شهادت حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام )

شهادت حضرت عبد العظیم حسنی (علیه السلام ) تسلیت باد

در سال 252 یا 255 ه‍.ق حضرت ابوالقاسم عبد العظیم حسنى فرزند عبد الله بن على بن حسن بن زید بن حسن بن على بن ابى طالب (علیهم السلام ) وفات یافته است . روز وفات او را نیمه شوال نوشته اند. ایشان از مشاهیر علما و از ثقات و فضلاى محدثین است که در زهد و ورع زبانزد خاص و عام بوده و از امام جواد و امام هادى (علیهم السلام ) روایت نقل کرده است . کتاب «خطب امیرالمؤمنین (علیه السلام)» و کتاب «الیوم و اللیلة » از آثار آن بزرگوار است . جلالت و عظمت شأن آن بزرگوار از عرضه عقایدش خدمت امام زمانش ‍ حضرت هادى (علیه السلام ) و تأیید آن حضرت درباره آنها به وضوح پیداست .
ایشان به طور ناشناس وارد رى شد و از ترس بنى عباس در ساربانان در خانه یکى از شیعیان زندگى مى کرد. تا هنگام وفات کسى متوجه نشد آن بزرگوار کیست ، تا اینکه بعد از وفات خواستند آن بزرگوار را غسل دهند نوشته اى در لباس او یافتند که نسب شریف خود را در آن نوشته بود. مرقد مطهرش در شهر رى مشهور است .
پدر آن حضرت ، عبدالله مشهور به «عبدالله قافه» است. «قافه» نام مکانى بود که جناب عبدالله از طرف پدربزرگش جناب حسن بن زید حاکم آنجا بود.
همسر حضرت عبدالعظیم ، خدیجه دختر قاسم بن حسن بن زید بن حسن بن على بن ابى طالب (علیهم السلام ) است . بعضى امامزاده قاسم شمال تهران را پدر خدیجه همسر حضرت عبدالعظیم مى دانند.
دختر آن حضرت سلمى است که حضرت عبدالعظیم (علیه السلام ) او را به عقد محمد بن ابراهیم بن ابراهیم بن حسن بن زید بن حسن بن على بن ابىطالب (علیهم السلام ) در آورده و ثمره این ازدواج سه پسر به نام هاى عبدالله و حسن و احمد بود.

مطالب مرتبط : حضرت عبدالعظیم ، امامزادگان ، سادات حسنی

ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) مبارک باد

السلام علیک یا حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)

زندگانی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) - شهرری

عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی طالب(۱۷۳-۲۵۲ ق)، مشهور به عبدالعظیم حسنی از عالمان و مشاهیر سادات حسنی و از راویان حدیث است. نسب عبدالعظیم حسنی با چهار واسطه به امام حسن مجتبی(ع) می رسد. او را مردی با تقوا، معروف به امانت داری، صداقت در گفتار، عالم به امور دین، قائل به اصول دین شیعه ومحدث دانسته اند. شیخ صدوق، مجموعه روایات وی را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده است.
عبدالعظیم حسنی، از اصحاب امام رضا(ع)و امام جواد(ع) و امام هادی علیهم السلام شمرده می شود و ایمان خویش را بر امام هادی(ع) عرضه داشت و در زمان آن حضرت، وفات یافته است.
دوران زندگی عبدالعظیم مصادف با شرایط خفقان و سرکوب شیعیان توسط بنی عباس بود. عبدالعظیم نیز همچون پدرانش سال‌ها تحت تعقیب بود. به همین دلیل، گرچه وی زمانی که در مدینه، بغداد و سامرا می زیست دارای روش تقیه و پنهان داشتن عقیده و مرام بود، بااین حال مورد غضب متوکل و معتز قرار داشت.

امام هادی(ع) در سفری که عبدالعظیم به سامرا داشته، او را تصدیق می کند. امام هادی(ع) وی را این گونه خطاب می کند: یا اباالقاسم! تو به حق ولی ما هستی... تو همان دینی را که پسندیده خداست، از ما گرفته ای... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند.
بنابر گزارش‌های تاریخی، عبدالعظیم در زمان معتز خلیفه عباسی، به جهت اذیت و آزار و خوف از قتل، به امر امام هادی(ع) از سامرا به ری - که از پایگاه های مهم عباسیان بود - هجرت کرد. برخی هم نقل کرده اند به قصد زیارت قبر علی بن موسی الرضا(ع) به قصد خراسان هجرت کرد و در ری برای زیارت حمزة بن موسی بن جعفر(ع) توقف کرد و در آن جا مخفی شد.
گفته شده رحلت عبدالعظیم حسنی در ۱۵ شوال سال ۲۵۲ ه.ق و در زمان امام هادی(ع) بوده است.

منبع: تبیان

پایگاه : آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)-  شهرری تهران

مطالب مرتبط : حضرت عبدالعظیم ، امامزادگان ، سادات حسنی

ظهور حضرت قائم (ع) با لشکر 10 هزار نفری

حضرت عبد العظیم علیه السلام : به امام جواد علیه السلام گفتم : من در باره زیارت قبر حسین علیه السلام در کربلا و زیارت قبر پدرت در طوس متحیّرم . چه مى‏ فرمایید؟ به من فرمود : «این جا باش» و سپس داخل اتاقى شد و در حالى بیرون آمد که اشک از دیدگانش جارى بود و به گونه‏ هایش مى‏ ریخت . آن گاه فرمود : «زائران قبر سیّد الشهدا زیادند ؛ ولى قبر پدرم، زائران کمى دارد!».

حضرت عبد العظیم علیه السلام : به امام جواد گفتم : من امیدوارم که آن «قائم از اهل بیت محمّد علیهم السلام» که زمین را پر از عدل و داد مى ‏کند پس از آن که از جور و ستم پر شده، شما باشى . فرمود :

«اى ابو القاسم ! ما اهل بیت، همه قائم به امر خداوندیم و راه‏نماى دین او هستیم ؛ لیکن آن قائم که خداوند به وسیله او جهان را از کفر و انکار حق، پاک مى ‏کند و جهان را از عدل و داد پر مى‏ نماید ، کسى است که ولادت او از انظار، مخفى مى ‏ماند و شخص او از مردم پنهان مى‏ شود و بردن نام او بر مردم حرام مى‏ گردد . او با پیغمبر هم نام و هم‏ کنیه است و او همان شخصى است که زمین براى او در هم پیچیده مى‏ گردد و هر دشوارى‏ اى برایش آسان مى‏ شود . یارانش - که به تعداد اصحاب بدر ، یعنى 313 نفرند - ، از اطراف و اکناف دنیا پیرامونش جمع مى‏ شوند ، و آیه شریف: ( در هر جایى که باشید، خداوند، همه شما را جمع مى‏ کند و خداوند به همه چیز، تواناست (بقره/148))، ناظر به این معناست . هر گاه این عدّه که از اهل اخلاص اند، اجتماع کنند ، خداوند، امر او را ظاهر خواهد نمود و هنگامى که لشکریانش - که ده هزار نفرند - ، به هم پیوندند، به فرمان و اذن پروردگار، ظهور خواهد نمود و پیوسته دشمنان خداوند را خواهد کشت تا این که خداوند راضى گردد» .

حکمت ‌نامه حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام

محمّد محمّدی ری شهری

صفحه88

الغیبة للنعمانی : ... عَن جابِرِ بنِ یَزیدَ الجُعفِیِّ ، عَن أبی جَعفَرٍ - فی حَدیثٍ - ... فَیَجمَعُ اللَّهُ عَلَیهِ أصحابَهُ ثَلاثَمِئَةٍ وثَلاثَةَ عَشَرَ رَجُلاً ، ویَجمَعُهُمُ اللَّهُ لَهُ عَلى‏ غَیرِ میعادٍ قَزَعاً کَقَزَعِ الخَریفِ ، وهِیَ - یا جابِرُ - الآیَةُ الَّتی ذَکَرَهَا اللَّهُ فی کِتابِهِ : «أَیْنَ مَا تَکُونُواْ یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعًا إِنَّ اللَّهَ عَلَى‏ کُلِ‏ّ شَىْ‏ءٍ قَدِیرٌ» (بقره/148).

الغیبة نعمانى‏ - با سندش به نقل از جابربن یزید جعفى - : امام باقر علیه السلام فرمود: «خداوند، یارانش، سیصد و سیزده تن، را به گرد او فرا هم مى‏آورد و خداوند، آنان را بدون قرار قبلى، مانند جمع شدن ابرهاى پراکنده پاییزى ، گرد هم مى‏ آورد. - اى جابر - این همان آیه‏ اى است که خداوند در کتابش ذکر کرده است: «هر کجا باشید، خداوند، همه شما را [گرد] مى‏ آورد. خداوند بر هر کارى تواناست» ».

دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ -جلد هشتم

محمّد محمّدی ری شهری

صفحه 374

مطالب دیگر در باره امام زمان (عج) و انتظار و ظهور