پژوهش و تحقیق میگوید که؛ این روایت در منابع کهن شیعه تنها در «جامع الاخبار»[2] شعیری(قرن ششم قمری) وجود دارد که سندی نیز برای آن ذکر نشده است. علامه مجلسی(م 1110ق) نیز در «بحار الانوار» همین روایت را از جامع الاخبار نقل کرده است.[3]
با چشمپوشی از سند این روایت؛ محتوای کلی آن، که در روایات دیگر درباره مذمت و نکوهش بدحجابی آمده است، این نکات به دست میآید:
1. در هر صورت حجاب از ضروریات دین اسلام است و رعایت آن به طور دقیق برای هر زن مسلمانی لازم است و ترک آن عقوبتهای شدیدی را به همراه دارد، مگر اینکه در دنیا توبه کرده و خود را به حجاب شرعی واجب، آراسته نماید.
2. معیار رستگارى در آخرت و رفتن به بهشت از دیدگاه قرآن کریم، ایمان و عمل صالح است. هر کسی که ایمان و عمل صالح داشته باشد و تقوای الهی را رعایت کند و گناه نکنند، بنا به وعده قرآن کریم وارد بهشت میشود و همیشه در آن میمانند.[4]
مصادیق عمل صالح نیز در آیات قرآن و احادیث بیان شده است؛ از اینرو مسئله حجاب که یکی از مسلّمات دین و مصادیق عمل صالح است. در آیات و روایات تأکید شده است که رعایت حجاب قطعاً از اسباب سعادت و رستگاری و بیاعتنایی به آن، پشت پا زدن به احکام الهی و اسباب قطعی عذاب است.
3. به هر حال؛ این روایت با بیانی صریح و شفاف بیغیرتی آن دسته از مردانی را اثبات میکند که نسبت به بیحجابی یا بدحجابی زنانشان غافل هستند و اجازه میدهند که آنها با زینت و آرایش در میان نامحرمان رفت و آمد کنند.
4. اگرچه این روایت در مورد غیرت شوهران نسبت به همسرانشان است، ولی این نشانگر آن نیست که افراد دیگری مانند پدران و برادران نباید غیرت داشته باشند، اما طبیعی است که نقش شوهر در غیرتورزی بیش از دیگران است.
5 . تنها هنگامی گناه بر مرد نگاشته میشود که راضی به این گناه همسرش بوده و با آنکه میتواند او را از چنین گناهی بازدارد، اما نسبت به آن بیتفاوت است.
منبع، اسلام کوئست