مرحوم «سیّد بن طاووس» نقل کرده است که در روز آخر ذی الحجه، دو رکعت نماز مى خوانى و در هر رکعت، یک مرتبه سوره «حمد» و ده مرتبه سوره «قل هو الله» و ده مرتبه «آیة الکرسى» را مى خوانى و پس از نماز مى گویى:
أللهُمَّ ما عَمِلتُ فى هذِهِ السـّـنةِ مِنْ عَمَل نـَهَیتـَـنى عـَـنهُ و لمْ ترْضَهُ، و نـَسیتهُ ولمْ تنسَهُ، وَدَعَوتنى اِلى التوبَةِ بَعْدَ اجْتِرائى عَلیْکَ، اَللهُمَّ فاِنى أسْتغفِرُکَ مِنهُ فَاغفِرْ لى، وَ ما عَمِلتُ مِنْ عَمَل یُقَرّبـُـنى اِلیکَ فاقبَلهُ مِنى، وَلا تقطعْ رَجائى مِنکَ یاکَریمُ.
وقتی چنین کردى شیطان مى گوید: واى بر من! هرچه در مدّت این سال زحمت کشیدم (تا او را گمراه کنم) با این عمل، همه را از بین برد و سالش را به خیر پایان داد.
