النَّاسَ بِنَا فَیَمْلَأُ اللَّهُ بُطُونَهُمْ نَاراً یُسَلِّطُ عَلَیْهِمُ الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ.
وَ فِرْقَةٌ أَحَبُّونَا وَ حَفِظُوا قَوْلَنَا وَ أَطَاعُوا أَمْرَنَا وَ لَمْ یُخَالِفُوا فِعْلَنَا فَأُولَئِکَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُم.
تحف العقول، النص، ص: 514
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج75، ص: 382
عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال
(مستدرک سیدة النساء إلى الإمام الجواد صلوات الله علیهما، ج20-قسم-2-الصادقع، ص: 694).