شهید عباس نادری؛ سبزپوشی که برای شهرم خون داد

شهید عباس نادری؛ سبزپوشی که برای شهرم خون داد

یادداشت به مناسبت هفته نیروی انتظامی: شهید عباس نادری 22 دی‌ماه سال 94 در حالی به درجه رفیع شهادت رسید که از وی 2 فرزند دختر به یادگار مانده است.

به گزارش خبرگزاری فارس از خوزستان، اینجا غرب کرخه است، صدای تیراندازی شدید در ساعت 10 شب همه را غافلگیر کرده؛ چند سبزپوش نیروی انتظامی راه را بسته‌اند و چند سبزپوش دیگر در اعماق تاریکی فرو رفته‌اند؛ جز صدای تیراندازی چیزی احساس نمی‌شود.

خیلی زود خبر درگیری گشت نیروی انتظامی با سارقان مسلح و خطرناک در دل بیشه کرخه، در شهر پیچید.

چهره نگران مردم با نگاه مصمم نیروی انتظامی گره خورده بود؛ صدای تیراندازی‌ها همچنان ادامه داشت؛ خبر می‌رسد که ستوان یکم عباس نادری، فرمانده پاسگاه حسین آباد تیر خورده است.

نیروهای سبزپوش پشتیبانی بلافاصله با دقت و سرعت عمل به تعقیب ضاربان پرداخته و آنها را در یادمان شهدای شهرستان شوش زمین گیر و محاصره می‌کنند.

مأموران نیروی انتظامی در یک درگیری متقابل همراه با تیراندازی، موفق به دستگیری یکی از اشرار مسلح شده و سارق دیگر نیز در این عملیات کشته می‌شود.

*شهید نظم و امنیت شوش

عباس نادری نیز به سرعت به بیمارستان نظام مافی شوش منتقل می‌شود؛ سربازها، همکاران و مسؤولان شهرستانی، نگران فرمانده دلاور پاسگاه حسین‌آباد بودند.

 اما حال هیچ‌کس بدتر از حال پرستار اتاق اورژانس نبود؛ آن پرستار کسی نبود جز همسر عباس نادری که تقدیر خواست تا شیفت‌کاری‌اش همزمان با شهادت مرد سبزپوشش باشد.

شهید عباس نادری 22 دی‌ماه سال 94 به درجه رفیع شهادت رسید؛ از وی 2 فرزند دختر به یادگار مانده است.

این تنها یک سکانس از واقعیت‌های نیروی انتظامی است؛ خادمانی که در لباس مقدس پلیس از تمام زندگی خود می‌گذرند تا مردم به راحتی زندگی کنند.

به گزارش خبرگزاری فارس، امروز روز سیزدهم مهرماه است که در تقویم رسمی کشور روز نیروی انتظامی نامیده شده است؛ از این روز به مدت هفت‌روز دیگر نیز هفته نیروی انتظامی گرامی داشته می‌شود.

در این روزهای فرخنده، یاد شهید عباس نادری، شهید نظم و امنیت شهرستان شوش را گرامی می‌داریم.

--------------------------------------------

یادداشت از عارف شریفی صرخه

گفت‌وگوی «جوان» با دختر سرگرد شهید جابر بیرانوند از شهدای نیروی انتظامی

پلیسی که آقا برای شهادتش دعا کرد

 بابا چندین بار با ما و اعضای فامیل در رابطه با جبهه مقاومت و دفاع از حریم آل‌الله (ع) حرف زد و معتقد بود که «باید برای دفاع از حریم حضرت زینب (س) برویم، اگر جلوی این‌ها را نگیریم وارد کشور خودمان می‌شوند و در واقع بین حرم حضرت زینب (س) و حریم اسلام فرقی وجود ندارد.»

سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: ۱۷ بهمن ۹۷ در پی تیراندازی افراد ناشناس به یک پمپ بنزین دراتوبان شهید چاغروند خرم‌آباد، یک تانکر سوخت‌رسان منفجر شد و در جریان این حادثه، سرباز وظیفه نجم‌الدین باوی به شهادت رسید و سرگرد جابر بیرانوند به شدت مجروح شد. سرگرد به کما رفت تا اینکه به دلیل شدت جراحات وارده، روز ۲۵ بهمن ۹۷ در بیمارستان حضرت ولیعصر (عج) تهران به فیض شهادت نائل آمد. شهادت این نیروی خدوم نیروی انتظامی در فضای مجازی و اجتماعی بسیار فراگیر شد و موجی از همدلی مردم را با خانواده شهید در پی داشت. برای آشنایی با سیره و زندگی این شهید با دخترش فاطمه بیرانوند که دانشجوی ترم هفت رشته پرستاری است به گفتگو نشسته‌ایم که از نظرتان می‌گذرد.

پدرتان، در چه خانواده‌ای پرورش یافت و چه زمانی وارد نیروی انتظامی شد؟
پدرم جابر بیرانوند متولد شش شهریور۱۳۵۲ است. پدربزرگم کشاورز و مادربزرگم خانه‌دار بودند. پدرم هنوز یک سالش نشده بود که مادرش را از دست داد. کودکی خاص داشت. بعد از اینکه دیپلمش را گرفت، وارد نیروی انتظامی شد.
پدر خیلی وقت‌ها، از علاقه‌اش به نیروی انتظامی برای ما و مادرمان صحبت کرده بود. اوایل ازدواج به مادرم گفته بود: «نیروی انتظامی جانش را برای امنیت مردم به خطر می‌اندازد و اگر روزی نیروهایش جانشان را در این راه از دست بدهند، هیچ وقت نباخته‌اند بلکه این یک معامله پرسود با خداست.»

آشنایی مادر و پدرتان چطور شکل گرفت؟

وداع باشکوه هزاران لرستانی با شهید دلاور «سید نور خدا موسوی »+ فیلم و تصاویر

امروز لرستان غرق در ماتم شهادت سیدی بود که روزی برای امنیت سرزمینش جان خود را فدا کرد.

۱۷ آبان ۱۳۹۷ 

به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرم‌آباد، سال‌ها بود که عطر نفس‌هایش فضاى شهرم را در برگرفته بود، «سیدی آسمانی» که مشعل توحید را با ایثار خود برافروخت و زیباترین جلوه عشق خدا بر روی زمین شد و نسیمی از یاد یاران و حماسه‌سازان جبهه‌ها را در کوچه‌های شهر پیچانده بود.

سید نور خدا موسوی «شهید زنده وطن»، دنیا را حقیر دید و به دنبال آسمانی شدن بود، او سال‌ها نگاهش را از زمین گرفت، چشمش به ستارگان فلک بود و شوق رهایی از قفس دنیا داشت؛ او برای پاسداری از وطنش جان خود را در طبق اخلاص گذاشت تا چشم طمع حرامی‌ها بخشکد و دستان پلیدشان از این سرزمین دور بماند، او همان‌جایی ماند که گلوله به سمتِ آسایش ما می‌آمد اما سرش را سپر کرد و خط بطلانی کشید بر تمام شهرت‌های عالم و محبوب دل‌ها شد.

شهیدی که 10 سال نفس کشید

نور خدا، معنی حماسه جاوید و روشنای خانه امید بود؛ خانه‌ای که نفس‌های پدر دلگرمی زهرا و محمد شده بود، پدری که زیباترین تفسیر عشق، شجاعت و ایثار بود و شاید خدا خواست این سید عزیز 10 سال شهید زنده بماند و نفس بکشد تا به بندگانش بیاموزد که راه عزت و شهادت هیچ‌گاه بسته نخواهد شد.

منطق شهدا و سید نور خداها، منطق امام حسین(ع) است، دلاورمردانی که از دریای خوف و خطر گذشتند، موج‌های هراس را نادیده گرفتند تا خود را به  عشق برسانند و اگر دشمن این حقیقت را دریابد در انتظار خستگی ما نخواهد بود.

عروج عاشقانه شهید سرافراز وطن

زمان بستر جاری عشق است و قرن‌هاست مردانی این‌چنینی کربلای ایران را عاشقانه ساخته‌اند تا زمینه‌ساز ظهور مولایمان باشند و چه زیباست شهادت، که بالاترین پاداش و مزد جهاد فی سبیل الله است.

این روزها سخت نفس کشیدن‌های پدر، قلب زهرا را به درد می‌آورد اما او فقط پَرپَر می‌زد برای شهادت. او به آسمان عروج کرد و چشمان دخترش خیره به تخت خالی پدر تَر ماند.

گوارا باد بر تو ای سید شهد شیرین شهادت، لذت انس و هم‌جواری با انبیای الهی؛ چه زیبا گفت امام راحلمان که «خط سرخ شهادت، خط آل محمد و علی است و این افتخار از خاندان نبوت و ولایت به ذریه و طیبه آن بزرگواران و به پیروان خط آنان به ارث رسیده است» پس گواراتر باد بر تو ای نورِ خدا، نعمت رضایت حق که رِضوان مِن اللَّه اکبَر است.