| پوشیدن طلا برای مردان چه حکمی دارد؟ |
◀️ امام خمینی:
زینت کردن به طلای زرد (مثل آویختن زنجیر طلا به سینه، انگشتر طلا به دست کردن، بستن ساعت مچی طلا به دست) برای مرد حرام و نماز خواندن با آن باطل است
➖و احتیاط واجب آن است که از استعمال عینک طلا هم خودداری شود.
➖ اگر طلای سفید همان طلای زرد متعارف باشد که با مخلوط کردن، رنگ آن تغییر کرده است، جایز نیست و اگر پلاتین باشد، اشکال ندارد.
◀️ آیت الله خامنه ای:
پوشیدن طلای زرد یا به گردن آویختن آن (خواه حلقه باشد یا انگشتر یا گردنبند یا غیر آن) برای مردان مطلقاً حرام است، هر چند به قصد زینت نباشد و از دید دیگران مخفی باشد
➖ و فرقی در حرمت استفاده‌ی از آن، در مدت کم (مثل زمان عقد فقط) یا زیاد نیست. نماز خواندن با آن هم بنابراحتیاط واجب، باطل است.
➖ اگر چیزی که طلای سفید نامیده می‌شود، همان طلای زرد باشد که بر اثر مخلوط کردن ماده‌ای، رنگ آن سفید شده، حرام است، ولی اگر عنصر طلا در آن به قدری کم است که عرفاً به آن طلا نمی‌گویند، مانع ندارد.
◀️ آیت الله مکارم شیرازی:
استفاده کردن از زینت آلات طلا (مانند انگشتر، گردنبند، ساعت مچی، حلقه و...) مطلقاً برای مردان حرام است (خواه طلای زرد باشد یا سرخ یا سفید) و نماز را باطل می‌کند،
➖ ولی برای امتحان یا به قصد نگهداری موقت اشکال ندارد.
➖ حلقه‌ی طلا برای مردان حرام است. احتیاط واجب آن است که از استعمال عینک طلا نیز خودداری شود.
◀️ آیت الله سیستانی:
پوشیدن طلا و زیورآلات آن (مثل آویختن زنجیر یا گردنبند طلا به سینه، انگشتر طلا به دست کردن، حلقه‌ی طلا در دست کردن، بستن ساعت مچی طلا به دست و مانند آن) چه در نماز یا غیر آن برای مردان حرام است و نماز خواندن با آن باطل است. در حرمت آن فرقی بین طلای سفید، سرخ و سفید نیست.
◀️ آیت الله بهجت:
زینت کردن به طلا (مثل آویختن زنجیر طلا به سینه، انگشتر طلا به دست کردن، بستن ساعت مچی طلا به دست) برای مردان حرام است و در باطل بودن نماز با آنها تأمل است، اگر چه مطابق احتیاط بلکه خالی از وجه نیست. همراه داشتن طلا و حمل آن بدون اینکه صدق پوشیدن بکند، برای مرد در نماز مانعی ندارد. اگر طلای سفید همان طلای زرد باشد که از جهت مخلوط شدن رنگش سفید شده باشد حکم طلای زرد را دارد و حرام است و نماز هم با آن باطل است.
➖➖➖➖➖
منابع:
◀️ توضیح المسائل، امام خمینی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، سال 1392، ص 115، م 832؛ استفتائات، امام، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج 1، سال 1380، ص 141-144، س 50-58؛ همان، ج 2، ص 8، س 13-14.
◀️ استفتائات، رهبری، تهران، انتشارات انقلاب اسلامی، سال 1394، ص 95، س 442-446.
◀️ توضیح المسائل، مکارم، قم، انتشارات امام علی بن ابیطالب، سال 1391، ص 147، م 761؛ استفتائات، مکارم، قم، انتشارات امام علی بن ابیطالب، ج 1، سال 1390، ص 48-49، س 117 و 118 و 121؛ همان، ج 2، ص 72، س 164 و 165.
◀️ توضیح المسائل جامع، سیستانی، ج 1، ص 306، م 1002؛همان، ص 641، م 2281-2282.
◀️ توضیح المسائل، بهجت، قم، انتشارات دفتر آیت الله بهجت، سال 1378، ص 140، م 702؛ استفتائات، بهجت، قم، انتشارات دفتر آیت الله بهجت، سال 1386، ج 2، ص 44-46، س 1604 و 1612-1613.
